وای به حال ما!

در این اواخر پاکستان ، با تغیر مانوری در سیاست خود در مورد وطن ما از عبدالله عبدالله ،  گلبدین حکمتیار و رئیس شورای ملی  روی فرش سرخ با یک دیپلوماسی فوق معمول دیپلوماتیک پذیرایی به عمل آورد . اما این سه نفر که  به وطن برگشتند هیچ حرفی از گفتنی ها و شنید  نی های خود با پاکستانی ها بر زبان نیاوردند  اما عمران خان ، صدراعظم پاکستان ، در مصاحبه ی با مجله اشپیگل آلمان ،  پرده از معمای  این دید وا دید برداشت  و به صورت واضح گفت که تعین خط سیاست خارجی افغانستان ،  در آینده به اجازه پاکستان خواهد بود و طعبا سیاست داخلی به خیال پاکستان ،  در آینده از طریق طالبان نیز از طرف پاکستان  اداره خواهد شد . اینجا پرسش به میان می آید که اگر در گفت و شنود  عبدالله ،  گلبدین و رئیس شورای ملی در جریان سفر شان به پاکستان از جانب عمران خان و نظامیان پاکستان  ،  بحثی چنینی مطرح شده حرف و حدیث این سه نفر در مقابل چی بوده و آیا اینها جریان گفت وشنود های شان را با رسانه ها یا منابع رسمی و یا با مردم در میان گذاشته اند آیا کسی از خواستها و پلان های آینده پاکستان  از طریق این سه نفر در جریان قرار گرفته ؟ اگر بلی کی ،  چی وقت و در کجا و اگر نه پس این سه نفر باید از جانب رسانه ها مورد پرسش در این زمینه قرار گیرند . همزبان با نزدیک شدن موعد انتخابات آمریکا ، هر دو کاندید ریاست جمهوری آینده آمریکا  نسخه ی جدیدی برای افغانستان آینده ،  از دیدگاه خود شان  ارائه میدهند که در دیدگاه های هر کدام شان به کشور ما به دیده ی حقارت نگاه می کند و اتکای شان نه به مردم افغانستان  بلکه به دست پرورده های شان که عامل قتل و خشونت و بربادی کشور ما استند میباشد . اما وای به حال ما که هنوز هم در همان خم کوچه در گیر اختلاف زبانی ،  قومی ، مذهبی و تنظیمی و حزبی استیم چیزیکه بایدن ، امروز طعنه گونه گفت : این مردم ارزش ملت شدن را ندارند!.

اگر سیاست بازان وطن‌ما غیرت داشته باشند دست و آستین را بالا بزنند از فصل کردن توبه کنند به وصل شدن رو بیاورند تا به عنوان یک‌ملت واحد سرنوشت خود را خود ما رقم بزنیم نه عمران خان و بایدن و ترامپ....

۱ /۱۱/۲۰۲۰

 ف . رحیم