محمد علی مهرزاد
توهمات ائتلافهاواپوزیسیون؛حکومت وحدت ملی!؟
جامعه مدنی وروشنگران ملی- سیاسی افغانستان که وارث پیش گامان وازادیخواهان مشروطه اول ودوم ؛ درصحنه سیا ست امروزی قد برافراشته اند، نباید نسبت به پروژه های کشورهای پاکستا ن، روسیه وایران وارتجاع منطقه وجهان که توسط مداخلات خود درین آواخربه تحرکات جدید یعنی ائتلاف های مخرب با طالبان، درظاهربه عنوان ثبات وصلح،با ایجاد ائتلافهای داخلی وخارجی با اپوزیسیون حکومت وحدت ملی نسبت به سابق فعال ترشده اند؛ درقدم نخست درافشا ومنزوی کردن انها از صف اقوام باهم برادرساکن درافغانستان، ومردم که فریب این نمایندگان تحمیلی را خورده اند، یکی ازوظایف تخطی ناپذیر سیاسی وعملی جامعه مدنی ونخبگان وکارشناسان سیا سی است تا مردم افغانستان را اگاه سازند واین دسایس را با همکا ری نیروهای بیداروپیشتاز که تازه درعرصه ای منافع ملی قدم گذاشته اند ماهیت انهارا برای کسانیکه تاهنوز دراسارت انها نا خود آگاه اسیر امیال شخصی انهامانده اند نجات دهند. تحرک سیاسی وائتلاف های سران تنظیم های هفت گا نه وهشت گا نه که نا شی ازعدم کارایی شان درطول سه دهه اخیر درداخل وخارج حکومت های د ََیروز وامروزدرعمل برای مردم به اثبات رسیده که هنوزدرموقف تمرین سیاسی ناموفق و عملکردشان درتضاد با منافع علیای کشوراست، واختلافات شان روی تقسیم غنا یم جنگی و دارای های بیت المال هرروزبرجسته ترشده است ؛ واز طرف دیگر،روسیه وایران وپاکستان هرروزمنافع خودرا درافغانستان نظربه بیداری ملت وتشکل های سیاسی ملی که درجامعه مد نی شکل گرفته درخطر می بینند؛ حامیان این گروها درفکرایجاد ائتلاف های مقطعی برای حفظ منافع خود می باشند، می خواهند مداخله گران خارجی درکالبد بی روح شان نفسی تازه بدمد. درحقیقت این ائتلافها د لمشغول های بخصوص اند ، که گاهی درحالات بیم وامید، وناامیدی ها ، نشست وبرخواست ها درداخل واکثراً درخارج ، به میزبانی کشورهای مداخله گردرامورافغانستان برای ساختن استراتیژی ها وتاکتیک ها مقطعی وسمبولیک وبرای ترساندن طرف مقابل ، وجبران ضعف کارایی شان به شکل نما یشی ؛ سرانجام دست به ائتلاف های مملو ازتناقض می زنند. همان طوریکه قطب نمایی حکومت وحدت ملی را کاخ سقید توسط رفت وآمدهای نمایندگان کنگره وسنا وموسسات شخصی وانجوها درامریکا تعیین می کند ؛ به همان پیمانه درچهاردهه اخیر به نحو مشمئزکننده درکالبد غیرمتجانس وغیر متعادل ومتناقض گروهای هفت گا نه وهشت گا نه سکل تکراری سیا سی ائتلاف ها وتقا بل ها تشکیل داده آب دراسیاب دشمنان به کمین نشسته می ریزند ؛ ازین طریق زمینه ضعف حکومت مرکزی را به نفع بیگانگان مساعد ساخته نرخ باجگیری از حکومت وحدت ملی را با لا می برند، وآنچه درین میان نها یت متضرر وآسیب می بیند مردم بگروگان گرفته افغانستان است . شاهد مدعای ما مجموع اختلافات درونی حکومت وحدت ملی روی تقسیم پست های دولتی وامنیتی کشور از یک طرف ؛ وازطرف د یگرسر خوردگی ها واختلافات ذاتی وفطری این سه ستون لرزان ائتلاف به اصطلاح( ائتلاف برای نجات) درداخل اعضا واختلاف با هرکدام با یک د یگر ریشه درگذشته دارد . آنچه انها را وادار به ائتلاف جدید فصلی سا خته، محصول تصا دم تضاد های درونی وبیرونی است که منافع ما دی وسیاسی شان روبه کاهش است. ازین جا ست که انهارا به نقطه اولی برمی گرداند؛ ولو شکل ومحتوای ائتلاف های جدید به نامهای رنگین کمان جلب توجه کند؛ بازهم هما ن کا سه وهمان آش است. با انهمه تشتت فکری وپراکندگی وعدم تجربه ای ائتلاف های هد فمند که دربعضی ازکشورها به تجربه گرفته شده واز آزمون بدرامده ؛ اما ائتلاف های که درگذشته وامروزتوسط گروهای تنظیم ها که درپاکستان وایران ایجاد شده وبرای قبولاندن خود به عنوان (( الترناتیو)) حکومت وحدت ملی ، اولا به امریکا وسپس به روسیه که تازه بعد ازانهمه شکست ها جان گرفته می خواهند، یکباردیگرشکست مفتضحا نه خود را که درافغانستان خوردند ، یکباردیگردرپیوند با ائتلاف گروهای تنظیمی به تجربه بگیرد. هدف این نوع ائتلاف ها شاید این باشد تا تعدادی ازجوانان که درین سه گروه اغفال شده اند ؛ می خواهند تا خارج ازساحه نفوذ شان جریانهای مترقی را براه به اندازند جلوگیری کنند. به این قشرجوان مجال نمی دهند تا درتشکل ونهادهای مدنی ویا نهادهای مترقی که تازه درحال تشکل اند فعالیت کنند؛ چرا جریانات اخیر بدون شک جبهات غیرمردمی را ازصحنه ای سیاسی افغانستان درحاشیه قرارمی دهد. جست وخیزهای اخیرجناهای نا همگون که یک سرشان دردولت وسر د یگرشان درجستجوی متحد ین جدیداست ؛ نشان دهنده ای آما دگی برای سناریوهای منطبق به سیاست امریکا وروسیه ، به حالت کجدارومریز ، ودرعین حال فرصت طلبانه موقف ذومعشیتن را گرفتن ، درخشکه تخم نفاق وشقاق را پا شیدن ، وخلاف جهت جریان آب تمرین شنا کردن ؛ آب دراسیای کشورهای همسا یه نا مطلوب ریختن خلاف ارزشهای اسلامی وملی است. درین سه دهه اخیر وبخصوص درین 16 سال اخیرحکومت اقای کرزی وحکومت مصلحتی وحدت ملی کارکرد تک تک این سه طیف به اصطلاح اپوزیسیون گاهی درخارج وگاهی درداخل ویا بعبارت دیگرزمانی به نعل کوبیدن وگا هی به میخ؛ تائید به عدم استقراروتشتت درحوزه ای سیاسی و یک پلان واستراتیژی معین علمی است. درصورتیکه این ائتلاف ها با این تحرک قومی وتنظیمی در راستای تطابق شدن با سیا ست های که ایران وپاکستان درمقابل امریکا وروسیه درنظرداشته باشند ، واز آن طریق تمرین باجگیری وفشارروی حکومت وحد ت ملی وارد کنند؛ بدون تردید ، جامعه مدنی وجنبش های که ادعای خود جوشی دارند ، نباید اجازه دهند تا منافع ملی به خطر روبروشود. چرا این نوع عملکرد یکی ازپلانهای کشورهای که عملاً با ما درگیرجنگ واز تروریستان عملاً حمایه می کند ، تا حکومت وحدت ملی نتواند طرح های بنیا دی خودرا درعمل پیاده کند. یگا نه اهرم که کشورهای منطقه از جمله پاکستان وایران وحامیان شان می توانند از ان در نا ارامی افغانستان استفاده کنند مفکوره ای بنیا دگرایی افراطی مذهبی واندیشه کشنده ای قومگرایی وافراد مسلح غیرمسئول محلی موجود درقالب اپوزیسیون در کشوراست. اگرچه ادعای ائتلاف ها ومخالفین حکومت وحدت ملی درظاهربراندازی نظام نیست ؛ ومنظورخودرا اصلاحات وتعدیل درقانون اساسی وتغیرنظام ریاستی به پارا لمانی عنوان می کنند ؛ ولی انچه درعمل انجام می دهند نه تنها خلاف شرایط واوضاع واحوال امنیتی کشوراست ؛ بلکه موجب دلسردی نیروهای امنیتی که درمیادین نبرد حما سه ای قرن را برای نجات وطن از د ست مزدوران استعماردرلباس مذهب وحامیان شان آفریدند می شود، که باید ازین کارجداً پرهیز کنند.برای خنثی کردن فعالیت های خلاف منافع مردم ولو از هرادرس ومقا می باشد ؛ همانا مبارزه جامعه مدنی ودرکنارآن جوانان آزادیخواه که از بطن ومتن جامعه آهسته آهسته جوانه می زند ومفهوم خود جوش را بدون وابستگی این وآن درتئوری عنوان می کنند ؛ امید است درکنار جامعه مدنی تا ثیرات مثبت برای یک تحول واقعی روی هم بگذارند وبرای یک تحول واقعی درکنار نیروهای امنیتی افغا نستان ممد واقع شوند. صف بندیهای که درین چهاردهه اخیر توسط کارگردانی بیگا نگان وبخصوص پاکستان وایران ضد منافع مردم افغانستان صورت گرفته است . انهاییکه خودراپیرو راه مشروطه خواهان با درنظرداشت شرایط متحول امروزمتعهد وپا یبند می دانند خطاب کنیم؛ که خودرا هرچه عاجل تر ازکاتاگوری ا ئتلاف ها ی نیم بند که از محک آزمون گذشته اند وعدم کارایی شان به اثبات رسیده وحدت ملی واقعی ملی اقوام باهم برادررا به سوی منافع تنظیمی وگروهی واز همه بد تردرمسیر تعصبات قومی ومذهبی می کشانند خودرا بیرون بکشند.چرا قدم گذاشتن بدون اگاهی وپشتوانه علمی وتجربه ای محیطی درائتلافهای ناقص ونا قض ونا همگون وغیر متجانس ؛ تیریست که درتاریکی رها شده باشد وجفای است به حال مردمی که ما سنگ خدمت گذاری به سینه می زنیم. نهایتاً تاکید وهشداربرای روشنفکران ونخبگان وکارشناسان سیاسی متعهد وملی که تا اکنون توانسته اند خودرا از آلوده شدن درگرداب نا کجا اباد گروه هفت وهشت نجات داده اند؛ واکنون راندمان ریا ضت کشی خودرا که بخاطرهم چوروزی که بد ون شک محصول انهمه صبروتحمل سیاسی ومبا رزه پنهانی وبعضاً علنی ازد ست نظام های غیر مردمی کشیدند،با وحدت نظر وعمل جلوی تحرکات وجنب وجوش جریانا ت بورژوازی ونودولتان وبنیاد گرایان افراطی که پیرو غرب وشرق ابخوره دارند ؛ درواقع روی یک هدف مشترک کار می کنند با هشیا ری وهمبستگی بگیرند ودرافشای انها مردم افغانستان را که درگرو این جریانات تاریک وبد اندیشان بدکنش قرارگرفته اند ؛ با قلم ، با سخن ، وبا قدم انهارا ازصف مردم برهانند. تجربه ای ائتلاف ها در افغانستان نشان داده که تا زما نیکه ازپشتوانه ای مردمی برخوردار نباشد ، هرنوع خواست بی معنا ومفهوم پیدا نخواهدکرد، زیرا درعالم سیاست فشارهای سیاسی به تنهای کارها را پیش نمی برد ؛ بخصوص درافغا نستان تنها فشار سیاسی کارسا زنیست ؛ بلکه اجبارسیای کارسازاست ، واجبارسیاسی نیازمند پشتوانه قدرت مردمی وبین المللی را می خواهد. درحالیکه بروزدرگیری بین گروهای متخاصم دیروز وائتلاف امروزدرجنگ های داخلی درافغانستان سابقه فاجعه بارداشته ودارد؛ برای جوانان افغانستان هشدارنهایت جدی است ، که باید بدانند که می دانند ؛ فضای سیاسی افغانستان وروند تحولات سیاسی درکشورما بسیار متفاوت تر از کشورهای خاورمیانه وهمسایگان ما درجریان وسرانجام ایجاد ائتلافهای سفارشی ونقش کاملاً مخرب این ائتلاف ها درین مقطع زمانی که هم تهاجم خارجی وهم اختلافات خزنده ای داخلی به حیث ستون پنجم جریان دارد؛ نباید خدای نا کرده جوانان ما سهل انگاری ازخود نشان دهند ؛درافشا ومنزوی کردن مداوم این پروژه های سیا وسد بندی در مقابل شان ؛ خارج از صلاحیت دولت ها طورمستقل با پشتوانه ای مردمی اگاهانه از وظایف تخطی ناپذیر سیاسی وعملی جامعه مدنی وجوانان آزادیخواهان ونیروهای پیشگام وپیشرونده افغانستان است؛ که فریب صیادان که با نشان دادن (( دانه)) مارا در دام پنهانی قوم گرای وتبا رگرایی متعصبا نه داخلی ونیروهای سیا وسرخ خارجی که برای گرفتا ری ما هموارواز دید ما پنهان است گرفتار، وبازهم اشتباه روشنگران ما نباید تکرارتاریخ باشد. نشود تاریخ جنبش ها ونهضت ها ی که توسط نیا کا ن وپیشگامان عرصه سیا ست براه افتیده بود، وتوسط قدرت های اهریمنی خارجی به کمک ارتجاع داخلی ومنطقه به شکست مواجه شد؛ بازهم تکرار تاریخ باشد؛ صرف شناخت واگاهی مردم ما به رهبری دانشمندان که ازبینش عالی وتعهد ملی برخوردار اند، توام با جنبش های جوانان آزادیخواها می تواند مارا به ارمان های ملی برساند.
بالا
بازگشت