سید حسیب مصلح
محمد اشرف غنی احمدزی بیش از پنجصد ملیون دالر پول نقد و مقدار هنگفت سلاح را
در اختیار طالبان قرار داده است
نویسنده: سید حسیب مصلح بیسواد
16/09/2018
یک گزارش از کابل حاکی از آن
است که محمد حنیف اتمر رییس پیشین شورای امنیت ملی و مشاور ارشد محمد اشرف غنی
احمدزی قرار است راز تمویل مالی و نظامی طالبان تحت سرکردگی ملا منان نیازی و
ملا هیبت الله را رسانه یی کند. اما ریاست امنیت ملی رژیم ع و غ اکنون بی نهایت
وارخطا شده و کوشش می کند با به راه انداختن یک سلسله تبلیغات استخباراتی جهت
بازی با افکار عامه و برای فریب مردم افغانستان محمد حنیف اتمر را خاین ملی و
دزد پول های معرفی کند که خود محمد اشرف غنی احمدزی آن پول ها را به سردستک ها
و سران طالبان داده است. گزارش می رساند که پس از روی کار آمدن رژیم ع وغ محمد
اشرف غنی احمدزی از طریق ریاست امنیت ملی و شورای امنیت ملی رژیم ع و غ بیش از
پنجصد ملیون دالر پول نقد را به طالبان داده است. همچنین گزارش بیان می کند که
افسران غلزایی به خصوص صاحب منصبان مربوط به قوم احمدزی بیش از هفتاد هزار
ماشیندار، سه صد هاموی و وسایط نقلیه نظامی را به دستور محمد اشرف غنی احمدزی
به طالبان در سرتاسر افغانستان تسلیم کرده اند.
یک گزارش دیگر اطلاع می دهد که به دستور ارگ سربازان و افسران غیر پشتون در ده ولایت شمال افغانستان به خط مقدم جنگ فرستاده می شوند و هر روز ده ها تن از آن نیرو های نظامی و دفاعی کشور هم توسط طالبان به قتل می رسند و هم توسط تمامیتخواهانی قبیله گرای انحصارطلب قدرت از پشت سر هدف مرمی یا هدف مین های کاشته شده سر راه شان قرار می گیرند. بیشتر سربازان و افسران کشته شده مربوط به ولایات کاپیسا، پروان، پنجشیر، بدخشان، تخار و فاریاب هستند. اما رژیم با فرستادن آن افسران و سربازان جای شان را در قرارگاه های نظامی به افسران و سربازان تازه وارد شده حزب اسلامی حکمتیار واگذار می کند. گزارش می رساند که پیش از برقراری صلح بین رژیم ع و غ بین گلبدین حکمتیار و محمد اشرف غنی احمدزی توافق شده بود که حزب اسلامی حکمتیار باید نود هزار تن از افراد نظامی و طرفداران خود را پس از کسب تعلیمات نظامی در منطقه نظام آباد در لاهور پاکستان در صفوف اردوی ملی افغانستان در ولایت های بدخشان، تخار، قندوز، سمنگان، بلخ، جوزجان، فاریاب، سرپل، پروان و کاپیسا شامل سازد. بیشتر این افراد حزب اسلامی حکمتیار از طریق ولایت لوگر وارد کابل و سپس به ولایات نامبرده انتقال داده می شوند. گزارش می رساند که در طی دو سال اخیر حزب اسلامی حکمتیار از بین مهاجرین افغان در پاکستان هم به سربازگیری مشغول است.
همچنین اطلاعات رسیده از کابل می رساند که محمد اشرف غنی احمدزی توانسته روابط نیک با ملا منان نیازی برقرار کند. محمد اشرف غنی احمدزی اکنون می خواهد افراد ملا منان نیازی را هم که در منطقه نظام آباد مربوط لاهور مرکز پنجاب پاکستان تمرینات نظامی دریافته اند، در صفوف نیرو های امنیتی تحت اداره وزارت امور داخله رژیم ع و غ داخل کند. هم افراد مربوط به حزب اسلامی حکمتیار و هم افراد مربوط به ملا منان نیازی در ولایت لوگر لنگر انداخته اند و تا حال تعداد زیادی از این افراد با مدیریت وزارت دفاع، وزارت امور داخله و ریاست امنیت ملی رژیم ع و غ در صفوف ارتش و پولیس شامل ساخته شده اند و عنقریب به تعداد بیش از پانزده هزار تن از این دهشت افگنان در صفوف نیرو های نظامی و امنیتی رژیم موجود در کابل داخل ساخته می شوند.
اما، محمد حنیف اتمر که خواهان شرکت نمایندگان رژیم ع و غ در جلسه صلح در مسکو بود، پس از درک وخامت اوضاع امنیتی و برهم خوردن ثبات سیاسی در سرتاسر کشور و آغاز جنگ های خونین قومی و ملت تباه کن، مخالفت خود را همین که با محمد اشرف غنی احمدزی در میان گذاشت، سرکار رژیم ع و غ خواهان استعفای وی شد. حالا رژیم از ترس کودتای نظامی به رهبری محمد حنیف اتمر به کمک محمد یونس قانونی و با کسب حمایت اشتراک کنندگان در جلسه خانه صبغت الله مجددی کوشش دارد جلو فرار رییس پیشین شورای امنیت ملی را به خارج از کشور سد شود و وی را با شایعه پراگندی کردن در باره دزدی کردن صد ها ملیون دالر زیر نام معاش بیش از نه صد مشاور خیالی دستگیر، محاکمه و زندانی کند. همچنین پس از برکناری محمد حنیف اتمر صد ها تن از افراد حزب حق و عدالت و حامیان محمد حنیف اتمر از وظایف شان در دستگاه رژیم موجود در کابل برکنار شده اند و ده ها تن از این افراد افغانستان را ترک کرده و به هند، پاکستان، روسیه و ... فرار کرده اند.
اما بر اساس یک گزارش دیگر از یک
منبع موثق از چهاردهی کابل مردم ناقل آن منطقه با طالبان ارتباطات مستقیم
برقرار کرده اند و تعداد زیاد از طالبان در خانه های آن ناقلین مسکن گزین شده
اند. همچنین مردم ناقل چهاردهی کابل زخمی های طالبان را در خانه های خود تحت
مراقبت صحی قرار داده اند و ریاست امنیت ملی رژیم ع و غ از این کار آن مردم
مطلع شده و مردم بومی آن محل از همکاری و ارتباطات مستقیم و تنگاتنگ بین ناقلین
چهار دهی کابل با طالبان در هراس هستند. گزارش دیگر از غرب کابل حاکی از آن است
که طالبان می خواهند جهت فشارآوردن بالای مردم کابل جهت پذیرفتن خواسته های شان
در مذاکرات صلح قطر که تحت رهبری امریکا انجام می شود، یک سلسله عملیات های
انتحاری و حملات دهشت افگنانه را در حومه های داخل شهر کابل انجام دهند. محمد
اشرف غنی احمدزی به صفت سرکار رژیم دست نشانده امریکا در کابل به ریاست امنیت
ملی خویش دستور داده که فقط مراقب حرکات طالبان در چهاردهی کابل باشند، اما
بالای آنان در حالت کنونی تا اطلاع ثانی هیچ نوع عملیات نظامی انجام ندهند.
یک گزارش دیگر می رساند که
طالبان حاضرند با ایتلاف بزرگ ملی افغانستان پیرامون تغییر نظام، تشکیل حکومت
موقت و زمان بندی خروج سربازان اشغالگر امریکایی و ناتو از افغانستان به صورت
مستقیم به مذاکرات شان در تاشکند ادامه دهند. سفر سرّی ارتشبد عبدالرشید دوستم
به تاشکند جهت مذاکره با نمایندگان طالبان نتایج مقدماتی پربار داشته است که
مقبول محمد اشرف غنی احمدزی و عبدالله عبدالله قرار نگرفته است.
یک مشاور ناراض از سیاست های تباری محمد اشرف غنی احمدزی به این قلم گفت: احتمال آن می رود که اگر بین طالبان و ایتلاف بزرگ ملی توافق بر سر تغییر نظام و تشکیل حکومت موقت صورت گیرد، آن وقت است که غنی مجبور است لویه جرگۀ را تشکیل دهد و با کسب رای اکثریت حاضرین در آن جرگه ریاست اجراییه را به رسمیت بشناسد. این جا است که هرچه را ایتلاف بزرگ ملی رشته در ظرف یک روز پنبه شود. در آن صورت امریکا و بریتانیا و دیگر کشور های عضو ناتو می توانند با حمایت همه جانبه از غنی و عبدالله یک انتخابات نمایشی را دایر کنند و زمام امور افغانستان را برای پنج سال دیگر در اختیار این دو شخص قرار دهند. اما امریکا همچنین کوشش می کند که هم طالبان و هم گلبدین (حکمتیار) را تحت مراقبت خود قرار دهد و آنان را با پیشکش کردن کمک های مالی و وعده های چرب و نرم جهت قبول کردن حکومت غنی و عبدالله راضی سازد. امریکا می تواند موازی با این سیاست راهبردی باب مذاکره با طالبان را باز نگهدارد. اما مشکل در این جا است که هم طالبان و هم تعداد زیادی از احزاب جهادی و سیاسی و یک تعداد چشمگیر از اعضای شورای ملی خواهان لغو قرارداد امنیتی بین افغانستان و امریکا هستند. از این رو امریکا شاید گزینه دایر کردن لویه جرگه و رسمی ساختن مقام ریاست اجراییه را در چوکات قوه اجراییه نظام موجود قبول کند تا از این طریق هم فرصت پیدا کند مخالفان حضور نیروهایش را در سرتاسر افغانستان یکی پی دیگر با ایجاد شرایط لازم از بین ببرد و نابود کند و همچنین افرادی را در شورای ملی راه دهد که مخالف قرارداد امنیتی بین افغانستان و امریکا نیستند.
اما جالب این نکته مهم است که در نشست خانه صبغت الله مجددی یک عده به شمول محمد حنیف اتمر خواهان تغییر و یک عده پسانتر با حمایت تعداد زیادی از اعضای شورای ملی خواهان لغو قرارداد امنیتی بین افغانستان و امریکا شده اند. از همین رو سه روز است که نیرو های هوایی امریکا مراکز تعدادی از دهشت افگنان طالب را در ولایات غزنی، هلمند و هرات زیر حملات هوایی خود قرار داده اند تا گویا از این طریق بتوانند صدای تغییر یا لغو قرارداد امنیتی بین افغانستان و امریکا را در گلو خفه کنند.
آنچه مهم می نماید این نکته است که اگر محمد حنیف اتمر که اکنون از دستگاه رژیم ع و غ رانده شده یک شخص دزد، خاین ملی و مخالف منافع ملی افغانستان است، پس چطور می توان امضای چنان یک شخص نامطلوب را در پای قرارداد امنیتی بین افغانستان و امریکا قبول کرد و مهر تایید زد؟
پرسش اساسی در باره ادعای رژیم ع و غ در باره بالا رفتن ده ها ملیون دالر توسط محمد حنیف اتمر این است که چرا وزارت مالیه این رژیم هر ساله گزارش مالی مصارف شورای امنیت ملی افغانستان را به صورت مستند به دسترس رسانه ها و مردم قرار نداده بود تا در طی همان سال های گذشته هم حسابدهی و هم شفافیت مصارف آن شورا آشکار گردد؟
امروز شانزدهم سپتامبر ۲۰۱۸ ریاست امنیت ملی رژیم ع و غ از وارخطایی جهت جلوگیری کردن از یک سلسله افشاگری های محمد حنیف اتمر تبلیغات و هوشدار های را علیه رییس پیشین ریاست امنیت ملی افغانستان آغاز کرده است. اما مردم افغانستان به خصوص بازماندگان شهدای جنبش روشنایی و جنبش رستاخیر تغییر هرگز نقش محمد حنیف اتمر را در به شهادت رسانیدن اعضا و حامیان خویش فراموش نمی کنند و هنوز خواهان به محاکمه کشانیدن آن جنایتکار جنگی و قاتل شهروندان کشور هستند. شوربختانه سران ایتلاف بزرگ ملی بر اساس عدم باورمندی به نقش ملت و به خصوص جوانان نخبه و خبره کشور در همه عرصه های امور کشوری و لشکری و با فراموش کردن یا نادیده گرفتن نقش محمد حنیف اتمر در مهندسی کردن تقلبات در آخرین نمایشنامه انتخابات ریاست جمهوری کشور و سوق دادن کشور به سوی بحران های تحمیلی مدیریت شده توسط حامیان خارجی و سران رژیم ع و غ اکنون سر یک خوان سیاست با رییس پیشین امنیت ملی چهارزانو زده اند و با کمال ناباوری می بینیم که همه آنان در سطح رسانه ها و گردهمایی ها به تمجید و درفشانی پیرامون شخصیت آن قاتل هزاران تن از مردم مظلوم و عدالتخواه افغانشتان از یک دیگر پیشه گرفته اند.
نکته آخر این که بعضی از سیاسیون کشور هنوز به توانایی ها و نقش مکارانه گلبدین حکمتیار در عرصه بازی قدرت و به طرح دایر کردن لویه جرگه احتمالی ارگ جهت به رسمیت شناختن ریاست اجراییه به صفت بخشی از بدنه دستگاه رژیم موجود باور ندارند. کسانی توانایی ها، سیاست بازی ها، نیرنگ ها، مکارگی ها و نقش بازی های دشمنان کشور و ملت و منافع ملی افغانستان را نادیده یا کم می شمارند، افراد شایسته و لایق در عرصه سیاست و تعیین سرنوشت کشور و ملت خویش نیستند.