فضل الرحیم رحیم
چهل سال در اوج شهرت بعد از سفر بي برگشت
احمد ظاهر ، در جريان حياتش شخصيت بويژه و خاص هنري بود . كه همين ويژه گيها بر تداوم ماندگار بودن صدا و آهنگهاي او تاثير خاصي دارد كه ويژه گي هاي آنرا را ميتوان چنين برشمرد :
- استعداد فطري در عرصه موسيقي داشت و به ويژه در آواز خواني ، تا جاييكه امكان داشت از اهل هنر و كسانيكه با او شناخت نزديك داشتند ، از گفته هاي آنها در يافتم كه احمد ظاهر ، نزد هيچ يك از استادان موسيقي در داخل و خارج از كشور به عنوان شاگرد زانو نزده و يا به اصطلاح اهل هنر گرًٌ نمانده بود . بدرقه راهش شوق ، علاقه و عشقش به موسيقي بود. از نواختن طنبور آغاز كرد در كنسرت هاي ليسه حبيه ، روي ستيژ رفت دريافت كه صدايش مقبول خاطر شنوند هايش قرار ميگيرد ،. آرمونيه. و اكارديون را خود آموز نواخت تا سرحدي كه در نواختن آرمونيه و اكارديون سبك و شيوه دلنشين خودش را داشت. .
- توانايي تلفيق آواز با ميلودي و قدرت بوجود آوردن تنوع و نوآوري در ميلودي ها و نغمات آغازين ، وسطي و آخر ، در آهنگ هايش را داشت اگر در شنيدن هر آهنگ او دقت لازم نمايم در ميابيم كه نغمات و موسيقي آهنگهايش نتنها تكراري نيستند بلكه متنوع و جذاب اند و همزمان خود احمد ظاهر ، در آن زمان در ترتيب و تنظيم موسيقي خيلي سخت گير و صاحب ثليقه خاص خود بود با آنكه زنده ياد نينواز ، در عرصه كمپوز و همزمان در اجراي آهنگهاي كمپوز شده مددگارش بود ولي احمد ظاهر ، كمپوز هاي خيليدلنشين خودش نيز ساخته و مرتب موزيكش خودش بوده . وقتي ميخواست آهنگي را ضبط نمايد نظرش را با نوازنده در ميان ميگذاشت و نظريات آنها را هم ميشنيد . همياري و همكاري از ته دل نوازنده هاي مجرب در ارايه هاي هنري احمد ظاهر، را نبايد فراموش كنيم و احمد ظاهر ، هم اين را در يافته بود. به همين دليل خيال و خاطر هريك از آنها را احترام ميگذاشت .
- انتخاب اشعار ناب از سبك هاي مختلف و از شاعران نامدار مبين داشتن ظرافت فهم و سواد احمد ظاهر در عرصه ادبيات ميباشد و همزمان احمد ظاهر ، روح شعر را با صدا و موسيقي جان بخشيده اين بدين معناست كه شعر به هر عنوان و يا به هر مناسبتي و يا هر حالتي كه سروده شده ، در آهنگي احمد ظاهر ، رعايت حال شعر به شكل خيلي دقيق و عالي بيان شده كه اين در ذات خود يك نوع ويژگي كار احمد ظاهر ، در عرصه موسيقي كشور ماست .
- أنچه در صدا و موسيقي احمد ظاهر ، ميتوان به عنوان. برجسته ترين و بارز ترين نشانه ي يافت آن اين است كه احمد ظاهر ، براي هر كس و در هر حالتي آهنگ هاي دارد . از بيزاري زنداني از ديوار هاي زندان ، از عشق و عاشقي ، از غربت و دوري و مسافري ، تا شعري كه عجب صبري خدا دارد . احمد ظاهر ، در كنار ساير سجاياي نيك هنري دلير و سنت شكن بود هر آهنگش پيام تجدد نوآوري و گسيختن از تاريكي بسوي روشني دارد .
با اين گذر خيلي مختصر و كوتاه ، در مورد ويژه گي هاي هنر و شخصيت هنري احمد ظاهر ، ميتوان گفت كه دليل سلطان قلبها بودنش بعد از چهل سال سفر بي برگشتش همين است كه عاشقانه ، از ته دل ، آگاهانه و فارغ از جستجوي شهرت از طريق هنر ميخواند .
فضل الرحيم رحيم
١٥/٠٦/٢٠١٩
بالا
بازگشت