سنجر غفاری
افغانستان لابراتوار ومسلخ تروریزم
باندتیزم ،جهادیزم و طالبانیزم
واقعیت این است که افغانستان و مردم اش شامل فهرست کشور های تحت چتروحمایت منشور سازمان ملل متحد قرار ندارد، در حالیکه بتاریخ ۱۹ نوامبر سال ۱۹۴۶ منشور سازمان ملل متحد را امضا نموده و در همان روز بیرق سه رنگ حاکمیت و قلمرومردم افغانستان برای نخستین باربه اهتزاردر آورده شده و افغانستان به عضویت ملل متحد در آمد وطبق قوانین و منشور آن سازمان ، همانند سایر ملل و کشور های عضو این سازمان برخوردار از همه حقوق وامتیازات قبول شده سازمان ملل متحد محسوب می گردد ، اما واقعیت این است که با تحمیل جنگ و اشغال نظامی بوسیله ای حامیان بین المللی حقوق بشر و دموکراسی که پس از حادثه ای خونین سپتامبر ۲۰۰۱در ایالات متحده امریکا با صدور مجوزقطعنامه های متعدد شورای امنیت سازمان ملل متحد با در نظر داشت ماده ۵۱ منشور این سازمان هجوم نظامی قوت های متحدین علیه تروریستان بین المللی که افغانستان را پایگاه امن و امان خویش نصیب شده بودند ، تحت رهبری ایالات متحده امریکا عملیات هجومی نظامی برخانه ای مشترک افغانها آغاز و مدت زمانی شورای امنیت سازمان ملل متحد مدیریت و نظارت این پروژه نابودی ریشه ها و رهبران تروریستان بین المللی که ( طالبان و القاعده ) تشخیص به مظنون بودن به طراحی و عملی شدن عملیات های خونین علیه مردم امریکا بخصوص حادثه خونین سپتامبر ۲۰۰۱ شده بودند عهده دارشدند که واژه جامعه جهانی برای مردم افغانستان که در اسارت رهبران تروریزم بین المللی و القاعده که امارت اسلامی طالبان به جهانیان معرفی بود و چندکشورعربی بشمول پاکستان امارت اسلامی طالبان را به رسمیت شناخته بودند و مقامات رسمی قصر سفید وقت ، منجمله نماینده خاص سازمان ملل متحد با پیش کشیدن فورمول صلح ۶+ ۲ یعنی امریکا و روسیه نیز با رهبران طالبان تماس های داشتند ، مردم افغانستان پس از سقوط امارت اسلامی طالبان و تروریستان بین المللی بعد از هجوم وحضورنظامی امریکا و متحدین بین المللی شان واژه جامعه جهانی را برای آینده سرنوشت ملی شان امیدوار کننده و نجات بخش حتمی از مصیبت های گوناگون بوسیله ای باندتیستان همچون جهادیزم، طالبیزم و تروریزم بین المللی که دین و آئین اسلامی و احساسات پاک اسلامی و ملی مردم افغانستان را وسیله ای اهداف پلید استراتیژیک و استخباراتی کشور های همسایه ، منطقه و جهان به خصوص از آغاز جنگ سرد عهده دار بودند ، اکثریت ملیونی مردم افغانستان با حضور نظامی ایالات متحده امریکا و متحدین گمان بر این نبودند که قربانی های بیشماری را طی سالیان حضورامریکا و شکست ماشین جنگی تروریستان تحت حمایت و هدایت رهبران امارت اسلامی طالبان که افغانستان را به پایگاه امن در اختیار داشتند ، نزده سال پس از شکست و نابودی ت امارت اسلامی دوباره به سازش و آمیزش با تروریستان شناخته شده بین المللی که درزمینه ای نابودی کامل شان دها قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد موجود است و در هیچ یک از این اسناد مذاکره ، سازش و آمیزش با رهبری و حلقات حمایتی ، منابع تمویل و نیرومندی مجدد ماشین جنگی تروریستان بین المللی هیچ مشروعیت وجود ندارد ، چگونه و به یکبارگی سرنوشت مردم و کشور افغانها به منظور رسیدن قدرت های منطقوی و بین المللی به اهداف بلند استراتیژیک شان علیه همدیگر به خصوص اهداف اتحاد مشترک امریکا ، انگلیس ، سعودی و پاکستان که مولد و بنیان گذار هسته های نخستین طالبان و مادر ظهورجنبش نام نهادی طالبان در افغانستان بودند و هسته بعد از اینکه ملیونها تن از فرزندان مردم افغانستان قربانی این جنگ بی مفهوم و تحمیلی تحت عنوان مبارزه با تروریزم بین المللی و مواد مخدر ، آزادی زنان و اطفال افغانستان از چنگال تروریزم بین المللی ، اعمار مجدد افغانستان ، استقرارحاکمیت قانون ، نظام شایسته سالاری، دولت نیرومند مرکزی با قاعده وسیع ، سپردن کار به اهل کار مطابق به قانون اساس کشور افغانها ، احترام به حاکمیت ، استقلال و تمامیت ارضی ، دفاع از مردم افغانستان در مقابل انواع تجاوز و مداخلات بیرونی که درزمینه فیصله نامه ها و قطعنامه متعدد کنفرانس های بین المللی کشور های عضو ناتو ومتحدین بین المللی در رآس امریکا قرار دارد ،بخصوص در کنفرانس بن اول و دوم ، توکیو ، پاریس ، ایالات متحده امریکا ، انگلستان و شورای امنیت سازمان ملل متحد ، تصامیم برای سرکوب و نابودی تروریستان ، برگشت ثبات و امنیت ، استقرار قانون و قانونیت ، بر اساس دموکراسی و حفظ قانون بشر واضح و اشکارا بوده نه اینکه با تروریستان کنار آمدن و سرنوشت ملیونی مردم مارا در موجودیت پایگاه های امن و امان تروریستان بین المللی در آغوش پاکستان و حمایت و حفاظت از رهبران شان ، نیرومند شدن طالبان وماشین جنگی شان با حمایت و تحت مدیریت ای.اس.ای پاکستان و سایر همسایه های کشور ما که طالبان با انجام حملات تروریستی و پلان شده بوسیله ای اتحاد استخباراتی پاکستان با حامیان تروریستان طالب و داعش خونین ترین حملات شان را عملی و ادامه می دهند، روزانه صدهاتن از هموطنان مارا بشمول اطفال و زنان مظلومانه قتل عام می دارند ، پس چگونه باورمند و مطمعین بود که افغانستان کشوریست دارای استقلال ، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ، در صورت سازش و آمیزش استراتیژیک اتحاد نیروهای ضد تروریستان بین المللی منجمله ایالات متحده امریکا با طالبان وحشی که مسول کشتار وویرانی افغانستان طی حضور امریکا و متحدین در کشور ما شدند و بعد از عقد توافقنامه ای صلح با طالبان تروریست تضمین بین المللی به خصوص شورای امنیت سازمان مللی متحد در قبال سرنوشت ملی و کشوری مردم افغانستان چیست ؟
سنجر غفاری
بالا
بازگشت