دکتوررازق رویین
برنامه یا بی برنامه گی در دولت ایتلافی
گاهی در این می اندیشم که چرا در این اواخر بیشتر از آن که به مسایل ادب و ادبشناسی بپردازم به سیاست علاقه گرفته ام. شاید دلیلش آن باشد که خود بر سر غندی خیر نشسته ام و فراغتی یافته ام از باز نشسته گی ، بنابراین. شاید بیمارافکار پریشان خود شده ام یا پریشانیهای سیاست در کشور وپریشانیهای مردم بی پناه کشور سبب شده باشد که موقتن به سیاست بپردازم. شاید این نوشته پایان سیاست بازیهایم باشد و دو باره بتوانم به پیشه اصلی ام رو بیاورم. شعر بنویسم و پژوهش کنم. واما،
در این روز ها که از یک ایتلاف بزرگ برای نجات ملت سخن زده میشود.نا گزیر این پرسش پیش می آید که این « بزرگ » باید کار بزرگی را هم به پیش ببرد .آیا این کار بزرگ آنست که ایتلاف به پیروزی رسانده شود و قدرت از دست فاشیست مشربان به اینها انتقال کند ؟ که اگر متحد باشند، چنین خواهد شد و به پیروزی خواهند رسید و قدرت هم انتقال خواهد کرد ولی بعدش چی ؟ آیا هدف تقسیم چوکیهای قدرت خواهد بود که تاکنون هماره جنجال آفرین بوده است ؟ یا اهداف واقعن بزرگ ملی هم در نظر است که باید انجام شود؟ آیا این صاحب قدرتان به آن اهداف اندیشیده اند یا خیر؟ که اگر آن اهداف بزرگ برای ملت گفته نشود، و یا مکتوم بماند من از همین اکنون میگویم که راه برادران ما به ترکستان است.من می اندیشم که هنگامی دشواریهای ما به عنوان یک ملت یا یک مردم از میان برداشته خواهد شد که چالشهای موجود از سر راه ملت برداشته شود. پس باید به این اهداف توجه داشت :
1- دولت بر اساس یک انتخابات سراسری و قانونمند به وجود بیاید.
2- این دولت برعکس گذشته دولت ریاستی نباشد. یا فدرالی یا پارلمانی باشد.
3- نخست باید همه چالشهای موجود ملی و فرهنگی و سیاسی از راه کنکاش و گفتگو و منطق علمی حل کرده شود نه منطق زور گویی وتفنگ وبرتری خواهی قومی .یک چنین تعهدی هم اکنون از موتلفین باید گرفته شود. وهمه باید به اصول برابری وشهروندی اعتراف کنند.
4- پس از رسیدن به قدرت، برنامه کاری دولت ایتلافی به ملت ارایه شود وسپس عملی شود. کار شکنان باید بر اساس قانون دست شان از کار گرفته شود.
5- قانون دولت فدرال یا قانون دولت ایتلافی تا تدوین قانون احزاب آزاد و دموکراتیک هم اکنون تدوین شود.
6- وزارت دفاع و وزارت داخله ودادگستری غیر سیاسی باقی بمانند.
7- پارلمان آینده که متشکل از احزاب خواهد بود، قانون احزاب دمو کراتیک را تدوین کند
8- کسلنی که بر مواضع برتری جویی قومی و مصطلحات شوونیستی تکیه میکنند باید از همین اکنون راه شان جدا ساخته شود. زیرا آن مواضع با شرایط دموکراسی و مفهوم شهر وندی همسانی ندارد.
9- این دولت ایتلافی در انتخابات رییس و معا ون رییس را پیشکش میکند وسپس شورای ملی نخست وزیر و کابینه اش را تعیین خواهد کرد .اگر دولت فدراال میباشد خط مشی دولت وجمهوریتهای فدرال آن بر اساس قوانین فدرال ساخته خواهد شد.
10- بر سر نام کشور باید همه پرسی صورت گیرد. زیرا نام افغانستان یک نام قومیست و به یک قوم کشور اطلاق میشود واین سبب برتری طلبیهای فاشیستی شده است ودر تاریخ هم نام شایسته همه مردم ما نبوده است. گزینه عالی نام خراسان است که برای همه اقوام برادر کشورافتخاراتی دارد.
11- دولت ایتلافی میتواند یک نفر را بیرون از اتلاف در انتخابات به حیث رییس دولت معرفی کند.
من از تجربه چند دهۀ پسین و شناخت عملکرد های شخصیتهای سیاسی کشور به این فر آیند رسیده ام که اشخاص زیرین برای ریاست جمهوری آینده ، مناسب هستند. با تاکید بر این نکته که شاید کسانی دیگر نیز باشند که شایسته گی رهبری دولتی را داشته باشند که از نظر من دور مانده اند. ولی هرکس میتواند پیشنهادی ارایه کند. شماره گذاری شخصیتها در این لست به مرتبت کسی متکی نیست.
1. جنرال علومی
2. جنرال استاد عطا محمد نور
3. حفیظ منصور
4. آقای بهزاد
5. فوزیه کوفی
6. داکتر نیلوفر ابراهیمی
7. عبداللطیف پدرام
8. شفیع عیار
9. جاوید کوهستانی
10-محبوب الله کوشانی
11- دکتورمجیب الرحمان رحیمی
12- رحمان اوغلی
بالا
بازگشت