فروغی
فقراندیشه ذلت آور وافتادن درعمق یک چاه است
ــ وقتی تهی از اندیشه و تهی از آرزوهای انسانی شوی ، به دشمن سودجو و بیرحمی پناه میبری که بخاطر منافع آزمندانه اش ، خلق تو و خلقهای بسیاری را درجهان به خاک سیاه نشانده است .
ــ وقتی به فقراندیشه و آرزوهای انسانی دچار شوی ، تاسطح دسته و گروه کوچکی تنزل یافته ، درقعرچاه سیاهِ خود بزرگ بینی ، گروه پرستی و قوم پرستی فرومی افتی ــ چاه سیاهی که دیگران را نمی بینی . فکرمیکنی خودت ، ایدیالوژی ودین ات ، تبار و گروه وطایفه ات ، بهترین است و دیگران به پشیزی نمی ارزند .
درمیان تعداد زیادی ازآدم ها وگروههای طرفداردولت فاسد کنونی ، برای بدست آوردن سفارتی یا ریاستی ، برخی چپ اندیشان دیروزکه لافِ جهانی اندیشی کارگری ( انترناسیونالیزم پرولتری ) ومبارزه دربرابرامپریالیزم بر زبان داشتند هم دیده می شوند که بی تردید آنان نیز به فقراندیشه دچارآمده اند . آنان به مثابه ی شاخه های خشک و بی ثمرحزب دمکراتیک خلق افغانستان به دورمحمداشرف غنی حلقه زده و یا به سخنگویان دولت فاسد کنونی در فیسبوک ها مبدل شده اند .
طرفداری ازتیم مافیایی دیسانت شده ازامریکا یا دسته های راست و میانه افراطی اسلامی ، هیچ تعبیرومعنایی به جز فقراندیشه ندارد ...
گروههای مافیایی دیسانت شده از امریکا وغرب ، احزاب و تنظیم های پول پرست جهادی و طالبان تاریک فکر و تروریست ، هیچکدام نه تنها نیت متحد کردن ونجات مردم را ندارند ؛ بلکه در حفظ و ادامه ی بی ثباتی و افتراق بیشتر تلاش می ورزند . اینها همه از ادامه ی جنگ وبی ثباتی سود می برند .
به باورمن ، در وضعیت بسیار بحرانی موجود که حتا وحدت و حاکمیت ملی ما به خطر مواجه شده است ، نیروها ونهادهای ملی بشمول نیروهای چپ ودیموکرات ، یا باید متحد و یکپارچه شوند ویا باید با حفظ بیطرفی و نلغزیدن به پله ی این یا آن گروه فاسدِ مزدور و قدرت طلب ، ازشعله ورترشدن این تنش های انزجارآور که بیشتر به سود طالبان است ، جلوگیری نمایند .
دراوضاع و احوالی که افغانستان در لبه ی پرتگاه قرارگرفته است ، وقت آن است تا تمام نیروهای ملی و مردمی ، تمام شخصیتها و صاحب نظران دلسوز و وطندوست دست به دست هم داده ، به دور یک جبهه متحد ملی گرد بیایند - به دور جبهه ای نیرومند با شرکت تمام گروههای قومی کشور .
زمان ازهمه ی ما می طلبد تا همه باهم درحفظ آبروی تاریخی وطن ، یک مشت و یک صداشده ، رستاخیزملیِ برپا بداریم که طالبان توان تحقق بخشیدن تخیلات سیاه شان را نداشته و کاخ مرمرین فساد در کشور به لرزه درافتد .
تنها راه نجات وطن از بحران های تباه کن ترِ پیش رو ، یک مشت شدن ماست و بس .