انتخابات پیشرو آزمونی چالش زا و یا روزنه یی به سوی روشنی

حرف بر سر انتخابات در کشوری مانند افغانستان  پیچیده تر ار کتاب "تلبیس وابلیس" است که وسوسه های اهریمنی آن بیشتر بر دغدغه های اهورا مزدایی آن چربی دارد و پیمودن راۀ یک شبه را هزار شبه می نماید. چه رسد به این که از ماجرا های حاکم بر آن اندکی پرده برداشته شود  و در هاله یی از ابهام آن پیمودن راۀ صدساله را در یک سال پیش بین شد؛ زیرا در کشوری که در آن نه تها ناامنی ها  بیداد می کند و گراف شورشگری در زیر چتر وهم آلود مبارزه با تروریزم و تنش های دردناک قومی سیر صعودی را می پیماید؛ بلکه  سایۀ سنگین اختلاف و نفاق درون دستگاهیان بیشتر بر حال و هوای بیرون دستگاهیان تاثیر افگنده است و این سبب شده تا از کم ترین "کاهی " از مشکل کشور بزرگ تر از کوهی از دشواری ها نشان داده شود؛ نه تنها این که زد و بند های مافیایی در اوجی از فساد و بازار گرم قاچاق مواد مخدر و قاچاقچیان اسلحه سر به فلک کشیده  و معامله گری های سیاسی ودلالی های گروهی به آسمان هفتم پای نهاده باشد؛ پس از این عرایض کوتاه آشکار می شود که انتخابات مجلس نماینده گان و شورای های ولسوالی ها در کشور با چه آزمون های چالش آفرین رو به رو است که به مشکل می توان در عقب آن روزنه یی از امید و روشنی را پیش بین شد.

در این شکی نیست که انتخابات در ذات خود یک امر نیک است که هدف اصلی اش تامین و تحقق ارزش های مردم سالاری و نهادینه شدن ارزش های حقوق شهروندی است  و از سویی هم پاسخگویی به خواست های  آزادی، دموکراسی و حقوق بشری و در کل به دشواری های موجود کشور است. از این لحاظ انتخابات در واقع گره گشای دشواری های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور بوده و تنها انتخابات شفاف است که می تواند، بحران های کلان سیاسی  را در یک کشور جنگ زده مانند افغانستان مهار کند و با گشودن بن بست ها راۀ حل های مناسب را ارایه کند؛ اما با تاسف فراوان که هنوز زود است که انتخابات افغانستان بتواند، در این آشفته بازار سیاسی کشور به دست کمی از چالش های موجود پاسخ درست و واقعی بدهد. این در صورتی ممکن است که در کنار برگزاری انتخابات شفاف، نامزدان واقعی متشکل از افراد آگاه ، پاک و نیکوکار وارد رقابت های انتخاباتی شوند تا با راه یافتن به خانۀ ملت بتوانند، بحیث ناظران صادق وامانت دار از اجراات حکومت نظارت درست کنند. این زمانی ممکن است که فرصت عادلانه و مساوی برای برگزاری انتخابات شفاف برای همگان و بویژه برای آنانی که آرزو های نیک خدمت به مردم را در سر می پرورند، میسر شود. زیرا پارلمان مرکز قانونگذاری است واعضای مجلس در واقع قانونگذاران و معمباران امروز و فردای کشور اند؛ پس چگونه افرادی می توانند تا با راه یافتن در مجلس به این خواست ها پاسخ درست و واقعی بدهند. آیا در فضای پر از زد بند تنش آلود کنونی که بر روی همه چیز سایۀ سیاه  و سنگین قومی و گروهی  سنگینی دارد و در این سیاهه بازار پرزرق و برق مافیایی با تاسف که بازار وکالت را نه تنها دچار مافیایی؛ بلکه عوام زده گی کرده است که هرگز فرصت برای نامزدی افراد راستین نگذاشته است. این شرایط میدان را برای نامزدی مافیاهای جنایتکار و وابسته گان آنان فراهم کرده است که حتا روند انتخابات را نه تنها مافیایی؛ بلکه آن را در معرض جنایت های سازمان یافته نیز قرار داده اند که وارد شدن افراد آگاه و وطن دوست را به صفر تقرب داده است؛ زیرا که در این میدان مافیایی تنها مافیا و افراد وابسته به آنان برنده اند که ثروت های بادآورده و افسانوی را در اختیار دارند. شاید در میان نامزدان افراد نیکی باشند که برای خدمتگذاری به مردم کمر بسته اند و نیات نیک را در سر می پرورند؛ اما شانس پیروزی آنان اندک است  و گذشتن آنان از " هفت خوان " دشواری های موجود و تکیه زدن بر مجلس نماینده گان خیلی اندک است؛ زیرا هنوز مردم ما از داشتن آگاهی های لازم برای انتخاب کردن معذور اند و از سویی هم فضای تنش آلود کنونی فرصت را در دست تیکه داران قومی وگروهی داده است تا با زهرپاشی های تبلیغاتی و با ایجاد دیوار های قومی و قطب بندی های اجتماعی و گروهی با استفاده از نام انتخابات به نفع خود سود ببرند. پس در چنین حال آنانی برنده اند که پول دارند و برای خریدن رای مردم توانایی های کافی دارند. نه تنها این که حتا برای از پای افگندن رقیب خود دست به ماشۀ تفنگ نیز می برند تا او را با ارعاب و تهدید از سر راۀ خود بردارند. فضای جنگی و تنش آلود کنونی زمینه را برای نامزدانی بیشتر فراهم کرده است که به رسم قلدری ها بلد اند و با قلدران کلان تر هم آغوش اند و ظرفیت و توانایی حق سکوت گیری از باجگیران کلان تر را دارا اند و درضمن طبع خوب و سرشار برای معامله و دلالی بر سر سرنوشت مردم را دارند. پس شانس موفقیت به این نامزدان در جامعۀ گوسفندی ما بیشتر از هر کسی است؛ زیرا در این جامعۀ بیمار که "اسپ هایش در گذشته ها قاطر شده اند" و باجگیری به رسم روزگار بدل شده است و آنانی بهتر اند که با دزدان سر گردنه همدست اند و پای شان در درون دستگاهیان و سر شان هم در بیرون دستگاهیان مافیایی بند است و جدایی آن شبۀ  قصۀ "بیرون کردن سر گوساله از شیرزنه است" و آنانی که اندکی جسارت هم داشته باشند با قرار گرفتن به سرنوشت یک سو" پرتگاه و سویی هم پلنگ خفتۀ گرسنه" ناگزیر به تسلیم و معامله با مافیا های می شوند. این در حالی است که هنوز دشواری های زیادی تا رسیدن روز انتخابات موجود است و هر روز فربه تر هم می شود. هر روز بر شمار تذکره ها و استیکر های تقلبی افزوده می شود و سر و صدا ها از بسته بودن و بسته شدن مراکز ثبت نام بیشتر می شود و حرف ها بر سر خرید و فروش تذکرهها بالا می گیرد و ازدیتابیس خبری نیست و به آمار منتشره از سوی کمیسیون  به دیدۀ شک نگریسته می شود و روند ثبت نام خیلی بطی است و از سویی هم تقلب های گسترده درانتخبات ریاست جمهوری گذشته از علاقمندی مردم نسبت به انتخابات کاسته است که اثرات آن را در بی مهری مردم به ثبت نام رای دهنده گان به وضوح مشاهده می کنیم یااین حال فضا به سویی می رود که هر روز از دلگرمی مردم نسبت به انتخابات کاسته می  شود.  این دشواری ها جدا از دشواری هایی است که بتوان نامزد های سالم وناسالم را در موجی از داوری های جانبدارانۀ سیاسی و گروهی سیاه و سفید کرد که این موضوع داوری در مورد نامزدان را به چالش برده و سبب شده تا شخصیت های خوب در پردۀ ابهام باقی  بمانند و برعکس شخصیت های بد و فاسد بر روی صحنه آیند. در این شکی نیست که مخالفان مسلح در همکاری نزدیک با استخبارات پاکستان و ایران روند انتخابات افغانستان را تخریب می کنند و برای ناکامی آن به   پخش شایعات می پرداند تا افکار مردم  را نسبت به انتخابات تخریب کنند و بر بی میلی مردم بیافزایند. تنها مداخلۀ خارجی ها به مثابۀ یک چالش فراه راۀ انتخابات قرار ندارد؛ بلکه مداخلهء زورگویان و شارلتان ها در انتخابات از جمله عوامل دیگر است که شفافیت انتخابات را تهدید می کند. از سویی هم تنها پیشگیری از مداخلهء زورگویان و تقلب های احتمالی سازمان یافته از سوی مقام های حکومتی و غیر حکومتی و سنگ اندازی مخالفان مسلح و حامیان پاکستانی و ایرانی آنان بسنده نیست؛ بلکه همکاری داوطلبانه و صادقانۀ مردم در تمامی پروسهء انتخابات و نشنیدن و خنثا کردن تبلیغات منفی و شایعه پراگنی های دشمنان افغانستان بیشتر مهم است تا بتوان جلو تقلب ها در پروسه های گوناگون انتخابات را گرفت. این کارکرد ها زمانی می تواند موثر تمام شود که کمیسیون انتخابات  از انتخابات به گونۀ درست و شفاف بدور از سایۀ حکومت مدیریت کند.  در واقع مدیریت درست از انتخابات نه تنها درجۀ اعتماد سازی و باورمندی به انتخابات را بلند می برد و نیروی محرکۀ جدید را برای تقویت دموکراسی آسیب دیدۀ کشور بوجود می آورد؛ بلکه بزرگ ترین خدمت آن نجات دموکراسی نوپای کشور است که تقلب های انتخابات ریاست جمهوری گذشته سخت آن را آسیب پذیر گردانیده است. از این رو کمیسیون انتخابات نه تنها در برابر یک چالش؛ بلکه در برابر آزمون بزرگی نیز قرار دارد، چالشی که با بدل شدن آن به فرصت دموکراسی آیندۀ کشور را تضمین می کند و آزمونی که موفق بیرون شدن از آن سبب اعادۀ حیثیت از دست رفتۀ انتخابات ریاست جمهوری آینده نیز خواهد شد. در کنار این همه دشواری های داخل کمیسیون، اوضاع امنیتی درکشور بدتر می شود که حاکی از بلند رفتن قدرت رزمی مخالفان است که هر روز حمله های تهاجمی، انتحاری وانفجاری شان افزایش می یابد و برعکس نیرو های دولتی هر روز با برجا گذاشتن تلفات سنگین حالت دفاعی را اختیار می کنند که این حالت پرسش برانگیز و ابهام آلود است که حتا داوری مردم را در پیوند به شجاعت و دلاوری نیرو های دفاعی و امنیتی کشور زیر پرسش برده است. در کنار این ها دزدی از غذای سربازان و نرسیدن تجهیزات کمکی وغذای به موقع برای آنان از دشواری های دیگر است که در گسترۀ مانور های سیاسی و نظامی امریکا حکایت از یک آیندۀ مبهم در افغانستان دارد که سرنوشت انتخابات هم به آن گره خورده است. یاهو