فضل الرحیم رحیم
افسانه ، صدای که ماندگار شد و جاویدان
بانو پیکر سلطان ، مشهور به افسانه یکی از هنرمندان مطرح هنر آواز خوانی کشور ما در کشور آلمان ، در دیار غربت به سن هفتاد سالگی چشم از جهان بست و به ابدیت پیوست.
بانو افسانه از همان ایام نو جوانی و جوانی عاشق آواز خوانی بود و اشتراک اش در گروپ ترانه خوانان لیسه رابعه بلخی که خود شاگرد همین لیسه بود علاقمندی اورا با دنیای آواز خوانی بیشتر ساخته بود . او در برنامه های ترانه خوانی که به مناسبت های مختلف مانند روز معلم ، روز مادر ، جشن استقلال وغیره راه انداز میشد فعالانه سهم می گرفت و عاشقانه میخواند ازهمین جا بود که بزرگان موسیقی آنزمان دلنشینی صدای او پسندیدند و بانو پیکر سلطان ، توانست صدای سحر انگیزش را از طریق رادیو افغانستان ، به گوش هموطنانش به نام های مستعارافسانه و جلوه برساند . افسانه بار اول که آهنگهایش از رادیو افغانستان وقت نشر شد با مخالفت خانواده مواجه شد و از ادامه فعالیت هنری صرف نظر کرد ولی زمانیکه عروسی کرد به اجازه شوهرش به همکاریش با رادیو و بعدها با تلویزیون ملی افغانستان به عنوان بهترین آواز خوان زن ادامه داد و به نام افسانه ، شهرت یافت . آهنگهای که نام و شهرت هنری بانو افسانه را با دل صاحب دلان گره زد ، آهنگ " من مست بهار حسنت ای آهوی صحرایی و آهنگ ، حال که دیوانه شدم میروی ، بود . از بانو افسانه ، توشه ی گرانبهای هنری ماندگار در دل گنجینهای موسیقی کشور ما بجا مانده که با شنیدن هر آهنگش شنونده های صاحب دل ، یادش را گرامی می دارند . روح بانو افسانه که عاشقانه و صادقانه اقتدا کرده بود تا در مکتب ترانه بخواند و برای وطندارش آواز ، شاد باد.
فضل الرحیم رحیم
۱۴/۰۳/۲۰۲۱