عارف عرفان
نهم می شکست فاشیسم هیتلری وراز های ناگفته جنگ دوم جهانی
نهم می مصادف است با هفتادوپنجمین سالروز شکست مرگبارفاشیسم هیتلری وپایان جنگ دوم جهانی به مثابه وحشتناک ترین حادثه تاریخ بشر که حدود ۸۰ ملیون انسان را در کام خود فرو برد.از جمله ۲۹ملیون شهروندان اتحاد شوروی درین جنگ قربانی شدند.
به گواهی تاریخ نقش ارتش سرخ اتحاد شوروی ورهبری شجاعانه استالین برای درهم شکستن ماشین جنگی هیتلروارمغان صلح وآزادی ونجات جهان وبشریت ازین هیولای خونین تاریخ نهایت برجسته می‌باشد.
برگه های تاریخ که تازه ازردیف طبقه بندی آزاد شده است،راوی مناسبات راز آلود متفقین در جریان جنگ دوم جهانی ،عدم صداقت در پیمانها وتبانی سری بویژه آمریکا و بریتانیا با آلمان هیتلری می‌باشد.
این اسناد بیان میدارد که آمریکا درجریان جنگ دوم جهانی ،ماشین جنگی هیتلر را کمک مینمود.
همچنان میان هیتلر و بریتانیا عهد نامهٔ سری بوجود آمد که موقعیت لندن
درجهت عدم حمایت بریتانیا از اتحاد شوروی در جنگ با آلمان را نشان داده که این رویکرد درپروسه نبرد دفاعی وتعرضی ارتش سرخ در برابر آلمان مدام سایه می انداخت.
مبتنی بر اسنادی که از رده طبقه بندی خارج شده است ایالات متحده آمریکا تاپایان جنگ،آلمان را حمایت مینمود.این جریان راپایگاه نشراتی گلوبال ریسرچ مورد کنکاش قرار داده می نگارد: [1]
" شرکت های آمریکایی در همان زمان نیازمندیهای آلمان نازی را نیز تهیه می کردند.
به عنوان مثال«راکفلردی جونیور» مالک شرکت استاندارد روغن و« ال جی فاربین» بزرگترین سهامدار بعدی شرکت شیمیایی آلمانی بود که از طریق آن ، این شرکت به میزان ۲۰ میلیون دلار بنزین وروغنیات به نازی ها فروخت.شعبه ونزوئلائی این شرکت هر ماه ۱۳ هزاران تن نفت خام را به آلمان ارسال می کرد ، که بدین ترتیب صنایع قوی شیمیایی رایش سوم بلافاصله به کمپنی بنزین تبدیل شد. اما تجارت بین دو کشور فقط به فروش سوخت محدود نمی شد - علاوه بر این ،فلزات ویژه ، لاستیک های مصنوعی و بسیاری از اجزای مختلف صنعت خودرو نیز توسط «هنری فورد» در سراسر اقیانوس اطلس به آلمانی ها ارسال می شد.به طور خاص ، هیچ رازپوشیده باقی نیست که ۳۰٪ از تمام لاستیک های تولید شده در کارخانه های هنری فورد توسط آلمان استفاده می شد."
در ادامه این گزارش آمده است:"جزییات کامل در مورد نحوه برخورد فوردو راکفلرز برای تأمین نیازمندیهای آلمان نازی هنوز کاملاً مشخص نیست زیرا این اسرار کاملاًبخش محافظت شدهٔ از تجارت بودند ، اما حتی جزئیاتی که علنی شده و توسط مورخین مورد تأیید قرار گرفته است ، روشن می کند که جنگ به هیچ وجه سرعت تجارت میان آمریکا و برلین را کاهش نداد."
گزارشات واقعی مشعر است که ایالت متحده آمریکا در آغاز جنگ دوم جهانی تمایلی برجانبداری ازین جنگ نداشت و همزمان با اطمینان از پیروزی اتحاد شوروی در برابر هیتلر ،داخل کارزار نظامی گردید.چنانچه در بخشی ازین گزارش آمده است:"رئیس جمهور ایالات متحده ، فرانکلین دی روزولت به صراحت اظهار داشت که کمک به روسیه هزینه خوبی بود واز جانشین وی در کاخ سفید ، هری ترومن ، در صفحات نیویورک تایمز درماه جون۱۹۴۱ نقل شده است :"اگر می بینیم که آلمان برنده جنگ است ، باید به روسیه کمک کنیم. واگر دیدیم که روسیه پیروز شد، ما باید به آلمان كمك كنیم ، و از این طریق به آنها اجازه دهیم تا حد ممكن كشته شوند.
همچنان در مدارک معتبر دیگری که درین اواخر از رده طبقه بندی خارج شده است،نشان میدهد که بریتانیا در کشانیدن نبرد اتحاد شوروی علیه آلمان و همچنان ترغیب هیتلر در حمله به اتحاد شوروی نقش قاطع داشت.این سند از معاهدات دوجانبه وسری میان آلمان و بریتانیا در جریان جنگ دوم جهانی پرده برداشته ونشان میدهد که جنگ دوم جهانی وپیروزی بر فاشیسم هیتلری چه گذرگاهی دردناکی را از مسیر پیمان شکنی،خدعه ونیرنگ میان به اصطلاح «متفقین» پیموده است.
وبگاه گلوبال ریسرچ در یک گزارش ویژه وژرف مناسبات میان لندن-المان ولندن -اتحاد شوروی را همزمان باسراغاز جنگ دوم جهانی مورد بررسی قرار داده اذعان میدارد:"[2]هدف اصلی سیاست بریتانیادر آن زمان این بود که فاشیسم آلمانی را در برابراتحاد جماهیر شوروی قرار دهد.
پیمان عدم تجاوز بین آلمان و اتحاد جماهیر شوروی که در آگوست ۱۹۳۹ امضا شد ، پالیسی سازان وزارت خارجه بریتانیارا از بسیاری جهات ناراحت کرد ، اما به هیچ وجه موضع استراتژیک بریتانیا را تغییر نداد.در گزارش آمده است:"
پس از شکست سخت فرانسه ، هیتلر که اکنون از موضع قدرت استفاده مینمود، تلاش های خود برای دستیابی به توافق با انگلیس را در مورد تقسیم حوزه های نفوذ جهان که در تابستان ۱۹۳۹به حالت تعلیق قرار گرفته بوداز سر گرفت.
به پاسخ آن وزارت خارجه بریتانیا اعلامیه ای را صادر نموده خاطر نشان ساخت:"
ملت های مشترک المنافع انگلیس ، و همه کسانی که اعتماد ، عدالت و آزادی را دوست دارند ، هرگز این دنیای جدید هیتلر را نمی پذیرند."
این گزارش خاطر نشان می سازد:"اما با بررسی دقیق جزئیات جنگ عجیب و غریب که بعد از آن ، معروف به "نبرد بریتانیا" ،گردید باتوجه به جریان حقایق اصلی ودر واقع با آنچه رخ داد احساس ویژه وناباورانه را در ذهن انسان پدید می آورد.
در طول اکثر این کارزارها ، جنگنده های آلمانی به تأسیسات نظامی دشمن حمله کردند. انگلیسی ها با بمباران خود در شهرهای آلمان ، حملات هوایی خود را به اهداف نظامی بطور "متناوب" انجام دادند.
به عنوان مثال ، در اواخر آگوست ۱۹۴۰ ، بمب افگن های بریتانیا ،برلین را بمباران نمودند ،اما تا ۷سپتامبر, هواپیماهای آلمانی حملات منظمی را به لندن انجام ندادند. در پایان نبرد بریتانیا ،به تعداد ۸۴۲ تن از شهروندان لندن در جریان حملات رعد آسای آلمان جان خود را از دست دادند. همچنان حمله مشهور به کاونتری در ۱۴ نوامبر ۱۹۴۰حدود ۵۶۸ تن قربانی برجای گذاشت. سهم آلمان از تلفات غیرنظامیان در حملات هوایی انگلیس به طرز غیرقابل مقایسه ای زیاد بود (اگرچه جای تعجب است که هنوز آمار رسمی از تعداد این کشته ها در دست نیست). ما دائماً با یک واقعیت غیرقابل انکار روبرو هستیم: "هیتلر فقط بطرز مردد جنگ با بریتانیا را انجام می داد"
در بخشی ازین گزارش گفته میشود :"اما اگر با این فرض شروع كنیم كه "پیشوا"واقعاً قصد پیروزی در جنگ علیه انگلیس را نداشت ، بلكه فقط به دنبال این بود كه لندن را از شرایط صلح یی كه برای آلمان مطلوب تر بود ، وادار نماید.پس لاجرم منطق وقایع روشن می شود. بریتانیا به صلح نیازی نداشت ، او به هیتلر نیاز داشت تا به سمت شرق حرکت نماید."
گزارش، تلاش های هیتلر را در عرصه دیپلماتیک مورد بررسی قرار داده بیان میدارد:"در طول این دوره ، رهبر رایش مشغول تلاشهای بی امان و در عین حال ناموفق برای مذاکره با لندن از طریق کانال های غیر رسمی بود. بدون تردید محوری ترین و رمزو رازترین چهرهٔ این تلاشها ، معاون هتلر «رودولف هس» ، تنها جنایتکار جنگ نازی بود که به حبس ابد محکوم شد و هرگز نتوانست از زندان زنده برآید.
هیتلر به تاریخ دهم می ۱۹۴۱ معاون خود هیس را به لندن فرستاد تا اطمینان یابد که در صورت آغاز حملات« باربا روسا-کود نظامی جنگ، مترجم»علیه اتحاد شوروی،در حمایت از اتحاد شوروی داخل جنگ نگردد،البته آنچه که هیتلر مدام در انتظارش بود تا اتحاد شوروی را با شکست مواجه سازد.
این بزرگترین راز سیاست جنگ جهانی دوم بریتانیا است و برای مخفی نگاه داشتن این راز ودر ادامه آن ، رودولف هس فرد باقدرت نازی مدت ۴۶ سال را در زندان بریتانیا به سر برد و در ۹۳ سالگی در زندان با تناب برقی خفه گردید."
برقول این گزارش در ماه می سال ۱۹۴۱ ، لندن به هیتلر از بیطرفی خود در جنگ آلمان با اتحاد شوروی اطمینان خاطر داد .چیزی که هیتلر مدتها انتظار داشت تا اتحاد شوروی به آرامی شکست بخورد.در غیر این صورت ، هیتلر هرگز تصمیمی مبنی بر حمله به اتحاد جماهیر شوروی اتخاذ نمی کرد. این بزرگترین راز سیاست جنگ جهانی دوم بریتانیا است.
انتظار می رفت که اسناد جدید پرونده هیس که تا چند ماه پیش توسط وزارت امور خارجه بریتانیا فاش نشده بود ، هیچ چشمداشتی به این زاویه مهم و مذاکرات وی در لندن در ماه می ۱۹۴۱ نشان ندهد.
در بخشی ازین گزارش آمده است:" بدین ترتیب تا جون سال ۱۹۴۱، اوضاع در تئاتر جنگ اروپا دوباره به مسیری برگشت که برای انگلیس مساعد بود. اولین هدف لندن این بود که جنگ را تا حد امکان درسمت شرق بکشاند. پیروزی سریع هر دو طرف خطرات غیرقابل قبول برای منافع انگلیس در اروپا و خاورمیانه ایجاد می کرد.بنابراین ، نیازمندیهای روسیه به کمک انگلیس به اندازه قطره ارائه می شد. بریتانیا بلافاصله پس از ۲۲جون ۱۹۴۱ با اتحاد جماهیر شوروی به طور شفاهی پیوست ، اما از نظر اقدام واقعی، لندن نه تنها شروع به ارائه کمک نکرد ، بلکه حتی از طریق تعهدات صریح و رسمی نیز هیچ حرکتی در جهت مکلفیت های الزامی اش انجام نداد. در۱۲ جون۱۹۴۱یک توافقنامه مبهم برای ارائه کمک های متقابل نظامی بین دو کشور در مسکو امضا شد و این سند فقط دو بند داشت که هرگز تحقق نیافت."
برپایه این مدارک دیده میشود که مجموع کمک های بریتانیا با اتحاد شوروی فقط در قالب حرف صورت می گرفت وتداوم این وضع ماسکو را به خشم در آورده بود.چنانچه درین گزارش این تصویر صراحت روش داشته ویاد آوری مینماید:"پس از گذشت چند هفته ، ایوان میسکی ، سفیر اتحاد جماهیر شوروی در لندن ، با عصبانیت وبطور خشمگین وزیر خارجه انگلیس را موردسرزنش قرار داده خطاب نمود: اتحاد جماهیر شوروی و انگلیس متحدین این جنگ وحشتناک هستند ، اما متحد انگلیس ما در حال حاضر چگونه به ما کمک می کند؟ این کاررا اصلاً انجام نمی دهد! تمام این ده هفته گذشته ما تنها جنگیده ایم! ... ما از شما خواسته بودیم که یک جبهه دوم را باز کنید ، اما شما امتناع کرده اید. در کنفرانس اقیانوس اطلس به ما قول کمک های گسترده اقتصادی و نظامی را داده اید ، اما تاکنون این چیزی جز حرف های خوب نبوده است ... فقط فکر کنید ، سرویس هوایی ما از شما خواسته است که بلافاصله ۶۰ بمب بزرگ تهیه کنید - و پس از آن چه؟ … مکاتبات طولانی صورت گرفت که در نتیجه به ما قول شش بمب داده شد! (ایوان میسکی ، خاطرات سفیر اتحاد جماهیر شوروی)
نویسنده می نگارد:انگلیسی ها از همه جا خوشحال بودند: جنگی در حال جنگ بود ، اما آنها تعداد کمی از جنگ ها را انجام می دادند. هیتلر توجه خود را به سمت شرق چرخانده بود و حمله به جزایر انگلیس به پایان رسید. چند ماه دیگر گذشت و در ۸نوامبر ۱۹۴۱ ، خود استالین در نامه ای به چرچیل خواستار معاهدهٔ صریح و روشن بود ، زیرا بدون چنین چیزی ، «خیابان داونینگ-مقر صدارت بریتانیا،مترجم »توانست به جای کمک های واقعی نظامی فقط کلمات خالی از پشتیبانی بفرستد.
استالین نوشت: "من با شما موافقم ، ما به وضاحت نیاز داریم ، که در حال حاضر مناسبات بین اتحاد شوروی و انگلیس فاقد آن است. عدم شفافیت این امر تحت دو شرایط انجام می شود: اول ، تفاهم قطعی بین دو کشور ما در مورد اهداف جنگی و برنامه هایی برای صلح پس از جنگ وجود ندارد. ثانیا ، هیچ پیمانی بین ایالات متحده و انگلیس برای کمک های متقابل نظامی در اروپا علیه هیتلر وجود ندارد.تا زمانی که درک این دو نکته اصلی حاصل نشود ، در روابط آنگلو - اتحاد جماهیر شوروی نه تنها وضاحت وجود نخواهد داشت ، بلکه اگر بخواهیم صریح صحبت کنیم ، اعتماد متقابل نخواهد بود..."
پس از اصرار استالین و تلاشهای چرچیل برای رد کردن خواسته های اتحاد شوروی ، معاهده واقعی" در حرف "میان اتحاد شوروی و بریتانیا در ماه می ۱۹۴۲ در سفر وزیر امور خارجه اتحاد جماهیر شوروی ویاچسلاو مولوتف به لندن امضاً شد، اما این حقایق بصورت کُل خط پالیسی لندن را تغییر نداد.برقول نویسنده این گزارش یک ماه پس از امضای پیمان اتحاد ، انگلیس ها کاملاً آشکارا به اتحاد شوروی خیانت نمودوبوسیله تبادل اطلاعات ، به تعداد ۳۵ کشتی بزرگ تجارتی اتحاد شوروی را آماج حملات هوایی وبحری آلمان قرار دادند.
این بود منظره واقعی واسرار انگیز رخداد های جنگ دوم جهانی که با رفتار های ریاکارانه عجین یافته وتجارب بزرگ و آموزنده را وارد بایگانی تاریخ مینماید.
یکی از شگفت انگیز ترین وتلخترین بخشی این تیاتر را که بعد از هشتاد سال به دنبال سناریوی غرب در جنگ دوم جهانی هنوز در افغانستان درچرخش است ،میتوان دید .جای که در قالب اهداف راهبردی شان، با دوستان ودشمنان در یک آبینه نگاه میشود؛
اینست عالیترین تجلی سیاست غرب در افغانستان؛
باحترامات بی پایان
عارف عرفان،لندن،نهم ماه می ۲۰۲۰
منابع :
[1]History of World War II: America Was Providing Military Aid to the USSR, While Also Supporting Nazi Germany،26/10/2019
[2]History: How Britain Assisted the Soviet Union’s Fight Against Hitler,24/10/2017
By Nikolay Starikov
بالا
بازگشت