عارف عرفان
وینزوئلاخاستگاه یک طوفان برقلعهٔ استراتژیک آمریکا
آمریکادر راستای دکترین اشغالگری،تجاوزواستثناگرای ودر خط مقابل قوانین ملل متحد سعی نمود تارژیم منتخب وقانونی نیکلاس مادرو را سرنگون نموده ورژیم دست نشانده را در وجود خوان گایدو برای تامین اهداف راهبردی وتاراج منابع طبیعی کشوروینزوئلا استقرار بخشد.
عمده ترین اهداف آمریکا از چنین رفتار قلدر منشانه عبارت ازکنترل بزرگترین منابع نفتی جهان وازینطریق ایجاد دگمه های فشار برسازمان"اوپک"واداره تجارت جهانی نفت وتاراج منابع طبیعی وقیمتی ایست که در دل آن کشور خوابیده است.
یکی از بزرگترین انگیزه های دیگری که آمریکا را مصمم ساخت تا همزمان در یک سناریوی طرح شده رژیم‌های وینزوئلا،کوباونیکاراگوئه را سرنگون بسازد،عبارت از استقلالیت و سرکشی این رژیمها ازقوانین"نظم نوین جهان" آمریکا وگزینش راه مستقلانه سیاسی است.آنچه که قبلاً در عراق،لیبی وسوریه بطرز فاجعه باری تحقق یافت.از سوی دیگر امریکا خواست تادر مدارسیاسی خویش درآمریکای لاتین جوانه های انقلابی را بکلی سرکوب نموده وآنراریشه کن نماید.
کاخ سفید با تحریک خوان گوایدو،رییس پارلمان آنکشور که خود را رییس جمهور خود خواندهٔ وینزوئلا اعلام داشت، ضمن برسمیت شناختن اش ،حمایت خود رااز او علام داشت واز نیکولاس مادرو رییس جمهور قانونی ومنتخب خواست تا ازسمت اش استعفا نماید.آمریکا همزمان ازارتش خواست تا ازفرمان رییس جمهور قانونی آنکشور مادرواطاعت ننماید.
رهبران آمریکانخست بر تلاش های دیپلماتیک واقتصادی برای سقوط رژیم تمرکز نمودند ،پیوست با آن دونالد ترامپ رئیس جمهورآمریکا، اخطار دادکه "همه گزینه ها روی میز هستند"در امتداد آن آمریکا برای دخالت نظامی در آن کشور تدارکاتی را روی دست گرفت.برقول سخنگوی وزارت خارجه روسیه ماریا زخراوا،امریکا با حمایت خوان گایدو ،سعی نمود تاکودتای نظامی را برای سقوط رژیم مادرو برنامه ریزی نماید.
اما،مادروکنترل نظامیان ونزوئلا و همچنین پشتیبانی روسیه، چین، ترکیه، ایران و تعدادی از کشورهای دیگر را باخود داشت،ودرربرابرزورگویی های غرب، به حمایت سراسری ملی شجاعانه مقاومت کرد.
رهبری روسیه پشتیبانی خود را از مادرو اعلام داشته وخاطر نشان ساخت که از هرگونه تلاشی برای سقوط رژیم مادورو جلوگیری خواهد کرد. روسیه در ماه سپتامبردوبم افگن استراتژیک ودارای توانایی هسته ای خویش را درونزوئلا فرستاد تاعملا حمایت خویش را ازآنکشور به نمایش بگذارد.
به دنبال شکست دادن آمریکا در سوریه ،ولادیمیر پوتین در یک اقدام متهورانه وپیشگیرانه خواست تا صید را از کام شکارچیان آمریکا بیرون نماید.
در ماه جنوری، رویترزگزارش داد که پیمانکاران نظامی خصوصی روسیه برای حمایت ازمادرو درکاراکاس مستقر گردیدند.
در ۲۳مارچ دو هواپیمای نیروی هوایی روسیه به ونزوئلا فرود آمد وحدود ۱۰۰ سربازو تجهیزات نظامی را تحت فرمان واسیلی تونکشکوف، رئیس ستادنیروهای زمینی روسیه در کاراکاس انتقال داد.
این حرکت از یکسو توانست تا مانع هرگونه دخالت خارجی توسط ایالات متحده یا سایرقدرت ها شود واز سوی دیگر نیکلاس مادرو، رئیس جمهورونزوئلا، را تشجیع نمودتا دربرابر مخالفان خود، از هرگونه امکانات دست داشته استفاده نماید.
جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا در بیانیه‌ای به حضورنظامیان روسیه در
ونزوئلا و استقرار سیستم دفاع راکتی"S
-300" در اطراف کاراکاس، پایتخت این کشور، واکنش
نشان داد گفت" آمریکا ارسال نیروها و ادوات نظامی به ونزوئلا را به‌عنوان تهدید
در نظر میگیرد"
بولتون گفت :"آمریکا چنین اقدام نظامی را تحریک
آمیز و تهدیدی مستقیم برای صلح بین‌المللی و امنیت در منطقه میداند"
در یک رویکرد دیگر ،به گزارش رسانه های جهانی ازکاراکاس، بیش از ۱۲۰سربازازنیروهای ارتش چین وارد جزیرهٔ مارگاریتای ونزوئلا شدند.گفته میشود که چین یکی ازبزرگترین شریک تجاری ونزئویلا پنداشته میشود.
باتوجه به تنش های مستمر میان آمریکاوچین در آبهای جنوبی چین،استقرار ارتش چین درجزایر ونزئویلا،چین را در موقعیت برتر علیه بلند پروازیهای آمریکا قرار داده است.عملکرد مشترک و هماهنگ روسیه وچین در وینزئولا،آمریکا را در حوزه استراتژیک خود اش در موقعیت ناگواری قرار داده است.
روسیه و چین هردو به درخواست آمریکا جهت بیرون ساختن نیروی نظامی شان از وینزویلا پاسخ رد دادند.ماسکو اعلام داشت:"حضورش در مطابقت کامل با قانون اساسی وینزویلا است"همچنان پکن ضمن رد تقاضای واشنگتن اظهار داشت:"آمریکایی لاتین حیات خلوت کشور خاصی نیست"
در سایه استقرار نظامی روسیه و چین در قلمرو ونزئویلا،حال هرگونه دخالت نظامی بالقوه توسط ایالات متحده یاسایر قدرت های خارجی ناممکن بنظر میرسد،
زیرا این امر میتواند مستقیماً تقابل نظامی روسیه و چین را برانگیزد.
برای روسیه،برعلاوه دفاع از رژیم مادرو ،حضور نظامی وتقابل بانفوذ آمریکا در ماورای محیط ژئوپولتیک وژئو استراتژیک آمریکا حایز اهمیت جدیست .آگاهان سیاسی در واشنگتن به این باور اند "انگیزه واقعی برای رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین و پیش از آن رهبران شوروی همیشه عبارت از آن بوده است تا آمریکا رادر جای که آنرا "حیاط خلوت" خود می‌پندارد ،به چالش در آورند.
برای مردم ونزوئلا، استقرار نیروهای نظامی روسیه به معنای نجات کشور، افسارزدن آمریکا جهت حمله نظامی،ثبات سیاسی واقتصادی وتامین بستر لازم برای احیای مجدد اقتصادی وصلح وامنیت در کشور است. .در راستای همین تغییرات که دولت به برکناری گوایدو از سمت پارلمان دست زد ودیوان عالی وینزویلا گایدو رهبرمخالف را بخاطر رفتار استهزا آمیزش در برابر دادگاه وعدم شفافیت هزینه های مالی اش برای تامین مصارفات هنگفت سفر های خارجی از مصئونیت پارلمانی محروم ساخته وبرای مدت ۱۵سال از ماموریت دولتی محروم گردانید.
اما برای ایالات متحده،حضور ارتش روسیه ونیروهای چین فاجعه بار پنداشته میشود. این بدان معنی است که "حیاط خلوت"آمریکا در سرتاسرکارائیب در حال تبدیل شدن به یک زمینۀ پایدار برای محاصره آینده آن کشور است.
ایالات متحده با استقرار ارتش روسیه وچین در وینزوئلا،درماورای دریای کارائیب مورد تهدید جدی قرار گرفته است. کارائیب برای امنیت ایالات متحده حیاتی است. این دریا نه تنها ساحل شرقی را با اقیانوس آرام از طریق کانال پاناما متصل می کند، بلکه دهانه خلیج مکزیک را نیز محافظت می کند. نیمی از تجارت دریایی آمریکا از طریق این خلیج عبور می کند. بنابراین قدرت خارجی یی که کنترل کارائیب را به عهده داشته باشد، می تواند چالش های بزرگ را برای اقتصاد وتجارت ایالات متحده پدید آورده و دسترسی آن کشور را به حمل و نقل از طریق اقیانوس محدود کند.
واکنش روسیه و چین برای کاخ سفید بسیار شدید ،غیرمنتظره وگیچ کننده بود،تا جای که ضربات این آهنگ ،ناوگان های رسانه یی غرب رابه خاموشی کشانیده است.
دخالت آمریکا درجبهات اوکراین،وسوریه تا کنون نتایج معکوس وذلتبار برای آمریکا در بر داشته است،اما به گمان اغلب مداخلات آمریکا در ونزئولا نتایج فاجعه باری برای آمریکا و آینده امریکا باقی خواهد گذاشت.
گمان آن میرود تا درصورت استقرار راکت های میان‌برد هسته ای آمریکا در اروپا،ونزئویلا به بزرگترین پایگاه هسته ای روسیه مبدل خواهد شد و آنگاه آمریکا در تیررس راکت‌های های هسته ای روسیه قرار گرفته وتوازن نظامی در جهان بکلی دگرگون خواهد شد؛
باحترامات بی پایان خواننده عزیز؛
عارف عرفان
لندن،اپریل ۲۰۱۹
بالا
بازگشت