عبدالقیوم میرزاده
بلأخره خلیل زاد از بخشهای مستور توافقنامهٔ خویش با طالبان پرده برداشت
دراخبار امروز مؤرخ ۴ جولای ۲۰۲۰ ملاقات خلیل زاد را با ملا برادرو عدهٔ از رهبران طالبان به نشر سپردند. در خبر آمده است که روز جمعه مؤرخ ۳ جولای ۲۰۲۰ خلیل زاد با رهبری طالبان و ملا برادر در باره سرمایه گزاری ها ی بزرگ در بخش معادن افغانستان و پروژه های اقتصادی ایالات متحدهٔ امریکا در حضور آدام بوهلیر رئیس ادارهٔ انکشاف بین المللی ایالات متحده امریکا بحث و گفتگو کرده اند. خلیل زاد بروز جمعه مؤرخ ۳ جولای ذریعه تویتر خویش این خبر را تأئید کرده است، همچنان طالبان نیز طی اعلامیهٔ گفته اند که ما در گفتگوی خویش با خلیل زاد و بوهلیر در باره رشد اقتصاد آینده افغانستان بحث کردیم.
خلیل زاد به این ترتیب پرده از بخش محرم توافق خویش با طالبان برداشت. زیرا تا کنون بحث بر خروج مصئون قوای امریکا مطرح توافقنامه اعلام گردیده بود. اینکه خلیل زاد بیشرمانه خلاف تمام نورم های قبول شدهٔ بین المللی با یک گروه تروریستی اجیرکه بیست سال قبل به بهانهٔ موجودیت همین تروریستان به کشور ما حمله ور شدند و در طول این بیست سال ده ها هزار هموطن ما را به قتل رساندند و کشور ما را به خاک و خون کشانیدند حالا روی عقد قرارداد های اقتصادی آنهم در بخش معادن که ثروت ملی یک کشور دارای حاکمیت ملی میباشد بحث میکنند. معلوم دار است که اینجا خروج مصئون مطرح نبوده است بلکه خلیل زاد در این همه مدت با پاکستان و اجیرانش بنام طالب روی استفاده از معادن کشور ما بعد از خروج قوای خویش چانه زنی داشته است. حالا این سوال هم ( چرا امریکا غرض خروج مصئون قوایش با حکومت قانونی منتخب افغانستان ویا حکومت دست نشانده خویش که صاحب قوای مسلح منظم و تأسیسات اداری منظم در سرتاسر افغانستان میباشد مذاکره و توافق نمیکند؟) که بسیاری از مبصرین جهان را شوکه کرده بود هم با این خبر جواب پیدا کرد. زیرا حکومت موجود افغانستان هرگز به پاکستان اجازهٔ مداخله، استخراج و صدور معادن خویش را نخواهد داد. بناً خلیل زاد با آنکه در طول سالهای مداخلات بیشرمانه پاکستان – آمریکا – اعراب – ایران و سایر کشور های آزمند از هیچ ضدیت و مخالفتی بر علیه منافع ملی کشور ما دریغ نکرده است و با هر مداخله گری از تمام امکانات و توانمندی اش علیه افغانستان بهره جسته است. بر حسب پالیسی ها ی بریژنسکی پاکستان، مجاهدین و طالبان بهترین گزینه برای رسیدن به مقاصد کلان استراتیژیک امریکا در منطقه طی این چهل سال اخیر بوده است که خلیل زاد از خزان سال ۲۰۱۸ بدین سو که از جانب ادارهٔ ترامپ منحیث نماینده خاص وزارت خارجه امریکا در امور صلح افغانستان مقرر و منصوب گردیده است با توافقاتی که با پاکستان انجام داده استبصورت نمایان منافع ملی، امنیت ملی، تمامیت ارضی و حاکمیت ملی ما و بقای کشور ما را مورد تهدید مستقیم قرار داده است. این سیاستمدار مداری در اولین گامهای خصمانه اش در مشوره های پشت پرده با پاکستان یک گروه تروریستی را از لیست سیاه شورای امنیت ملل متحد که بنام گروه تروریستی بین المللی ثبت و راجستر بود خارج کرده و با ایجاد دفتر در شهر دوحه کشور قطر برایشان هویت سیاسی بین المللی بخشید واز طرف دیگر نام پاکستان را منحیث کشور مداخله گر و تروریست پرور در منطقه و جهان از انظار میدیای جهانی، پارلمان ها و کشور های جهان برون کرد. زیرا در معادلهٔ که خلیل زاد مطرح کرده است و این مطلب را طی یک مصاحبهٔ مطبوعاتی با میدیای افغانی به جواب یک خبرنگار که آیا او تغیری در نحوه عملکرد طالبان منحیث تروریستان حرفویی دیده است؟ بیشرمانه جواب داد که طالبان دیگرملیشه های پاکستان نیستند، آنها وطنپرستانی اند که خواهان قطع جنگ و برادر کشی در کشور شان میباشند. پس اگر طالبان ملیشه های اجیر پاکستانی نیستند و وطنپرستان خواهان قطع جنگ اند پاکستان نیز در امور کشور ما مداخله نمیکند. این شارلتان مداری که جزء منافع خودش و خوش خدمتی برای ترامپ غرض پیروزی در انتخابات پیشرو چیزی دیگر هدف نداردتوانسته با لابی هایی که در کانگرس دارد بودجهٔ میلیاردی برای دفتر قطر طالبان دست و پا کند که بخشی از این بودجه صرف امور تبلیغاتی به نفع طالبان و مؤسسات غیر دولتی امریکایی که روی مسایل صلح جهانی گزارشاتی را برای کانگرس و مؤسسات تحقیقاتی دولت امریکا تهیه میکنند میگردد و بخش دیگر این بودجه برای دهن شیرینی رهبری طالبان و سفرهای بین المللی اعضای رهبری خود ساختهٔ این گروه تروریست پاکستانی به اقصی نقاط جهان غرض هویت سازی جعلی به مصرف میرسد. در استانه توافقات خلیل زاد و پاکستان( طالبان) دولت افغانستان مراتب نگرانی های مردم افغانستان را از روند به حاشیه قرار دادن آنها ومذاکره با یک گروه تروریستی که همه روزه صد ها قربانی از میان مردم ما میگیرد به جانب امریکایان ابراز داشته خواهان شفافیت درقبال سرنوشت مردم افغانستان، حقوق و آزادی های مدنی در افغانستان شدند. که فی الفور این مطالبه دولت افغانستان از جانب خلیل زاد و پومپیئو وزیر خارجه ایالات متحده امریکا تخریب پروسهٔ صلح اعلام شده وبا تعزیرات اقتصادی و قطع کمک ها تهدید مستقیم صورت گرفت. خلیل زاد و پو مپیئو حالا نقش وایسرای انگلیسی را در قلمرو کشور های مستعمره ایفا میکنند. خلیل زاد در یک پیام تویتری خویش عنوانی دولت افغانستان در قبال مخالفت عدهٔ از مسئولین برحال و سابقهٔ حکومت افغانستان علیه طالبان و شبکهٔ حقانی چنین حکم میکند (مخالفین صلح آتش را با این انتظار آغاز میکنند که به سرعت گسترش یابد و برای همیشه دود کند. از حکومت کابل جداً خواهش میکنم که کسانی را که علیه طالبان و پروسه صلح نفرت پراگنی میکنند را مورد پیگرد قرار دهد. آمریکا و طالبان متعهد هستند که بعد از صلح روی پروژه‌های اقتصادی بصورت دو جانبه سرمایه‌گذاری کنند. سرمایه‌گذاری روی معادن و ادامه کمک‌های مالی آمریکا زمانی امکان پذیر است که پروسه صلح با طالبان به موفقیت برسد ).
امیدوار هستم تاریخ نگاران ما این امریه ها و پیام های استعماری را از نظرخویش دور نداشته باشند. همچنان مانور های تروریستی اخیری که تحت مشاورت مستقیم خلیل زاد با اداره استخبارات نظامی پاکستان ISI در پایتخت و یکعده شهرها و ولایات افغانستان صورت میگیرد از جانب خلیل زاد و وزارت خارجه امریکا یا به داعش نسبت داده میشود و یا قوای مسلح افغانستان را مقصر این رویداد ها معرفی میکنند. احتمالاً عناصری را در درون قوای مسلح کشور ما نیز نفوذ داده اند تا در این راستا با ایشان همکاری میکند. بعد از حمله تروریستی طالبان در بخش زایشگاه یک مرکزصحی در دشت برچی خلیل زاد و وزارت خارج امریکا این حمله را به داعش نسبت داده و از طالبان خواستند تا عاملین حمله را شناسایی و معرفی و به عدالت بسپارند. خلیل زاد با تمام ذرایع و امکانات دست داشته اش در تلاش است تا به هر نحوی که میسر باشد دولت افغانستان را منزوی ساخته و دستگاه اداره دولت را از درون به بحران های مختلف بکشاند. ازتحلیل وضع سیاسی – نظامی کشور و اخبار امروز مذاکره خلیل زاد با طالبان برای سرمایه گزاری در بخش معادن افغانستان دیگر برای هیچ کس جای شک باقی نمانده است که امریکا در تفاهم با پاکستان مصمم اند تا تمام قدرت را در افغانستان به پاکستان در وجود طالبان واگذارند. جنگ بر علیه مردم ما به شدت بیشتر از گذشته در سراسر افغانستان جریان داشته و روزانه جان ده ها هموطن ما را میگیرد، عناصر و شخصیت هائیکه با این تروریستان پاکستانی و همکاران امریکایی شان مخالف اند و به گونه های مختلف مردم را ازاین محوران شرارت آگاه میسازند یک یکی ترور میکنند. دقیقاً همانطوریکه خلیل زاد در مصاحبه با تلویزیون طلوع گفته بود که طالبان به امریکایان آسیب نمی رسانند اما با مخالفین اش یعنی دولت افغانستان به جنگ شان ادامه میدهند. همه روزه ابعاد این جنگ ها افزایش می یابد. به قرار گزارش مسئولین امنیتی افغانستان به رسانه ها طالبان یا شورای کویته در اجلاس اخیر خویش در هفتهٔ قبل تصمیم اتخاذ کرده است تا گروپ های مسلح مجهزبا تجهیزات جنگی پیشرفته را به کمک گروپهای مسلح در ولایات لوگر، غزنی، وردک، فراه، ارزگان و یکعده ولایات دیگربفرستد تا قبل از آغاز (مذاکرات) همه و یا عدهٔ از این ولایات را در تصرف خویش گیرندو به این ترتیب امتیازات بیشتر کمایی کنند که سفر خلیل زاد به پاکستان و مذاکرات اش با رئیس استخبارات نظامی پاکستان در همین راستا دیده میشود. به قول خبر گزاری سیحون مورخ ۲۹ جون سال روان که اکنون این خبر از ویبسایت شان حذف گردیده است داکتر اشرف غنی در صحبت اخیرش به خلیل زاد گفته است: اگر طالبان به غزنی، لوگر و یا هر ولایت دیگر حمله کنند من پروسهٔ (صلح) را لغو اعلام میکنم. داکتر اشرف غنی همچنان این پیغام اش را با سفرای کشور های امریکا، چین، اتحادیه اروپا، انگلستان و هژده کشور دیگر در میان گذاشته است. که اتحادیه اروپا و سازمان پیمان اتلانتیک ناتو پشتیبانی وهمکاری خویش را با حکومت افغانستان ابراز داشته اند ودرهمین راستا قرار است در هفتهٔ جاری اولین اجلاس( ویدیو کنفرانس) کشور های منطقه، شرکا و همکاران استراتیژیک دولت افغانستان با صحبت داکتر اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان آغاز و تحت رهبری محمد حنیف اتمر سرپرست وزارت خارجه ادامه خواهد یافت و همچنان مجالسی دیگری در قبال پروسهٔ صلح افغانستان، مذاکرات بین الافغانی و اجماع بین المللی در قبال این مذاکرات و موضعگیری دولت افغانستان و همکاری های امنیتی بین کشور های منطقه برگزار گردد، که این دیپلوماسی فعال میتواند رهگشای اجماع بین المللی در قبال مسایل افغانستان گردیده و باعث کاهش فشار های یک جانبهٔ ایالات متحده امریکا بر دولت افغانستان گردد.
از تحلیل فعل و انفعالات اخیر کشور بر می آید که دولت تا کنون توانسته است در برابر همه انواع فشار هایی پاکستانی ها زیر نام طالبان، داعش، امریکایی ها، مافیا ها و ستون پنجم در داخل نظام، قوم گرایان و تجزیه طلبان مقاومت کرده و تا حدودی مؤفقانه هم بوده است.که گزارش مؤرخ ۴ جولای سال روان شورای مستقل روابط خارجی ایالات متحدهٔ امریکا (IOC) را کهتوافق صلح بین ایالات متحدهٔ امریکا و طالبان را ناکام خواند در همین راستا میتوان مطالعه کرد.این شورا دلایل فراوان را در قبال ناکامی این توافقنامه ارائه کرده و خواستار فوری توافق صلح بین دولت افغانستان و طالبان شده است. این شورا بخشی از دلایل ناکامی پروسه صلح توافقنامه امریکا طالبان را چنین نشانی میکند:
نصب و ادغام عبدالله در کنار حکومت دقیقاً بمنظوربی ثباتی و مزاحمت در راه صلح صورت گرفته است. تشجیع و تأمین ارتباط با مستبدین محلی در ولایات خاصتاً شمال افغانستان که همیشه برای تضعیف حکومت مرکزی در تلاش بوده اند یکی از دلایل اساسی ناکامی پروسهٔ صلح شمرده میشود. تلاشهای طالبان برای تصرف قلمرو بیشتر، حملات جنگی خطرناک طالبان درشهر ها و تأسیسات ملکی وعدم موجودیت تاریخ معین برای مذاکرات بین الافغانی، بی اعتمادی دولت افغانستان و مردم افغانستان از ایالات متحدهٔ امریکا و تردید برای حمایت از دولت و مردم افغانستان، منافع شخصی اشخاص و حلقات معین در این راستا همچنان از جمله دلایل ناکامی این توافقنامه بشمار میروند.
عبدالقیوم میرزاده هلند ۴ جولای ۲۰۲۰
بالا
بازگشت