هدايت حبيب

اگر اصلاحات انتخاباتی نیاید، حکومت موقت خواهیم خواست

گلبدین حکمتیار، به نمایندگی از 'مجمع بزرگ وحدت ملی' به حکومت هشدار داد که اگر پیشنهاد این احزاب برای شفافیت انتخابات ریاست جمهوری پذیرفته نشود، آنها بر گزینه حکومت (دولت) موقت پافشاری خواهند کرد.

به گزارش ایسنا، حکمتیار در نشست مشورتی پنجشنبه ۱۵ نومبر از حزب جنبش ملی، حزب وحدت، حزب افغان ملت، حزب معاذ ملی، حزب حق و عدالت و شماری دیگر از احزاب به عنوان هم پیمانانش یاد کرد.

به گفته وی، این مجمع متشکل از ۳۷ حزب است.

آقای حکمتیار پیشنهاد فعلی برای تشکیل حکومت موقت را پیشنهادی از سوی افرادی "بی ریشه در میان مردم" خواند که شانس پیروزی در انتخابات را ندارند.

حکمتیار هم چنین گفت تعدادی از احزاب تاثیر گذار با هم به توافق رسیدند که نامزدی واحد در انتخابات ریاست جمهوری پیش‌ رو داشته باشند.

او گفت که حزب جمعیت اسلامی نیز امکان دارد به آنها بپیوندد اما تاکنون به دلیل داشتن "خواست‌های غیرقابل قبول" چون نگهداشتن کرسی ریاست اجرایی، فدرالی کردن نظام و انتخابی شدن واليان، تاکنون با آنها يک جا نشده است.

حکمتیار از تاکید احزاب به معرفی نامزدی مطلوب برای 'دوستان بین‌المللی افغانستان' یاد کرد و گفت باید نامزدی بی‌ طرف انتخاب شود که نه مخالفت آنها و نه مخالفت کشورهای منطقه را به دنبال داشته باشد.

وی گفت: اگر احزاب با هم توافق کنند نامزدی را بدون وابستگی به هیچ جناحی معرفی کنند، همه آن را خواهند پذیرفت. ما این موضوع را با آمریکایی‌ها، چین و روسیه و با هند مطرح کردیم و آنها پذیرفتند.

اوهمچنین گفت تاکنون حنیف اتمر، مشاور پیشین امنیت ملی افغانستان، انوارالحق احدی، رییس حزب افغان ملت و عمر داوودزی، وزیر پیشین داخله/کشور که از نامزدان احتمالی انتخابات ریاست جمهوری هستند ازمجمع آنها خواستند که از آنها حمایت کنند و در پاسخ ازآنها خواسته شد که به مجمع بپیوندند و تصمیم مجمع را بپذیرند که آنها قبول کردند.

به نظر نگارنده ی اين سطور، هدف حکمتيار درمورد پيشنهاد تشکيل حکومت موقت از "سوی افراد بی ريشه" اخطاری به آقای خليلزاد نماينده ی وزارت خارجه امريکاست که شايد آن يار پيشين وی اکنون حکمتيار را نسبت فروپاشيدن حزبش به پيمانه ی پيشين ارزش نداده ويا دست کم گرفته ويا اين که بازی های اوپراتيفی سازمان "سيا" است، بخاطر فريب مردم و اغوای احزاب راجستر شده در حکومت دست نشانده ی واشنگتن در کابل.

گفته ی دوم حکمتيار در مورد کانديد واحد که به خارج وابستگی نداشته باشد، نيز يک جست رياکارانه و عوام فریبانه است. زيرا در حالی که افغانستان ازسال ۱۳۷۱ الی ۲۰۰۱ بصورت پوشيده و پس از رويداد سوال برانگيز ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱ تا کنون به گونه عريان از طرف ايالات متحده ی امريکا و شرکای ناتو رسماً اشغال گرديده و در شرايط و اوضاع فعلی کسی که خود را درمقام رياست جمهوری کانديد کند و وابستگی سياسی، اقتصادی و ايده ئولوژيک با اشغاگران حاکم بر سرنوشت مردم درخون نشسته افغانستان نداشته باشد؛ غير ممکن است؛ خيال است و محال است و جنون!

علی رغم اين که روسيه وچين وهند و ايران با اين اشغال که مطابق منافع"حيات خلوت" آنها نيست؛ سخت مخالفند؛ اما امريکا دربرابر تمام فعاليتهای آنان عقب نه نشسته است.

درمورد کانديد های تخيلی (اتمرـ احدی ـ داوود زی) آقای حکمتيار بايد گفت که اين سه تن بدتر از خليلزاد "بی رشيه و فاقد يک حزب سراسری" در سرزمين کثير الاقوام(!) افغانستان هستند. اينها حتی بدتر از آقای سياف ۱۰ درصد آراء را نيز بدست آورده نخواهند توانست. گذشته از آن جنرال دوستم، حاجی محمد محقق، صلاح الدين ربانی رهبر فعلی جمعيت؛ به باور من حاضر نخواهند شد تا اين سه شخصيت متعصب را که هريک آنان فکر انحصار قدرت، برتری قومی ـ زبانی را طی ساليان متمادی در سلول های بدن خودها جاه داده و شب و روز درعشق بسر رسيدن آن می سوزند وحتا جمعيت اسلامی را که يک حزب بزرگ بوده وهم اکنون حدود چيزی کمتر از۵۰ درصد قدرت را دراختياردارد؛ نسبت دو طرح معقولش (نظام فدرال ـ انتخابی بودن والی ها) که يکی از مشخصه های نظام دموکراتيک درجهان بوده و تحقق آن ضامن تأمين عدالت در زمينه برابری حقوق اقوام؛ جلوگيری از انحصار قدرت بدست يک شخص و راه اندازی مسابقه ی دوستانه در زمينه رشد سياسی ـ اقتصادی و فرهنگی زون های هشت گانه کشور می باشد و اين هردو در دهه هشتاد ترسايی در حاکميت حزب دموکراتيک خلق افغانستان وجود داشت؛ تأمين امنيت، استقرار حاکميت قانون، ترقی و پيشرفت را در سراسرافغانستان در قبال داشته ويگانه راه حل مسأله ی ملی در افغانستان ديده می شود؛ مورد سرزنش قرار می دهند و آن را خط قرمز نه تنها به آن تنظيم؛ بلکه به عموم اقوام برابری خواه افغانستان، اعلان می نمايند.

دريک کلام اين صحبت آقای حکمتيار جز تظاهر به زنده بودن حزب اسلامی، جلب توجه ولينعمت های خارجی وی و فريب مردم، چيز ديگری تصور شده نمی تواند.