عبدالو کیل کوچی
به پیشواز هشتم مارچ
زن که نیروی عظیم کشوراست
خادم خد متگذ ار و مادر است
قدر دان مهربان و خواهر است
بهرمرد پاک طینت همسر است
در طریق راه و رسم زنده گی
همره حساس هرخیرو شر است
در شب تاریک و راه پیچ و خم
چلچراغ راه چون پیغمبر است
در میان موج توفا ن مهیب
قطبنمای روشن پرگوهر است
در فضای رزمش و آزاده گی
بال پرواز هما را رهبر است
زن عزیزهمشریک زنده گیست
درنبودش زنده گی دردسراست
پس چرا باشد اسیر وعاجزه
زن نخستین رهنما ورهبر است
موقف زن بر اساس خصلتش
در حقیقت از همه عالیتر است
نقش تا ثیر زنان هو شمند
درتمام عرصه ها کا راتراست
سرنوشت زن به آگاهییُ اوست
میشود پیروز گر دانشوراست
عبدالوکیل کوچی