+

 

 

گزارش مختصر جریان سیمناری  تحت عنوان ( بحث پیرامون پروسه ومذاکرات صلح ) ٬ دعوت شده ذریعه انجمن فرهنگی پامیر در شهر گوتیبُرگ سویدن

 

  

سیمنار بحث  وتبادل نظر پیرامون پروسه ومذاکرات جاری صلح بتاریخ ۲۶ می ۲۰۱۹ در مرکز شهر یوتوبوری دایر گردید ٬ سیمنار از جانب انجمن فرهنگی پامیر دعوت شده بود که برعلاوه مسولین ونمایندگان برخی انجمنهای افغانی ٬ شخصیتهای منفرد سیاسی ٬ اجتماعی و فرهنگی اشتراک داشتند ٬ 

جلسه سیمنار از ساعت چهار بعد از ظهر اغاز و ساعت هشت شام خاتمه یافت ٬ سیمنار توسط عبدالحبیب فیضی با خوش امدید از شرکت کنندگان اغاز گرید ٬ جناب فیضی برای پیشبرد کار سیمنار از حاضرین خواست تا کسی برای پیشبرد سیمنارطور داوطلبانه خود را کاندید نماید ولی  از میان حاضرین کسی داولب نشد بنآ محمداجان غلجی را به عنوان گرداننه محفل پیشنهاد کرد که به اتفاق پذیرفته شد ٬ بعدآ محمداجان غلجی در مورد هدف سیمنار  سخن گفت واجندای انرا پیشنهاد نمود که مورد قبول قرار گرفت ٬ 

یک - سخنران اول اگاه سیاسی و استاد قبلی پوهنتون کابل  جناب حمید مهرورز بود ٬ مهرورز در باره پروسه صلح ومذاکرات جاری سخن گفت ٬ صلح را نیاز مبرم دانسته وبه ختم جنگ تاکید نمود ٬ استاد پایداری ومفیدیت صلح را در جامع بودن ٬ همگانی بودن وعادلانه بودن ان دانست  ٬ او تاکید کرد هرگونه تلاش برای دور زدن دولت منحیث یگانه نماینده مردم درحال حاضر  منحیث یک اصل هم به پروسه صلح و هم اینده افغانستان زیانبار است ٬ اینکه رهبری دولت تا چه اندازه معقول و کامیاب است یا انها مورد تایید یا تردید ما اند یک رخ قضیه است ولی دور زدن ان به هرتوجیهی ناصواب و مضر خواهد بود ٬ او توضیح نمود در پروسه صلح اگر دستاورد های دموکراتین دودهه اخیر در نظر گرفته نشود چنین صلحی ارزش انچنانی نخواهد داشت ٬ غلبه طرز دید وتفکر طالبانی ٬ در محور قدرت قرار گرفتن طالبان درنتیجه صلح در حقیقت زیرپاکردن  انتظارات مردم از صلح خواهد بود ٬ او صلح حزب اسلامی به رهبری گلب الدین حکمتیار را نمونه خوب دانست که میتواند الگویی برای قرارداد صلح با طالبان  اشد ٬ به تشویشها و انتظارات اقشار مختلف جامعه از مذاکرات جاری  اشاره نمود

 دو - بعدآ عبدالرزاق احمدزی که از چند سال در کابل مقیم وتازه از افغانستان امده بود  چشمدیدها وشنیدنی هایش در تماس بامردم درکابل وولایات   در رابطه پروسه صلح را با شرکت کنند گان سیمنار درمیان گذاشت ٬ خستگی ازجنگ ٬ بیزاری از فساد نهادینه شده در دولت و حتی افراد و نهادهای غیر دولتی ٬ فقر  ٬ بی امنی ٬ اعتیاد ٬ بیماری ٬ بیکاری وامثال ان که مردم با ان دست و گریبان اند نتایج مستقیم جنگ است بنآ  برای ختم این مصایب تشنه یک صلح عادلانه اند تا برای مسایل ذکر شده  در وجود صلح راه های حل پیدا شود و ازگسترش روزافزون ان  که برزندگی مردم بدرجه اول تاثیرات سو وخراب کننده میگزارد جلو گیری شود    

بعد از سخنرانی ها چهره های سیاسی ٬ فرهنگی وجوانان در مورد موضوع سیمنار وتوضیحات سخنرانان به ترتیب ابراز نظر نمودند ٬ ذوات ذیل در ابراز نظرها شامل بودند ٬ بانو شکوه انصاری ٬فعال فرهنگی اجتماعی جناب عبدالخالق بقایی٬ فعال سیاسی فرهنگی جناب زلمی کاوه ٬ فعال سیاسی فرهنگی جناب عارف فرمان ٬ فعال فرهنگی  اجتماعی و نماینده  انجمن فانوس جناب    احمد مطمین  ٬فعال اجتماعی بانو شریفه حضرتی ٬ بانو نسیمه غلجی ٬ فعال سیاسی اجتماعی جناب محمد اختر راسخ ٬ فعال اجتماعی جناب الحاج محمد عارف ظفر ٬ فعال فرهنگی اجتماعی جناب صداقت ٬  نو جوانان اگاه نیز با شور واحساس مسولیت ابراز نظر نمودند که عبارت بودند از رامین محمدی ٬ مهدی محمدی ورضا جان  

همچنان سوالاتی در مورد پروسه صلح و مذاکرات جاری ٬ حقوق زنان وجوانان  ٬ مواضع طالبان ٬ ضمانتهای احتمالی معتبر صلح و ضمانت های در باره عدم مداخله همسایگان مطرح شد که توسط جناب مهرورز ٬ زلمی کاوه ٬ عارف فرمان ٬رزاق احمدزی وسایرین جواب داده شد ٬ سیمنار در فضای ازاد ابراز نظرها پیش رفت ٬ همه ابراز نظرها ٬ سوالات وجوابات درج پروتوکول شد که از جمعبندی ان قطعنامه یی ترتیب وتصویب گردید ٬ کار سیمنار با ابراز تشکر از جانب محمداجان غلجی بابت شرکت و ابراز علاقه هموطنان به امر مهم جنگ وصلح پایان یافت  . 



 

 

 

قطعنامه سیمنار مورخ ۲۶" می " ۲۰۱۹ که در باره پروسه و مذاکرات صلح از جانب انجمن فرهنگی پامیر در شهر گوتیبُرگ سویدن  دایر شده بود !

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

از جنگ و برادر کُشی میان افغانها چهار دهه تکمیل گردید ٬ طی این زمان مواضع ٬ نیروها ٬ شعار ها ٬ انگیزه ها ٬ اهداف ٬ اشکال  ٬بازیگران جنگ وحامیان خارجی عوض شدند ولی مصیبتهای ناشی از جنگ وزیانهای عظیم ان همچنان ادامه یافت که قربانیان اصلی اش همانا مردم عزیز مابود و هستند ٬ در هرمرحله وهر بازی٬ فرزندان مردم قربانی و اقتصاد آنان وبیت المال صدمه دید . بدون انکه سود قابل دید جنگ درتمام مراحل و اشکال ان به مردم رسیده باشد ٬ بنآ صلح نیاز اولی و حتمی مردم ماست ٬ شاید برخی نیروها یا افراد از جنگ سود برده و میبرند ولی مردم به صلح چون اب و نان و هوا نیاز دارند و تاخیر در امر صلح ناجایز و نه پذیرفتنی است ٬ صلح نیاز حیاتیست که باید بدان دست یافت تا رود خون متوقف شود واز ویرانیهای بیشتر جلوگیری گردد . 

با وجود اولویت صلح ٬تشویشها ٬ تردید ها وبی باوریها درمیان نیروهای سیاسی ٬ اقشار مردم نظیر زنان ٬ جوانان ٬ جامعه مدنی وغیره وجود دارد تا بنام صلح معامله یی نشود که سراغاز درگیرها و جنجالهای بعدی گردد .

مردم خواهان صلح واقعی اند که در ان همه به حقوق خویش نایل ایند ٬ صلح عادلانه که دستاوردهای مثبت دو دهه اخیر دران تسجیل وتضمین گردد ٬ صلحیکه با برقراری ان اخوت ٬ دوستی ٬ قانونیت ٬ همزیستی و مردم سالاری نهادینه شود وبلاخره صلحیکه آشتی حقیقی میان گروه های رقیب ٬ خلع سلاح وتقویت نهاد های قانونی را ببار اورد وحاکمیت را به صاحبان ان که مردم باشد برگرداند .

در سیمنار مذکور جناب حمید مهرورز و عبدالرزاق احمدزی آگاهان سیاسی در باره موضوع سخنرانی نمودند ومتعاقب ان ابراز نظر و بحث ازاد شرکت کنندگان صورت گرفت که همه نظریات شرکت کنندگان درج پروتوکول شد و ازجمله عمده ترین خواستهای شرکت کنندگان قرار اتی جمعبندی گردید  .

۱-  جنگ راه حل نیست  ونخواهد بود ٬ به جنگ خانمانسوز که جز خسارات جانی ومادی هیچ سودی ندارد باید خاتمه داده شود  ٬ جنگ کلمه زشتیست  که خونریزی ٬ تباهی ٬ فقر ٬ ویرانی ٬ معلولیت وانواع مصیبت بار اورده ومی اورد ٬ بدین سبب ختم جنگ در اولویت همگان باشد .

۲- صلح نیاز همگانیست ٬ در صلح خیر همه ووطن عزیز نهفته است ٬ بنآ وجیبه هر افغان است تادر برگشت صلح هرانچه درتوان دارد انجام دهد .

۳- صلح زیباست ٬ ضرورت است وتلاش برای برگشت ان وجیبه ملی است ٬ مگر نه بهر قیمت  ٬ اگر در برقراری صلح عدالت مد نظر نباشد ٬ قانون اساسی  رعایت نشود ٬ به حقوق شهروندی ٬ حقوق زنان ٬ جوانان و سایر اقشار اجتماعی اعتنا نشود ٬ دستاورد های دودهه اخیر لحاظ وتضمین نگردد ٬ قانونیت نهادینه نشود ٬ به احکام اسلامی توجه نگردد ورفاه وارامش را سبب نشود ٬ این دگر صلح نی که یک اتش بس ومعامله دوطرف منازعه است که ربط و سودی به مردم نخواهد داشت  .

۴- ابهامات در پروسه ومذاکرات صلح باید برطرف شده وبه نگرانیهای موجهه اقشار مختلف اجتماعی از اینده پاسخ روشن داده شود ٬ برمبنای تجارب تلخ گذشته مردم حق دارند نگران باشند تا باردیگر به جنگهای داخلی میان تنظیمها وحاکمیت تلخ وخَشَن امارت اسلامی که ازادیهای مدنی ٬ اسلامی و انسانی دران با بیرحمی تمام سلاخی شد برنگردند .

۵-  توافق احتمالی صلح باید مجموعه دربرگیرنده مسایل اساسی مانند خلع سلاح ٬ پزیرفتن انتخابات ازاد منحیث یک اصل مهم ٬ رعایت ازادیها وحقوق اقشار مختلف اجتماعی ٬ پذیرفتن و رعایت قانون اساسی موجود منحیث اصل ودرصورت نیاز اعمال تغیرات ازراه های قانونی و مشروع ٬ تضمین معتبر نهاد های بین المللی  ٬ کشورهای بزرگ ٬ کشورهای اسلامی و همسایگان تا از تحقق ان همه جوانب بویژه مردم افغانستان مطمین باشند .

۶- در معاهده احتمالی صلح مبارزه وریشه کن کردن انواع فساد باید از تصامیم اصلی ان باشد زیرا دروجود فساد گستره و بی لگام امروزی امدن و پاییدن  صلح امر محال است ٬ فساد در ادارات مختلف دولتی بیداد میکند ٬ دولت درتطبیق قوانین خود و تامین عدالت تا هنوز ناکام است ٬ درمقایسه با دولت جانب مقابل که طالبان باشد در ساحات تحت حاکمیت شان به تطبیق قوانین خویش پابند و موفق اند .٬ دراین مورد میتوان و باید از تجارب ایشان سود برد .

۷- جامعه جهانی بانفوذ و امکاناتی که دارند زمینه اغاز مذاکرات بین الافغانی را میسر و تسریع نمایند درصورت حصول توافق صلح ٬جامعه جهانی که بخشی از جنگ درافغانستان طی دودهه بوده ودر مذاکرات جاری نقش بارز دارند باید توافقی را حمایت وهمکاری کنند که اصول معمول انسانی وقوانین بین المللی در ان لحاظ شود ٬ وظایف ووجایب انسانی و اخلاقی شانرا در تضمین قرارداد صلح ٬ باز سازی بعد ازجنگ وحمایت پروسه دموکراتیک جاری انجام دهند . 

۸- دور زدن دولت در هرنوع مذاکرات صلح صرف نظر از اینکه کیها در راس و ترکیب ان قراردارد نه به خیر جامعه است و نه پروسه صلح ٬ این استدلال طالبان که دولت دست نشانده است توجیه منطقی ندارد زیرا انها با همین دولت و نیروهایش درجنگ اند پس جای دولت با کی میخواهند مذاکره و مصالحه نمایند ؟ اگر اتهام دست نشاندگی دولت معیار باشد ٬ عین اتهام دست پروردگی انها ذریعه پاکستان ٬ ودر خدمت اردوی پاکستان نیز مورد پیدا میکند ٬ که چنین مواضع غیر مفید پروسه صلح را به بُنبَست وناکامی منجر خواهد ساخت .

۹- مردم افغانستان یا همان اکثریت خاموش که بیشترین مصایب جنگ را بدوش کشیده اند تا هنوز در پروسه ومذاکرات صلح نماینده واقعی ندارند ٬ انهاییکه درماسکو با طالبان دیدوبادید داشتند از گروه های خود نمایندگی دارند نه از اکثریت خاموش ٬ ادعای انها از نمایندگی مردم غیر واقعی است  ٬ برای پیروزی و پایندگی پروسه ومذاکرات صلح باید میکانیزمی ایجاد شود تا نمایندگان واقعی مردم در وجود دولت یا به شکل دیگری طور موثر تمثیل گردد وخواسته های انان را منعکس ولحاظ نمایند .

 

 


بالا
 
بازگشت