عثمان نجیب
فکرکنید... توجه کنید... لطف کنید ووو....
بدانید
همسران و دختران و خواهران حکمت یار، ستانکزی، سلطان زوی، حلیم تنویر و طالبان و همه ملت افغانستان خواهران من و شما اند.
چرا؟
بیشتر ما فکر می کنیم با هر بد و بی راه گفتن مشهور می شویم.
کجای قرآن و حدیث و اخلاق انسانی برای ما اجازه داده؟ تا انسان را به حیوان تشبیه کنیم و افتخار هم کنیم.
جواب پروردگار را چی می دهیم؟ وقتی او ما را انسان افرید و ( ...لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم..) و یا از خلقت خود درک نه داریم که الله ج می فرماید (... و ماخلقت الجن و الانس الی لیعبدون...) چرا یک عده ی
ما به ارزش های انسانی خود پی نه می بریم که فراموش می کنیم قرآن کریم ما را (.. لقد کرمنا بنی ادم گفته و پروردگار ما ... و نفس و ما سواها...) گفته، احادیث گهرباری که از پیامبر بزرگ اسلام داریم از قدسی تا صحیح و متفق‌القول و متفق علیه.
چرا؟ ما همیشه در پی بی آبرو سازی های خواهران و مادران و فرزندان مان هستیم برای این که گویا حجتی بر گفتار خود داشته باشیم.
وقتی من را گناه کارم، فرزندان من چی گناهی دارند؟
مگر پروردگار نه فرموده (... یا ایهاالمجرمون ... و یا نه گفته ( ... یومئذا اشتاتا لیرو اعمالهم ...و آیا ما هشدار نه داده است که ( ... فمن بعمل مثقال ذرة خیرٱ یرا و من یعمل مثقال ذرة شرأیرا..) مگر قرآن کریم سخن الهی بر ما حکم نه می‌کند؟ که در غیبت و بدگویی گوشت برادر مسلمان تان را نه خورید.
درس اخلاق اجتماعی راکه خانه واده ی های ما برای ما آموخته اند.
با داستان های بی پایان و تکرار، اهانت به دختران و زنان مخالف و موافق خود را به تیر اهانت می‌بندیم.
وقتی قلم را به این مناسبت نامیمون به دست می گیریم یاد مان می آید که در همان لحظه خواهر، مادر، همسر و دختران خود ما در همان جاه با ما اند؟
بار ها به خواهران ما توهین شده که پدرش چنین کرده و چنان کرده است.
بیایید به حیث یک مسلمان، یک انسان، یک شهروند، یک برادر، یک پدر، یک شوهر و یک پسر رسم منحوس خرد ساختن خواهران و برادران مان را به خاطر سرزنش پدران شان که آن هم از صلاحیت ما نیست خود داری کنیم.
این بار پس از دختران آقای حکمت یار و حلیم تنویر و سلطان زوی، تیر اهانت را به دختر استانکزی نشانه می روند.
اول که صحت و سلامت این ادعا را کی ثابت کرده؟
دو دیگر به فرض مثال قبول کنیم که او واقعن دختر ستانکزی است. مگر خواهر من و تو نیست؟
چی؟ گناهی دارد که پدرش چی کرده یا چی می کند.
برای من دختر و همسر و خواهر طالبی که من را ربود و حکمت یاری و حلیم تنویری، یا سلطان زویی که بدنام ترین و بد کردار ترین درس خوانده است و یا دختر غنی و دختران همه ملت افغانستان هم از خدمت گذرانی که خدمت کرده اند یا هم وطن من و مردم من را با ظلم و جفا رنجانید، همه خواهران من اند و به همین گونه است که اگر نه می توانم به مقابله ی باالمثل برایم می توانم خواهش کنم و حتا از دوستان و برادران گرامی ام بدون استثنا خواهش کنم و برای شان قسم بدهم که پس از این هیچ مادر و خواهر و دختر و همسری را به جرم گناه پدر و برادر و شوهر توهین نه کنید.
دنیای گذرگاه تجربه هاست. اگر خدای ناکرده روزی در موقعیتی قرار بگیریم که حالا فامیل دیگران را قربانی می کنیم چی خواهیم کرد؟
بالا
بازگشت