فروغی

 

دانشگاه ها باید به مراکزدادخواهی مبدل شوند

      حمله بردانشگاه کابل باید تکانه ای باشد برای دانشگاهیان ما تا برنقش نظاره گر محض شان روی حوادث جاری در کشور نقطه ی پایان بگذارند .  

     نگاه گذرایی به تاریخ جنبش های اجتماعی - سیاسی کشورهای مختلف جهان نشان می دهد که دانشگاه ها همواره مهد ومظهرروشنگری ، دادخواهی واستقلال طلبی بوده است. جنبش های دانشجویی در بسیاری کشورها نقش سحرانگیزِ دگرگون کننده داشته ، حتا نظام های خودکامه و استبدادی را به زانو درآورده و بعضاً پیشا پیش ملت ها نظام عادلانه تری را بنیاد گذاشته اند .

      در زمره ی دانشگاههای نامدار واثرگذارکشورهای منطقه ، نام دانشگاه کابل نیز نامی آشنا و قابل افتخاراست. نقش دانشگاه کابل دربیدارکردن مردم ، دادخواهی و به حرکت درآوردن چرخ تحولات و دگرگونی های فکری - سیاسی نقشی غیر قابل انکار درتاریخ کشورما ست .

     دانشجویان امروزی ما دردانشگاه کابل وسایردانشگاههای کشور( اعم ازدولتی و شخصی ) ، باید بدانند که امروزنیزدانشگاه های ما باید مهد ومظهر روشنگری ، دادخواهی و تحول طلبی باشند .

     دانشگاه های ما نباید دربرابر تروریزم طالبی و دربرابر فساد افسارگسیخته ی حکومت آرام بنشینند . آنان باید توانایی های شان را شناسایی کرده ، با ایجاد تشکل نیرومند دانشجویی به قوه ی فشاردگرگون کننده ای دربرابر جنایتکاران ، فاسدان و دزدان حکومتی و غیرحکومتی مبدل گردند . 

    خوب است که دانشجویان دانشگاه کابل ، پس ازحمله ی وحشیانه ی طالبان بر دانشگاه ، بلافاصله درسهای شانرا دوباره آغاز نمودند ؛ اما آیا آنان می توانند با این گذشت و چشم پوشی ازعمق جنایات نابخشودنی تروریستان و همدستان فاسد حکومتی شان ، میراث داران واقعی افتخارات تاریخی دانشگاه کابل به حساب آیند ؟ آیا آنان می توانند با چنان منفعل بودن دوامدار، به قوه ی فشاراثرگذار مبدل شوند ؟

    شایسته ترآن است که نه تنها دانشجویان زخم دیده ی دانشگاه کابل ؛ بلکه دانشجویان دانشگاه های سراسرکشور(ّ اعم ازدولتی و خصوصی ) باید با همین بهانه ی پراز درد ، متحدترومتشکل ترشده ، صدای شان را بلند تر می نمودند . قوه ی فشاری می شدند که با اقدامات سیستماتیک و سازمانیِ دادخواهانه ، رهبران حکومت را به لرزه آورده ، کم از کم مسوولان اول امنیتی را که هیچگاهی حاضر به قبول غفلت و بی پروایی شان نیستد ، مجبور به استعفا می نمودند .

     شایسته ترآن بود که دانشگاهیان ما میتوانستند ازرییس جمهورغنی بپرسند که چرا و بکدام دلایل موجه ، آقای حمدالله محب جوان بی تجربه ی امریکا بزرگ شده ای را با همسر امریکایی اش مالک سرنوشت ملت ما در امورامنیتی کرده است  ؟

        اساساً شایسته و باایسته است تا حمله بر دانشگاه کابل ، نقطه ی عطفی شود بخاطر انسجام و تشکل بیشتر دانشجویان و ارتقای نقش سازنده و دگرگون کننده ی آنان در امر تحقق صلح ، عدالت و دیموکراسی .          فروغی  
 

 

 


بالا
 
بازگشت