روز جهانى صلح را گرامى ميداريم
روز ( ٢١ ) سپتامبر را سازمان ملل متحد بحيث روز جهانى صلح اعلام نموده اند که
بر بنیاد آن از ( ١٩٨٢ م ) باينطرف ازين روز تجليل می گردد.
اعلام رسمى ازين روز در واقع بازتاب بار گران مسئوليت اين سازمان در راستاى "
حفظ صلح " و " امنيت بين المللى " از اهم مقاصد ايجاد اين سازمان معتبر جهانى
ميباشد كه به صورت مشرح در اولين ماده منشور سازمان ملل متحد مسجل گرديده است و
ارگانهاى اين سازمان و منجمله مجمع عمومى و به صورت خاص شوراى امنيت آن ،مطابق
به احكام فصل پنجم منشور، صلاحيت دارد تا " اقدامات موثر دسته جمعى براى
جلوگيرى و رفع تهديد عليه صلح و متوقف ساختن هرگونه عمل تجاوز و ساير اعماليكه
ناقض صلح و يا وضعيت كه منجر به نقض صلح گردد بر طبق اصول عدالت و موازين حقوق
بين المللى ازان جلو گیری و تصمیم اتخاذ نمايد.
"
صلح بزرگترين ارمان بشريت و ركن اصلى احترام به كرامت و حقوق انسانى ميباشد كه
در گام اول با أيده صلح ، تقويت و مراقبت از ان متجلى ميگردد و با نفرت از جنگ
و خشونت مصداق می يابد
.
بى جهت نميباشد كه در كشور جرمنى ازين روز بحيث روز " مخالفت با جنگ " تجليل
ميدارند و بيشترينه بنام روز اتش بس نيز مسمى ميگردد.
فلسفه اعلام روز جهانى صلح معطوف به جلب توجه ، تمكين و عطف توجه رهبران سياسى
و سكانداران جهان به اين نياز مبرم بشريت است كه : بايد لااقل یك روز در سال به
صلح فكر نمايند كه پايه تداوم كره زمين و ابناى بشر ميباشد و به قربانيان جنگ و
خشونت و عواقب دهشتبار آن كه صداى وجدان بشريت ميباشد ، توجه گردد.
در روز جهانى صلح بايد اين سوال را مطرح ساخت كه:
چرا بزرگترين سازمان جهانى و با ارمان بزرگ در امر صلح و امنيت جهانى ناكام است
؟
اين ناكامى در گام نخست از عدم وفادارى اعضاى دايمى شوراى امنيت سازمان ملل
متحد به انديشه صلح و فقدان پاسدارى ازين انديشه متبارز است كه در عمل با نقض
اشكار موازين حقوق بين الملل منجر گرديده است.
متاسفانه جهان در موقعيت اسفناك قراردارد، با وجودیکه اعضاى دايمى شوراى امنيت
سازمان ملل متحد كه رسالت حفظ " صلح " و " امنيت جهانى " را عهده دار ميباشند ،
اشكارا به نقض صلح ، جنگ افروزى و خشونت پرورى متهم ميباشند.
فقدان معيار ها و موازين قبول شده حقوق بين المللى ، نقض احكام منشور سازمان
ملل متحد و ميثاقها و كنوانسيونهاى جهانى ، نوعى قانون جنگل را در جهان مستولى
ساخته و شباهت به " جهان هابسى " و جواز شمردن " خوردن ماهى هاى خورد ، توسط
ماهى هاى كلان " صلح و امنيت جهانى را در مخاطره قرارداده است.
قربانى اين احوال هولناك مردمان مظلوم و زنان و كودكان در بخش هاى بزرگ از جهان
ميباشند كه با نهايت تاسف افغانستان و افغانان در صدر اين قربانى ها قراردارند.
بيشتر از چهار دهه است كه جنگ: اين نفرت انگيز ترين و مخوفترين برگه تاريخ
زندگى مردم به عزا نشسته و مظلوم افغانستان را رقم ميزند و در واقع:
افغانستان و مردم ان بزرگترين قربانى جنگ و خشونت تحميلى ميباشند و تراژيدى
خونبار شان معلول و محصول مداخله و تجاوز خارجى است.
در حاليكه صلح مبرمترين اولويت مردم و شرط و رمز بقاى افغانستان ميباشد ، حوادث
يكسال اخير و تبديل پروسه صلح به " پروژه صلح " و تبديل شدن به ابزار كمپاين
انتخابات ايالات متحده امريكا ، گويايى اين حقيقت تلخ است كه در تالابهاى خون و
خشونت ، هنوز اندرخم يك كوچه باشيم ! كه چنين مبادا!
در تجليل از روز جهانى صلح ، انجمن حقوقدانان افغان در اروپا ، يكبار ديگر بخاط
دستيابى به صلح واقعى و پايدار به ضرورت فورى آتش بس سرتاسرى تاكيد و بذل توجه
جدى مراجع افغانى و بين المللى را به فراخوان انجمن بخاطر انفاذ آتش بس جلب و
پيشنهاد مينمايد.
با حرمت
هيات رهبري انجمن
مير عبدالواحد سادات رئيس انجمن
بالا
بازگشت