دکتورعلی احمد کریمی
زندان پلچرخی گورستان زندگان است!
افزایش شمار زندانیان وضع را در زندانهای کشور بد وفلاکت بار گردانیده است . باوجودیکه ملیارد ها دالر کمک های خارجی وسازمان ملل برای بازسازی افغانستان واز آن جمله زندانها سرازیر گردیده است اما در اثر فساد سازمانهای امنیتی زندانهای افغانستان به گورستان زندگان تبدیل گردیده است ، زندانیان حتی از آب ،غذای کافی، دسترسی به کمک های بهداشتی و سایر تسهیلات مانند آکسیژن در سلولهای زندان محروم اند و زندانیان به دلیل رفتار های نامطلوب وفساد مورد تحقیر،شکنجه وتجاوزقرار می گیرند .سازمان ملل وضع زندانیان افغانستان را نگران کننده می دانند که در زندانهای افغانستان بیماری های قابل درمان به بیماری های علاج ناپذیر تبدیل میگردد و زندانیان جنگی مورد شکنجه قرار میگرند. پلچرخی بزرگترین زندان در شهر کابل برای چهار صد زندانی ساخته شده است ودر حال حاضر ده هزار زندانی را جاداده است و طبق گزارشهای تایید ناشده مقامات زندان پلچرخی دختران زندانی را کرایه می دهند و شبانه آنها را از اتاق های شان خارج وبه زندان ثروتمندان مافیا می برند و ازاین طریق پولهای گزاف آن هم به دالر امریکایی دریافت می نمایند که در نتیجه باعث افزایش زنان بار دار در زندان پلچرخی گردیده است و طبق گزارشهای سازمان مستقل حقوق بشر وضع در سایر شهرهای افغانستان مانند قندهار ، هرات و غزنی بدتر می باشد.زندان شهر قندهار برای ۹۰۰ زندانی ساخته شده و تعداد زندانیان بیشتر از دوهزار نفر است،در زندان شهر غزنی دریک اتاق برای هشت نفر از هیجده تا بیست نفر می خوابند و نظر به شرایط بد ،زندانیان به امراض ساری مبتلا میگردند. جنگ،فقر،بیکاری و جهالت باعث افزایش جرم و جنایت میگردد و طبق گزارشهای رسمی دولت، چهل درصد مردم افغانستان باسواد و ۶۰ در صد بیسواد اند ودر اکثر ولایات مکتب ها ویران و دختران اجازه رفتن به مکتب را ندارند ، بیکاری به ویژه درمیان جوانان از عوامل عمده افزایش جنایات مانند قتل،تجاوز،خشونت و مواد مخدر گردیده است و نسل جوان بیشتر وزیاد تر از تروریسم قربانی موادمخدر میگردند .طبق گزارش رسمی وزارت داخله افغانستان ازجمله سی و پنج هزار زندانی در سراسر کشور ده هزار زندانی در سلولهای زندان پلچرخی نگاهداری میگردند. طی چهل سال آخر اقشار مختلف از آن جمله فرهنگیان،دانشمندان،سیاستمداران وحتی افراد معمولی وبی گناه افغانستان از پشت میله های این زندان خاطرات تلخ از عذاب وشکنجه نگاه بانان این زندان دارند . در حال حاضر اکثر زندانیان به خاطر ارتکاب جرایم کوچک و تهمت های نا حق به سلول های گورستان زندگان به سر می برند ولی چپاولگران سرمایه های مردم افغانستان در داخل وخارج آزادانه گردش می نمایند .زندان در کشور های مختلف وحتی در طول تاریخ کانون اندوه و عذاب،تصفیه حساب با مخالفین و انگیزه سرزنش دشمنان بوده است،اما درجهان معاصر با راه اندازی های مفید مسلکی وفرهنگی تلاش به عمل میآید تا زندانیان به اشتغال کار های حرفه ای بعد از آزادی به افراد سالم و مفید برای خود و جامعه تبدیل گردند. ابتکار وزارت داخله افغانستان مبنی بر تشویق فرهنگ مطالعه در زندان ها قابل تقدیر است، هر زندانی که یک کتاب صد صفحه ای را مطالعه نماید و مدت ده دقیقه در مورد آن معلوپات بدهد شش روز از حبس زندانیان کاهش می یابد. این ابتکار در شرایط زندانهای افغانستان اگرچه خیالی و تبلیغاتی به نظر میآید ولی بازهم این ابتکار برای سایر وزارتها و موسسات افغانستان و مخصوصا مدارس گام مثبت به فرهنگ مطالعه به شمار میآید و هرچند علاقمندی افراد جامعه به کتاب خوانی بیشتر گردد تعداد جرم و جنایت کاهش خواهد یافت وبزرگان میگویند موقعیکه در یک مکتب باز میگردد در زندان مسدود میگردد.
دکتورعلی احمد کریمی
بالا
بازگشت