عبدالوکیل کوچی
سرنوشت
ندانم سرنوشت ی ماچسا ن اینبارخواهد شد
ویا اوضاع ازین هم بد ترد شوارخواهد شد
نمیدانم چه خواهد شد ازین بنبست نا فرجام
چگونه جاده ی پرپیچ وخم هموارخواهد شد
نو شتن ها ، خبرها و سخنرا نی زیا د اما
نشدیک راه حل پیداچوقت اینکارخواهد شد
سیا ستها ی جاری ملهم ازا ند یشه وگفتار
ولی ملاک کارا صرف برکردار خواهد شد
وطن دراوج توفان غرقه درگرداب بربادی
چو قتی خفتگان ازخوابشان بیدارخواهد شد
درین آشفته بازار سیاسی وهزاران رنگ
کجا این مردمان ساده دل هوشیارخواهد شد
ویا اینکه زباران فشار از خارج کشور
وطن با ساختن تابوت خودناچارخواهد شد
به طرح دشمنان داخلی و خارجی با هم
همان تاریخ دوران حجر تکرار خواهدشد
ازین بی همصدا یی با صدا های پراگنده
شروط خارجی بر مردمان اجبارخواهد شد
بیا د آرید هو شدار های تاریخی رهبر را
که میگفت ازضلالتها جنبش زارخواهد شد
نبا ید دست کم بگرفت هوشدار سیاسی را
که مصداق حقیقتهای این روزگارخواهدشد
اگر وحدت نیا ید بین احزاب ترقی خواه
روال زنده گی هردم اسارتبار خواهد شد
اگر احساس جمعی بر نتابد فکر جمعی را
وطن وابسته برزنجیره ی اغیارخواهد شد
اگرمردم نگیردسرنوشت خویش رابردست
خداناکرده غلامی سپس رویکارخواهد شد
ولی باید بگویم هر چه باشد تاخت وتازیها
بلاخر اسپ شیطانیُ شان افسار خواهد شد
عدالت تا رسد بگذارهر کس هرچه میگوید
قضا وتهای تاریخی همه اظهار خواهد شد
وفاق وحدت ملی درین یک دوره ی حساس
شود تامین خاک این وطن گلزار خواهد شد
وگر خو رشید آزادی بتا بد گرم بر میهن
پس آنگاه افتخارات وطن ماند گارخواهدشد
عبدالو کیل کوچی
گوهر دوست داشتنی
هرسنگ سیه گوهر پرتو فگنی نیست
هر بوی گلی عطر گلاب وطنی نیست
هر زاغ وزغن نیست نواز شگر دلها
هر خارخسی نگهت سبز چمنی نیست
شخصیت انسان ، به انسا نیت اوست
بر چهره تصویر و بشکل بدنی نیست
آنرا که دلش سخت سیه گشته وتاریک
درذروه خورشیدهم روشن شدنی نیست
آنجا که هم اندیشه به همسو نکند رحم
بیگا نه به بیگا نه دلش سوختنی نیست
تا که من و تو ما نشویم ازدل وازجان
این مشکل پیچیده ی ماحل شدنی نیست
از خواب گران تا همه بیدار نگردد
یک صلح صفا هیچ میسرشدنی نیست
تا نیروی آزاد ه نگردد تن واحد
این دشمن مکاره بیرون شدنی نیست
تخریب وسبو تاژ مکن در ره وحدت
هیچ جرم باندازه وحدت شکنی نیست
بر خیز پی جنبش آزاده گی وصلح
کاین جان عزیز باز چنین آمدنی نیست
این خاک نمی ماند جولا نگه ی دیوان
این دشمن مکاره مسلط شد نی نیست
با وحدت و همسو یی آینده ی این خاک
برنسل جو انست به اشخاص دنی نیست
درروی جهان نیست چنین خانه ی زیبا
مثلش به جهان گلشن پیدا شدنی نیست
هر کشور زیبا که بهر جای جهان است
همچون وطنم گوهردوست داشتنی نیست
ماُ یوس مشو ایدل غافل که به دنیا
هیچ مشکل پیچیده حل نا شند نی نیست
عبدالوکیل کوچی
++++++++++++++++++++++
عید خونین
ما کشته میشویم و شما عید میکنید
قر با نی ام نموده و تحدید میکنید
هرچندعید پاکی دل از کدورت است
اما شما به خون بشر عید میکنید
درداکه خلق عنصر ربانیی شماست
وین حربه رابه جامعه تشدید میکنید
از ا نفجار و کشتن انسان بی گناه
وز جوی خون حادثه تمجید میکنید
جریا ن جنگ را بدرازا کشیده اید
هر طرح صلح راهمه تردید میکنید
با اتکا به قدرت بیگانه در وطن
خود را زجهل ازهمه تجرید میکنید
از نا م دین نمایش همچون منافقان
ریش و عبا ، زشعبده تقلید میکنید
بارهزنان معامله ی آب خاک ودین
با رهروان ی قافله تنقید میکنید
این آب خاک رابگروگان گرفته اید
اشخاص نخبه را گم و تبعید میکنید
آزاده گان پاک و عدا لت پسند را
محکوم بمرگ کرده وتهدید میکنید
روزی رسدکه غایُله ی تان شودتمام
آنگاه ، چگونه بر همگان دید میکنید
برخیز همسفر که من و تو شویم ما
این خواست مبرمیست که تاییدمیکنید
بر خیز ، تا رسیم به یک عید واقعی
عیدی که روی آن همه تاکید میکنید
عبدالوکیل کوچی
++++++++++++++++++++++++++++++
روز جهانی مادر به همه مادران گرامی مبارکباد
دو سروده در وصف مادر
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مادر ای موجود بی همتای من
گوهر ی پاکیزه ی یکتای من
ای گرامیتر زخورشید جهان
ای فروغت بر تر ازدنیای من
قلب تو آیینه دار آسمان
مهر تو پوییده در رگها ی من
جا یگا هت بر فراز کهکشان
ای فرشته روشنایی های من
گر خدا از نیستی هستم نمود
ازتوهستی یافت هستیهای من
منظرت سرچشمه آب حیات
در بساط زنده گی آوای من
حرف اول را زتو آموختم
تا زبان شد مظهر گویای من
اولین آموز گار من تویی
ای مظا هیر تفکر های من
درس قربانی زتو آموختم
راه تو اند یشه ی پویای من
جنبش عالم همه بردست تست
هم تویی آرامش غمهای من
جنت اندر زیر پای مادراست
خاک پا یت جنت ماوای من
نام مادر زنده و جاوید باد
ما درم با میهن زیبای من
مادر بنا و مظهر پید ا یشم تو یی
مادر ا ساس هستی و آ سا یشم تو یی
از بود تو ست خلقت انسان و آدمی
ا ند ر میا ن این همه آرامشم تویی
حرف نخست زنده گی آموزه های تست
ر هکار حرف و موهبه دانشم تویی
چیزیکه بوده است مرا در تمام عمر
لبخند شا د ما نه و نواز شم تویی
در قله ها ی پرخم اهداف و آرزو
نیروی کا میا بی و پیما یشم تو یی
در عرصه حماسه پیروزی وشکست
پیروزیی سرآ مد رزما یشم تو یی
هر چند که در ادای خدمت مقصرم
اما ا مید و مرجع بخشا یشم تویی
گر در ره تحقق حر ف تو کمترم
اما شفیق رونق افزا یشم تویی
جنت هنوز در قد م مادران کم است
در کهکشا ن تجلی ی نیا یشم تویی
بر من تمام عمر گرا میست ما دران
در صدر ماندگار زمان خواهشم تویی
بر اهتز از پر چم آزاده گا ن قسم
کا ند ر جهان طلیعه پر تابشم تویی
عبدالو کیل کوچی
بالا
بازگشت