محمد الله وطندوست
اندوه قتل عام هوتل شهر دوبی و سرور جشن استقلال
دو حادثه در یک زمان با پلان و پروگرام قبلی بوقوع پیوست. برای صد سالگی جشن استقلال دولت خداداد افغانستان با مصرف ملیون ها افغانی حد اقل از یک سال بدین سو آماده گی داشت و شهر در هفته های اخیر با تصاویر متفکر دوم جهان در کنار تصویر شاه امان الله خان مزین شده بود؟!
حادثه ناحیه ششم در هوتل [شهر دوبی] نیز نمی تواند آنی و خلق الساعه بوقوع پیوسته باشد. در این حادثه نیز آی اس آی پاکستان با دستگاه های استخبارات همسو ماه ها قبل پلان طرح نمودند و از برادران ناراض کرزی و اشرف غنی که به نام های مختلف مجاهد ،طالب ،داعش ،و القاعده مسمی گردیده اند ، مدد جستند تا یک فدائی جنت رو را به اختیارش بگذارند که در محفل عروسی مظلوم ترین و فقیر ترین مردم شهر خود را فدا نماید و از همان جا راسآ به جنت با حوران بهشتی همآغوش گردد. چنین شخص استخدام گردید و در روز موعود و ساعت معین توانست پلان را موفقانه تطبیق نماید و شصت وسه تن انسان بیگناه را در لمحه یی به خاک و خون بکشاند و یک صد و پنجاه نفر دیگر را به شفاخانه ها بفرستد.
در این حادثه اگر پلان در اسلام آباد ویا هم در پشاور و کویته طرح شده باشد ،یقینآ تحقق آن به عهده یک گروه ترویستی که ماشاالله تعداد شان به قول رییس امنیت کشور به بیشتر از بیست می رسد ،سپرده شده و این گروه نیز از گماشته گان خود استفاده نمود تا شخص
مور د نظر تا محل حادثه رسانیده شد . طبعآ تهیه مواد انفجاری و جابجائی مواد در بدن چنین انسان عقل باخته نیز محل و زمان نیاز دارد و اشخاصی این پروسه را عملی نموده اند.
خلاصه اینکه طرح پلان و تحقق عملی انفجار در هوتل شهر دوبی نمی تواند کار بسیطی باشد که در یکی دو روز سازماندهی و عملی گردد.
اکنون سوال اینست که ریاست امنیت دولتی با آن همه تشکیلات و اجنت هایش و دستگاه پولیس با همه عرض و طولش چگونه نتوانسته اند از پلان آماده گی و انتقال شخص تا محل حادثه با خبر گردند و حلقه یی از این زنجیر را دریافت نمایند. اگر چنین کفایت و صلاحیت در ارگان های کشفی و امنیتی وجود ندارد، ضرورت ملیارد ها افغانی مصرف سالانه چیست ؟و اگر مدعی هستیم که ارگان های متذکره صلاحیت کشف و خنثی سازی چنین عملیات را دارا اند پس دلیل تکرار این حوادث چیست؟
یک مسئله مسلم است که در ارگان های کشفی و امنیتی همچون دیگر ارگان ها عناصر دشمن آگاهانه و یا غیر آگاهانه جابجا گردانیده شده آنان نه در خنثی سازی پلان ها بلکه در تحقق آن زمینه را مساعد می سازند. چنانکه بار ها چنین حوادث ر خ داده و چهره ها افشا گردیده اند. از جانبی نگاه مبهم رهبران حکومتی در تعریف دوست و دشمن و تضرع و تگدی صلح از چنین جانیان زمینه ابهامات را مساعد نموده قاطعیت ارگان های امنیتی و دفاعی را از بین برده است.
برای جلو گیری از همچو حوادث انجام خانه تکانی در ارگان های کشفی و امنیتی و تعین کادر های دلسوز به مردم ، در راس چنین ارگان ها ضرورتیست جدی که متاسفانه دولت موجود چنین اراده و ظرفیت را ندارد.
مسئله جشن استقلال و سرور ناشی از تجلیل صد سالگی آن نیز طوریکه گفته آمد حد اقل از یک سال قبل پلان گردیده ،مصارف این جشن چنان هنگفت بوده است که در شبکه های اجتماعی انتقاد همه گانی را بر انگیخته است.
به ارتباط شادی و سرور استقلال دیدیم که در کابل عده یی از جوانان دعوت شده از ولایات دیگر با حمل بیرق ها در وسایط مختلف و راه اندازی رقص و اتن سرور و شادی براه انداختند و در تلویزیون ها نیز چنان فضای شادی و سرور حاکم بود که گوئی شصت و سه نفر جان باخته گان حادثه هوتل شهر دوبی از کشوری بنام افغانستان نبودند وشهر وندان این کشور محسوب نمی شدند. در حالیکه در کشور های دیگر چنین حادثه هولناک باعث سقوط حکومت ها و به محاکمه کشاندن مسوولین امنیتی و دفاعی می گردد. اما در دولت خدا داد افغانستان جز ابراز تسلیت به فامیل های جان باختگان و در خواست شفای عاجل به مجروحین هیچ گونه اقدامی صورت نمی گیرد.
جشن استقلال از زاویه دیگری نیز قابل تآمل است. تجلیل جشن در خوست ،ننگرهار و کندهار با مصاحبه ها بصورت مفصل در تلویزیون ها انعکاس یافت. اما از دیگر ولایات به استثنای بلخ و هرات هیچگونه خبری وجود نداشت . معلوم نیست که ولایات دیگر در تجلیل این روز با اهمیت فرو گذاشت داشته اند ویا تلویزیون ها اجازه نداشتند تا بصورت درست انعکاس دهند.
نشرات تلویزیون ها خائنانه تلقین می کردند که گویا جشن استقلال به همه مردم افغانستان تعلق نداشته صرفآ قوم خاصی حافظ و مدافع استقلال اند و دیگران سیل بین و تماشا چی بوده اند.
در حالیکه همه ما می دانیم در جنگ استقلال همه اقوام و ملیت های ساکن کشور سهم برازنده داشتند و به دعوت شاه امان الله جوانان کشور اعم از پشتون وتاجیک و اوزبیک و هزاره و ترکمن و نورستانی و بلوچ وپشه یی و گجر و دیگران به جبهه های جنگ شتافتندو استقلال کشور را بدست آوردند. لهذا جز کج اندیشان و تمامیت خواهان علاج ناپذیر هیچ انسان عاقلی افتخارات کسب استقلال کشور را به انحصار گروه خاصی قرار نمی دهد و جشن استقلال را وسیله نفاق و شقاق نمی سازد. از جانبی اشخاص و چهره های مرموزی که در مورد نیت استقلال خواهی و ترقی پسندی شاه امان الله شبهه ایجاد می کنند و با حربه انگلیسی تکفیر او را می خواهند محکوم نمایند ره بجائی نمی برند و چهره درخشان این شاه ترقی خواه را نمی توانند خدشه دار سازند.
مسئله قابل تذکر دیگر اینکه متاسفانه بعد از صد سال از کسب استقلال امروز در همان موقعیتی قرار داریم که صد سال قبل قرار داشتیم و حتی در بعضی زمینه ها عقب گرد وحشتناکی هم داشته ایم. بادریغ و درد امروز کشور از استقلال اقتصادی ،سیاسی و نظامی محروم است و بدون کمک خارجی ها به اعتراف رییس جمهور بر حال کشور شش ماه دولت نمی تواند پا بر جا باقی بماند.
از نظر فرهنگی نیز با یورش فرهنگ منحط سرمایه داری و تسلط تحجر قرون وسطائی مذهبی در موقعیتی قرار داریم که همه ارزش های جامعه در حالت نابودی قرار دارد و اخلاق عمومی اجتماعی در سراشیب سقوط حرکت می کند . مفاهیمی همچون راستی ،صداقت ،میهن پرستی ،پاک نفسی ،تعاون و همکاری ، ترقی خواهی و عدالت پسندی مفاهیمی اند که امروز در جامعه ما رنگ باخته است و کمتر طرفدارانی دارد.
با چنین وضع آیا می توان گفت که ما کشوری مستقل و مردمی با افتخارات تاریخی هستیم که در قرن بیست ویکم در قطار سایر ملل جهان جایگاه شایسته خود را یافته ایم؟
به گمانم چنین ادعا را زمانی می توانیم داشته باشیم که از انفجار و انتحار و ترور نجات یابیم و با تامین عدالت و مساوات وبا کار و زحمت ، کشور را بسوی ترقی و تعالی سوق دهیم و با کشور های همسایه ، منطقه و جهان رابطه اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی متوازن داشته باشیم. آن گاه نسل امروز وفردای کشور در سایه دموکراسی و آزادی همچون شهروندان متساوی الحقوق در ادار ه کشور سهم خواهند داشت و افتخارات وطن را متعلق به خود خواهند دانست.
چنین آرزو زمانی تحقق می یابد که نسل جوان وبالنده کشور فارغ از تعصب و تبعیض در محور ترقی خواهی ،وطن پرستی و عدالت اجتماعی گرد هم آیند و در تحقق آزادی ،دموکراسی و استقلال اقتصادی ،سیاسی و فرهنگی گام های استواری بردارند.
علی الرغم فضای نا هنجار کنونی یقین است که به همت جوانان آگاه و رسالتمند کشور، فردای درخشانی را فارغ از جنگ و ناامنی ، وحشت و بربریت ، تحجر و جهالت شاهد خواهیم بود و جشن استقلال و آزادی را .در فضای برادری و شهروندیبر گزار خواهیم کرد
بالا
بازگشت