شجاع الحق نوری
تسلیمی مناطق به طالبان، خیانت ملی!
در تازه ترین مورد، اداره دونالدترامپ از نیروهای امنیتی افغانستان خواسته است تا مناطق دور دست وکم جمعیت افغانستان را ترک کرده و آن‌را به طالبان واگذار کنند. این درخواست بخشی از راهکار تازه‌ی دونالدترامپ برای افغانستان عنوان شده است. چیزی که دور از انتظار اکثریت مردم بود. رئیس جمهور ترامپ بعد از آغاز کارش در کاخ سفید، سیاست قاطع را در برابر تروریستان جهانی اعلام نمود که همه از آن استقبال نموند. حالا دیده میشود که همه راهبرد‌های آمریکا در برابر شورشیان و تروریستان جهانی وارونه خواهد شد. این طرح پیش از این از سوی گلبدین حکمتیار مسوول بخشی از حزب اسلامی نیز مطرح شده بود.
اگر کمی به تاریخ رجوع شود، آمریکا با متحدانش حدود هفده سال است که بصورت رسمی با تروریستان جهانی درگیر جنگ است. بخشی از این دهشت‌افکنان در افغانستان اند. اگر قرار بر این باشد که برای این گروه شورشی بخش‌هایی از جغرافیای افغانسان واگذار شود، پس این هفده سال مبارزه برای چه بود؟ این تعداد قربانی برای چه؟ غوغای آمدن آمریکا به افغانستان از بهر چه؟ مصرف میلیاردها دالر به کدام هدف؟
پرسش‌هایی که شاید پاسخ‌کوتاه آن سرکوب تروریسم و بازسازی افغانستان عنوان شود. با اعلان راهبر تازه، میتوان گفت، این همه قربانی‌ها و مصارف بی‌ثمر به پایان میرسد. در نتیجه خانه جنگی کوتاه‌مدت همه از بین خواهند رفت. در ضمن این راهبر نوعی تسلیم شدن به گروه شورشی را نشان میدهد که هیچ نوع برنامه ای برای حکومت داری و سیاست ورزی ندارند. تنها وسیله ایشان، کشتار و خون‌ریزی است و بس. با واگذاری مناطق امن برای طالبان فعالیت‌های شان بیشتر از گذشته تشدید خواهد یافت و آزادانه سرباز گیری و فعالیت خواهند نمود.
اگر واقعن آمریکایی‌ها بخواهند این امتیاز را به طالبان دهند و یا هم دنبال برنامه دیگری باشند، در هر دو صورت افغانستان را دوباره به سیاه روزی‌های گذشته خواهند برد که حدود دو دهه پیش همه شاهد آن بودیم.
هیچ‌منطقی قبول نخواهد، نمود که شما به طالبان جغرافیایی را بسپارید که در آن‌جا حکومت وحشت و این طرف حکومتی برمبنای دموکراسی وقانون فعالیت‌داشته باشد. آیا ممکن است در، یک کشور دو قانون، دو حکومت، دو جغرافیا، دو شیوه آموزش فعالیت نماید؟ این کار را اگر دولت بکند، خیانت ملیست.
این راهبرد مصداق همان اشتباهات تاریخی هست که در زمان ببرک کارمل صورت گرفته بود. گرچند تغییرات زیادی از آن زمان تاکنون بوجود آمده است. نمیشود طالبان افراطی را با مجاهدان و رهبری آن‌وقت مقایسه نمود، ولی شباهت زیادی باهم دارند. همین گونه نمیشود، حکومت وحدت ملی را با حکومت آن وقت مقایسه نمود، حکومت آن وقت به مراتب قوی‌تر و با صلابت تر از امروز بود. اما با آن‌هم هر دو یک حکومت اند که شباهت‌های زیادی باهم دارند و از طرف همین دو ابر قدرت حمایت، می‌شدند، و می‌شوند.
پیامد منفی این راهبرد را در آینده‌های نه چندان دور شاهد خواهیم بود. یک‌بار این اشتباه را روس‌ها با حکومت دست نشان‌ده شان، مرتکب شدن که منجر به شکست‌جهانی آن‌ها شد. همه کارشناسان دنیا آن را اشتباه تاریخی خواندند. خود روس‌ها به این اشتباه خود اعتراف نموده و همه طرفداران کمونیزم به کرملین و نفرین فرستادند؟
آیا ممکن است که آمریکایی‌ها این اشتباه را مرتکب شوند؟ زمان به آن پاسخ خواهد داد.
بالا
بازگشت