احمد سعیدی
افغانستان و دموکراسی
برگزاری انتخابات و استفاده از رای بخاطر گزینش شخص توانا و موثر در جهت مدیریت گردونه کشورداری تصویرِ از دموکراسی است.
هرگاه مردم از اوضاع و شرایط ناراض باشند کوشش میکنند از طریق رای دهی در پروسه انتخابات باعث یک تحول مثبت شوند. در حال حاضر مردم افغانستان هم از شرایط زندگی در همه عرصه ها ناراض اند، و هم از امنیت، از مدیریت، از اقتصاد، از شیوع فساد مالی و اخلاقی، خلاصه از همه چیز ناراض اند. اما، جالب این است که بجای تغییر بر ابقای همان‌مهره های مصیبت زا دوباره مهر تائید میگذارند. همه از حکومت وحدت ملی ناراض اند اما اکثریت رای خود را به تنه و شاخه همین حکومت میدهد.
تمام تیم های به اصطلاح چاق و دبل مهره های نظامهای ناکام گذشته اند. مصیبت های جاری در کشور هم حاصل دست رنج مدیریت ضعیف وآلوده به فساد ایشان است.
زیرکی کاندیدان: کاندیدان زیرک و کار کشته و جامعه شناس با زر اندوزی در زمان اقتدار به این باور اند که حین انتخابات اگر پول داشتی همین مردم گرسنه و یا معتاد به پول دوباره به دروازه می آیند، با شعار دادن ناحق همه گذشته سیاه را دوباره سفید میسازند در حقیقت خود را دروغگو ثابت میکنند. چون قبل از همه انتقاد میکردند وحالا به همانها رای میدهند. نمونه های زیادی دیده میشود که دیروز منتقد سرسخت بودند امروز از موزه پاک ها موزه پاک تر و از چاپلوس ها چاپلوس تر اند.
کاندیدان متحد و مردم سرگردان: مردم عزیز افغانستان خط شما و کاندیدان روشن است. شما در خط فقر و بینوایی و آنها در مسیر ثروت و قدرت قدم میزنند. لذا هیچکس را تخریب نکنید چون همه دارای استراتیژی واحد اند. وقتی در شعار کمپاین مشترکات بین اشرف غنی و احمد شاه مسعود جوش بزند و همه در یک خط باشند هیچکس مخالف هم نیست زود و یا دیر در کنار هم ایستاده میشوند.
رییس جمهور شعار طرح ها و بر نامه های اقتصادی سر میدهد و با فریاد دا گز دا میدان همه را به چلنج میطلبد اما در بعد امنیتی به نقل از نماینده گی ملل متحد در افغانستان ( یونیما) حدود 4000 فرد ملکی در نیمه سال روان میلادی در افغانستان کشته و یا زخمی شدند. درگزارش یونما آمده است که طالبان و گروه های همکار شان ( داعش) 531 افغان را در نیمه اول سال 2019 میلادی کشتند و 1437 تن دیگر را زخمی کردند. این قتل ها از اول جنوری تا 30 جون اتفاق افتاده است.
به گزارش یونیما، طالبان و داعش 985 افغان را، به شمول متنفذین، کارمندان دولت، روحانیون و کارگران را بطور عمدی کشتنه اند. به اساس این گزارش نیروهای طرفدار دولت 717 فرد ملکی را کشتند و 680 تن دیگر را زخمی کردند. نسبت به همین دروره در سال گذشته 31 درصد افزایش را نشان می دهد. 144 زن در این مدت در سراسر کشور کشته شدند و 327 تن دیگر زخمی، 519 تن به اثر بمباردمان هوایی جان دادند که 150 تن آنان اطفال بودند آیا حکومت جهت جلوگیری از این وضعیت خونین طرح داشتند یا خیر؟! حکومتی که امنیت دفاتر کمپاین خود را گر فته نمیتواند. لذا مردم ما از آنچه قبل از کمپاین نفرت داشتند اطاعت میکنند به اصطلاح نفرت پرور هستند.
مسئله مهم دیگر این است که میزان‌مشارکت مردم درین انتخابات به ۳۰ فیصد هم نمیرسد. در انتخابات سال های قبل مردم به بهانه رای دادن به نمایندگان قومی شان در شورای ولایتی بپای صندوق های رای میرفتند وحالا تنها و به رئیس جمهور رای میدهند. کسیکه هیچ رابطه و شناخت به آنها ندارد لذا هیچ کسی بخاطر رییس جمهور ناخن ها و دست های خود را به بریدن نمیدهد.
بالا
بازگشت