احمد سعیدی
صلح با عالمی از امید ها و چالش ها
در ابتدا میخواهم یاد آور شوم که نسبت به هشت نشست گذشته قلب آسیا هیئت افغانستان در نهمین نشست قلب آسیا که در تاجکستان هفته گذشته برگزار شده بود فعال تر و با انرژی تر سهم گرفت، اما به عقیده من چالش های صلح افغانستان نسبت به این فعالیت ها بزرگ تر و جدی تر بنظر میرسد.
چالش های جدی که در راه رسیدن به صلح افغانستان وجود دارد ...
۱- ارگ ریاست جمهوری تا هنوز پا فشاری بر انتخابات زود رس تحت نظر سازمان ملل متحد دارد و احساس میشود که جمهوری اسلامی ایران و هند به نحوی با این طرح ریاست جمهوری افغانستان توافق دارند.
۲- طالبان روی تطبیق مواد توافقنامه ی که با خلیلزاد امضا کرده اند پا فشاری دارند و همچنان اصرار دارند که ۷۰۰۰ زندانیان دیگر شان آزاد شود و تمام طالبان که شامل لست سیاه هستند از لست سیاه خارج گردند.
۳- احساس میشود که تا هنوز طالبان در اکثر مسایل عقب نشینی نکرده و در مقابل دولت افغانستان و جامعه جهانی اجندای واحدی دارند اما متاسفانه دولت افغانستان، شورای عالی مصالحه ملی، اپوزیسیون، احزاب و شخصیت های مطرح روی سرنوشت و آینده افغانستان اجندای واحدی ندارند. و اگر در اجلاس شرکت کنند هر کس از دیدگاه و نظر شخصی خود صحبت میکند که این به آینده افغانستان هرگز موثر نیست.
۴- رهبری شورای عالی مصالحه ملی افغانستان احزاب و یک تعداد شخصیت های سیاسی بشمول امریکایی ها و بعضی کشور های مطرح در منطقه بشمول روسیه روی حکومت عبوری یا موقت پا فشاری دارند.
۵- اکثر کشور ها مانند روسیه، چین، امریکا، پاکستان و یک تعداد کشور های دیگر، بعد از این امارت اسلامی را نمیخواهند و مورد پذیرش آنها نیست، ولی با آن هم طالبان تا هنوز از امارت اسلامی صرف نظر نکرده اند و به امارت اسلامی پا فشاری دارند.
۶- یک تعداد احزاب و شخصیت های سیاسی بخصوص حرکت ملی خط سوم که به نماینده گی اکثریت خاموش افغانستان صحبت میکند به این باور است که طالبان هم در حق مردم افغانستان جفا کرده اند و حاکمیت موجود هم کمی و کاستی های زیادی داشته است باید نیروی سوم وارد معرکه شود که به عقیده آنها آن حرکت ملی خط سوم است.
به عقیده من فروکش کردن این چالش ها بزودی کار آسانی نیست، مکرراً تاکید مینمایم که تا این چالش ها فروکش نکند و راه حلی برای آنها جستجو نشود هرگز به نتیجه ی مثبت نمیرسیم. و ما نباید از اجلاس استانبول که به گفته طالبان بعد از عید رمضان دایر می شود خیلی امیدوار باشیم.
نا گفته نباید گذاشت که امریکا تلاش دارد حداقل بین ۶ الی ۱۰ ماه نیرو های خود را در افغانستان نگهدارد و نمیخواهد به این زودی ها نیرو هایش افغانستان را ترک کنند.
از سوی دیگر چالش های که پیشروی صلح قرار دارد و اگر این چالش ها حل نشود و به نتیجه ی نرسند و ما از اجلاس استانبول نتیجه ی نگیریم به این معنی که جنگ ها در افغانستان تشدید خواهد یافت و زور آزمایی ها از مردم ما قربانی های زیادتری خواهد گرفت.
با همه مشکلات که از آنها تذکر بعمل آمد اگر دولت افغانستان، شورای عالی مصالحه ملی، شخصیت های مطرح بتواند بخاطر سرنوشت و صلح افغانستان به یک اجندای واحدی دست یابند پیروزی از آن مردم افغانستان خواهد بود در غیر آن مشکلات از پیش بیشتر خواهد شد
بالا
بازگشت