احمد سعیدی
در ماه سرطان 1398 امیدوار به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نباشید
متاسفانه افغانستان از چندی بدینسو در یک بن بست سیاسی دست و پنجه نرم میکند سیاست های ما گاهی شرق گاهی غربی گاهی جنوبی گاهی شمالی گاهی منطقوی و گاهی فرا منطقوی از سرنوشت جنگ و صلح ما نیز قابل درک نیست، ما نمیدانیم نتیجه مذاکرات پشت پرده ای امریکا با طالبان در قطر چی بوده است در سرنوشت ما و کشور ما دیگران چه تصمیم گرفته اند خلیلزاد چه گفته است ملا برادر و عباس ستانکزی چه آرزو های دارند همه چیز در پرده ای از ابهام است هیچ کس نمیداند که فردا چه میشود جنگ ادامه میابد یا صلح سر تاسری میگردد ای کاش میدانستیم که تاریخ، آمیزه اى از افکار، عقاید و آداب و رسوم در گستره زمان است و بیان واقعیات آن به واقع نگرى و روشن بینى نیاز دارد.
پرداختن به مقطعى از تاریخ بدون درک و شناخت واقعیات حاکم بر آن، کارى به دور از شیوه تحقیق بوده و پرداختن به تحلیل واقعیت ها و تحلیل آن همراه با دخالت حبّ و بغض ها هم شیوه کم اثر است. تحلیل تاریخ چند دهۀ اخیر در کشور عزیز ما افغانستان از این روش ها به دور نمانده، و این خط در منابع واقعه نگارى افغانستان معاصر به نگاه درشت قابل مشاهده است. در این فضاى مشوّش و مه آلود نگارش حقایق، شناخت و تفکیک واقعیت ها از بافته ها و گره ها امرىیست نهایت دشوار و در عین حال ضروری..که ما هم در زمرۀ سائرین درین زمینه زبان خامه را بحکم واقعیت نگری بکار می بریم. من میدانم تحلیل از وضعیت نابسامان و بحران زا موجود در افغانستان همت بالا بلندی میخواهد.
به عقیده من تشکیل حکومت وحدت ملی از روز های اول نه معقولیت داشت و نه مقبولیت اما مجبوریت های زمان و مکان معین مردم ما را مجبور ساخت تا این لقمه استخوان دار را به گلون فرو برند و تا کنون با همه کمی و کاستی هایش آنرا تحمل نمایند.
خوشبختانه عمر این حکومت روز های آخر خود را سپری مینماید از ماه ها و هفته های محدودی که از ادامه کار این حاکمیت باقیست چه دشواری های دامنگیر ماست راه حل این مشکلات چیست با چه نگاه و چه نگرشی به آینده بهتر امیدوار بود .
اول - در مورد انتخابات ریاست جمهوری 1398 خوب به یاد دارم زمانی داکتر گلاجان عبدالبدیع صیاد، رئیس قبلی کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان که حالا بعد از سبک دوشی از وظیفه با تعدادی از همکارانش بخاطر اتهامات وارده ممنوع الخروج و تحت تحقیق مراجع عدلی و قضائی قرار دارند اعلام کرده بود که انتخابات ریاست جمهوری بتاریخ 29 سرطان 1398 یکجا با انتخابات شورا های ولایتی و ولسوالی ها بشمول انتخابات پارلمانی ولایت غزنی برگزار میشود .
از سوی دیگر همین آقای صیاد به مردم وعده داده بود که نتایج انتخابات پارلمانی 28 میزان 1397 نیز تا هفته آینده نهایی خواهد شد.
متاسفانه با گذشت اضافه تر از پنج ماه از تاریخ برگزاری انتخابات پارلمانی کمیسیون های انتخاباتی نتوانستند نتایج نهایی را اعلان نمایند گند این انتخابات پارلمانی لکه ای ننگ است بر دامن اعضای قبلی کمیسیون انتخابات که همیشه باقی خواهد ماند.
از سوی دیگر همه میدانیم بعد از شکایات و ارایه اسناد علیه مسئولین قبلی کمیسیون انتخابات بخاطر سو استفاده غیر قانونی از یک پروسه ملی حکومت مجبور گردید تا قانون دیگری را برای برگزاری انتخابات تدوین افراد و اشخاص که در این پروسه ملی خیانت کرده بودند زیر پی گرد قانونی قرار دارند .
ازطرف دیگر از دو هفته بدینسو در هر دو کمیسیون انتخاباتی مسئولین جدیدی به کار آغاز نموده اند، در حالیکه رئیس جمهور آقای غنی اسرار دارد به هر قیمت که میشود باید انتخابات ریاست جمهوری به وقت و زمان اعلان شده برگزار گردد اما از علائم و قرائن چنین معلوم میشود که کمیسیون مستقل کنونی انتخابات نه این امکانات به دسترس آن قرار دارد و نه توان آنرا دارد که انتخابات ریاست جمهوری را بتاریخ 29 سرطان 1398 برگزار نماید. برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در اخیر ماه سرطان 1398 خیال است و محال است و جنون، در حالیکه همه میدانیم انتخابات ریاست جمهوری در ماه سرطان حتی تا اخیر ماه سنبله و میزان 1398 نیز برگزار شده نمیتواند. از سوی دیگر مطابق قانون اساسی دوره کاری رئیس جمهور در ماه جوزای 1398 خاتمه میابد بعد از آن تاریخ قدرت حکومتی باید بدست چه کسی باشد و چه کسی مسئولیت اداره کشور را با در نظرداشت خلای قدرت قانونی که به وجود می آید به عهده بگیرد این سوالیست که باید پاسخ یابد.
دوم - با در نظرداشت مذاکرات را که آقای زلمی خلیلزاد نماینده وزارت خارجه امریکا در قطر با طالبان انجام داده گروه طالبان با ایجاد حکومت موقت یا تصاحب قدرت کامل دولتی باور دارند نه انتخابات ریاست جمهوری این معضله چگونه میتواند راه حل پیدا کند که هم مورد قبول و پذیرش حکومت افغانستان باشد و هم مورد پذیرش گروه های مسلح مخالف که گفته میشود بعد از خروج قوت های خارجی به پروسه صلح می پیوندند نه تنها نیرو های مسلح مخالف اپوزیسیون غیر مسلح نیز اعلان کرده اند که ادامه کار حکومت وحدت ملی بعد از ماه جوزای 1398 خلاف قانون اساسی بوده و بعد از آن تاریخ ادامه کار حکومت برای یک روز هم مورد قبول ما نیست، این معضله چگونه حل خواهد شد.
سوم – گرچه پیشاپیش اجندای جرگه مشورتی که بتاریخ 9 ثور 1398 برگزار میشود همانا صلح و مذاکره با طالبان گفته شده با آن هم عده ای امیدوار اند که جرگه بتواند روزنه ای امیدی را برای فردای بهتر افغانستان ایجاد کند اگر صادقانه تلاش صورت گیرد اشخاص آگاه و خیر اندیش برای امروز و فردای افغانستان در این جرگه مشورتی حضور پیدا کنند میشود بطور نسبی با یک اجماع ملی هم در ادامه کار حکومت و هم در سرنوشت مذاکرات صلح امیدوار بود در غیر آن اگر این جرگه از الف تا یا و از سر تا پا حکومتی و آقا بلی گویان حضور یابند از نتایج موثر آن امیدواری چندانی نباید داشت.
بالا
بازگشت