«افغانستان مهد زبان دری است. ایران پهلوی‌زبان بود که ما کل ادبیات زبان دری
را انکشاف دادیم. حالا می‌آیند میگویند ایران شرقی. ای برادرها دزدی هم حد
دارد، حد دارد»اشرف غنی احمد زی
++++
آقای غنی خود را به روانپزشک، معرفی کنید!
طبیبی هروی
زبان فارسی ، در خراسان بزرگ وتاریخی، ایجاد شده، نه در سرحدات امروزی افغانستان، اشرف خان، پرت و پلا میگوید. زبان فارسی ، با رویکارآمدن سلسله های سامانی و صفاری،که در نواحی بلخ و بخارا و سیستان( خراسان) ،حکمرانی داشتند ، رسمیت یافت ؛این زبان ، بتدریج به شیراز و شروان رفت، به آسیای صغیر رفت؛ چه ربطی دارد به سرحدات امروز افغانستان و احمدشاه ابدالی؟ آقای غنی مالک کدام زبان دری(!) است؟ همان« زبان دری» که بیشتر واژگان اصلی و نیاکانی اش را از دست داده و یک قرن بوسیلهء پشتونیزم غارتگر،تخریب شده، تاراج شده، مسخ شده؛ همه کلمات و ترکیبات ، تاریخ بیهقی، مسعود سعد غزنوی، شهید بلخی، رودکی سمرقندی، عنصری بلخی و فردوسی خراسانی، از زبان دری(!) حذف شده و در عوض، کلمات هندی و پشتو برساختار زبان ، تحمیل شده است! واژگان ستره محکمه، پوهنتون ، درملتون زیژنتون، ولسوال ، دگروال ،سرک ،ننداری ، برشنا و نظایر آن، بر سینهء ستبر زبان پارسی افغانستان، سنگینی میکند. آقای اشرف خان وارث زبانی مستحدث، الکن و دست و پاشکسته ایست که آنرا ، شاه سابق افغان، « زبان دری» نامیده و قانوناساسی دورهء اشغال ، دورهء تحمیل شاه شجاع جدید، حامد کرزی،این نام سرکاری را، د وباره بر میلیون ها فارسی زبان افغانستان،تحمیل داشته است !
"حفظ مصطلحات علمی و اداری» در قانون اساسی دوره اشغال، همان ریسمان پوده ایست که حاکمان غارتگر قبیله، ،پیوسته بر آن پای می افشرند. زبان دری ، زبان حاکمان پشتون است نه زبان مردم افغانستان. در سراسر افغانستان،درکوچه و بازار ، هرگز کلمهء «دری» را نمی شنوی.همه ، فارسی میگویند، در قندهاربه اهالی فارسی زبان«فارسیوان»میگویند! به نام زبان« دری» زبانی، در دنیا ،وجود ندارد،دری، صفت فارسی است، فارسی دری: یعنی فارسی سره و فصیح! ملل متحد شعر فارسی سعدی را بر دیوار خود نگاشته است.زبان فارسی، زبان هشتاد و اند میلیون ایرانی ، میلیون ها تاجیک و میلیون ها تبعهء افغانستان است. اشرف خان غنی، که پیش روی مردم، میگوید، ایران، زبان دری رادزدیده(؟)، گویا، به عنوان ،نمایندهء انجمن دیوانه گان، صحبت میکند؛ در جهان امروز،ابلهان، فاشیستان و دیکتاتورانی بوده اند که اتفاقا برمسند قدرت تکیه زده اند، اشرف غنی، که نان مفت و سپاه مفت اجنبی، مستش کرده، چشمش را راحت، می بندد وزبان را به دروغ های کلان می آلاید. زبان، شتر وپیران تنبان پنجابی نیست که دزدیده شود؛زبان ، آب روان است که مرز نمی شناسد ،تسری می یابد، مثل عطر گل سرخ. آقای غنی پس ازاهانت به تیمور گورگانی، گفت ، زبان پشتو ، امروز، پنجاه میلیون ، گوینده دارد!اگر چنین است، پس چرا گاه و بیگاه به فارسی، سخن می گویی، و زبان پاکیزهء فارسی، را با دروغ های پلید و کلان تر از کوه هندوکش،می آزاری؟
بالا
بازگشت