انجنیر حفیظ ا له حازم
ما با سایه هایمان درجنگیم
جنگ, کشتن , خون ریزی و نابود کردن ارزش های انسانی پدیده هایی بوده اند که در طول تاریخ بشریت یکجا با انسانها راه رفته اند و صفحات تاریک بشریت را ساخته اند.
انسانها از بدو پیدایش بخاطر کسب قدرت بیشتر, سهم بیشتر از غذا وداشتن سرزمین بیشترهمیشه با هم در جنگ بوده اند. انسانهای اولیه فقط در محدوده کوچک حیات آنروزی شان که شکار حیوانات و ماهیگیری,تصرف داشتن به زنان و داشتن وسایل جنگی قوی تر باهم در اختلاف و کشمکش بوده و جنگ های تن به تن را غرض کسب این برتری ها راه میآنداخته اند.
آنی که قویتر بوده بیشتر از دیگران غذا میخورده, زنان زیادی در تصرفش بوده و محل خوب برای زندگی و شکار در اختیار داشته است.
با متحول شدن بشر, انسانها گامهایی سریعی بخاطر آسایش بجلو نهاده اند و از کمون اولیه به کمون های برده داری, فیودالی و سرمایه داری تکامل نموده اند. که این تحولات منجر به کشف قاره های جدید و سرزمین های ناشناخته برای بشریت گردیده و انسانها روز تا روز به کشف و اختراعات جدید در همه ساحات دست یازیده اند, تمدن و مدرنیته, زندگی انسانها را دگرگون کرد. کشور های جدیدی عرض وجود کردند, سیستم های قانون گزاری و دولت های مدرن امروزی بمیان آمدند.
لیک با پیشرفت علم و تخنیک و زندگی مدرنیته و تکامل انسانها برعلاوه اینکه جنگ ها و خونریزی ها پایان نیافت, بر عکس نحوه و شکل جنگ ها هم متحول گردیده و مدرن شدند که فجایع و ویران گری آن هم بزرگتر شد. وسایل حربی پیشرفته, طیارات جنگی, کشتی های جنگی, راکت های پیشرفته, تانک ها و هزاران نوع جنگ افزار های جنگی مدرن و پیشرفته اختراع و تولید شدند تا ساخت سلاح های اتمی, بیولوژیکی و کیمیاوی خطر ناک غرض کشتار های جمعی بشر. در همه این پیشرفت ها و دست آورد های انسان چیزی جز غریضه خود خواهی و اعمال قدرت را نمیتوان مشاهده کرد که با داشتن قدرت زیاد, همانا پول و ثروت زیاد و سرزمین های بیشتری را در اختیار داشتن است.
در کمون اولیه و آوان پیدایش بشریت جنگ ها تن به تن و اکثرآ بخاطر بقای حیات فردی بوده است. چون غریضه ها و دغدغه های آنزمانی بشر ادامه حیات خود شخص بوده است.
قسمیکه گفتیم پیشرفت و تکامل بشریت که باعث آگاهی های خیلی حیاتی برای بشریت گردید, لیک نتوانست جلو غریضه ها و خود خواهی های بشر را بگیرد.
غریضه های امروزی بشر متمدن با خواست ها و نیاز های بشر دیروز فرق میکند و این غریضه ها هر روز بزرگ و بیشتر میشوند.
تمدن های بشری برعلاوه اینکه جنگ ها را خاموش نکرده و از بین نبرده اند بلکه برای ادامه آن روح و خصلت جدیدی بخاطر ادامه جنگ ها و خونریزی ها به اشکال مدرن امروزی چون مسایل قومی, نژادی, مزهبی, جغرافیایی, سیاسی, منافع ملی و دها و صد ها عامل دیگرداده است.
که هدف بازهم همان اد امه قدرت و سلطه است که فکتور های ثروت اندوزی, اشغال سرزمین های بیگانه, ترویج دین و مزاهب خاص, حاکمیت نژاد و فرقه های خاص در سرزمین های دیگر, تطبیق سیاست های مطلق یک گروه در مناطق دیگر و دها عامل دیگرمیباشد که جنگ ها را مشتعل نگه میدارند, که آرامش و صلح جهانی را در کل با مخاطره مواجه کرده و جهان را با خطرات بزرگتر , غیر قابل کنترول و نابودی تمام مواجه ساخته اند.
عوامل نامبرده صد ها بار خطر ناکتر از وجود خود سلاح ها میباشند, که با توطیه های نامبرده از مردم سپر ساخته و چون مواد خام یا (کاتولیزاتور) تسریع کننده غرض درگیری ها و جنگ ها مورد استفاده قرار میدهند.
جنگ در هر حالت جز خون ریزی , فقر, ویرانی و عقب گرد چیز دیگری برای بشریت به ارمغان نمی آورد. در جهان امروزی جنگ های کوچک و تن به تن جایش را به جنگ ملت ها, کشور ها و سرزمین ها داده که زمین از خون انسان سیراب گردد و تخم های نفاق و بدبینی همیشه ریشه در خاک داشته باشد.
برای شعله ور کردن و ادامه جنگ ها کشور های بزرگ و قدرتمند اصطلاح جدیدی را بنام (منافع ملی) کشف کرده اند که به این بهانه بالای هر کشوری که دلشان خواست حمله کنند, آن کشور را غارت نمایند و یا به مستعمره شان تبدیل نمایند. با بکار بردن اصطلاح منافع ملی گویا بخود شان حق و صیغه قانونی میدهند که هر جنایتی که خواستند بالای هر ملت و کشور روا بدارند.
تاراج کشور های افریقایی, آسیایی و امریکای لاتین روی این اصل وبه اصطلاح( منافع ملی) کشور های استعمار گر صورت گرفته است.
کشور ما افغانستان هم از آماج کشور های بزرگ, غارتگر و استعماری در امان نمانده و همواره جنگ های تباه کن و خانمانسوز را در کشوربخاطر اشغال و غارت سرمایه های ملی ما شعله ور ساخته اند.
طوریکه در بالا نیزتذکر رفت با مدرنیته بشری جنگ ها هم مدرن و راه و رسم جنگ انداختن ها وجنگ کردن ها هم نحوه مخصوص بخودش را گرفته که سوآ استفاده از نامهای قوم, مزهب, نژاد, سمت وغیره برای بر انداختن دولت ها و حکومت ها و یا مصروف ساختن مردمان یک سرزمین تحت این عناوین و مشتعل ساختن جنگ های تباه کن میهنی و کشوری غرض غارت و چپاول این کشور ها صورت میگیرد.
تا مردمان سرزمین ما به آن سطح خود آگاهی نرسند و فرق دوست و دشمن را نکنند و اصطلاح (منافع ملی) را درک و به آن پابند نباشند, کشور شان هرگز روی صلح و آرامش را نخواهد دید و رفاه و حریت ازین سرزمین رخت ابدی خواهد بست.
بالا
بازگش