شهناز حق شناس

 

ایا یک کره زمین دیگر ، همانند کره زمین ما وجود دارد ؟

در تئوری چند دنیائی ، باید یک کره زمین کاملا با خصوصیات کره زمین ما ، در هریک از این دنیا ها ی موازی وجود داشته باشد. ان سیاره هم شکل ، با همان احساس ، تاریخ ، اتمسفر و ماهیت عمومی نظیر کره زمین ما خواهد بود. با در نظر گرفتن بی انتهائی کائنات ، بعضی از تئوریسین ها حتی فرض کرده اند که در آن بیرون ، یک نفر دیگرهم ازهر نفر ما هست که زندگی خودش را میکند. بعید هم نیست که مانند ما دارد آسمانها را برای یافتن اینکه ما چکار میکنیم ، یا اینکه حتی وجود داریم ، بر رسی میکند.

اگر این دنیای قرینه دنیای ما وجود داشته باشد سوالهای زیادی را ایجاد میکند.

اگر چه که بسیاری از دانشمندان عقیده دارند که احتمالا موجودات فرا زمینی باید وجود داشته باشند ، اما انتظار ندارند که موجوداتی که کاملا مانند خود ما باشند را در آن بیرون پیدا کنند. اما اگر از پیروان تئوری چند دنیائی باشند، این دقیقا همان چیزی است که آنها انتظار دارند.

- برای بعضی ها چنین چیزی دلیل وجود خدا خواهد بود.

- اعتقاد بعضی دیگر ، به نیروهای دیگر، و چند دنیائی بیشتر میشود.

- برای عده معدودی هم این امر ثابت میکند گه زندگی چیزی بیشتر از یک بازی پیچیده کامپیوتری نیست.

از برکت وجود تلسکوپ کپلر ناسا ، در سالهای اخیر ، جستجو برای سیاره ای شبیه کره زمین خیلی جدی تر شده است.

حالا اگر روزی سیاره ای پیدا کنیم که زندگی انسانی روی آن باشد ، احتمالا اگر بفهمند که ما آنها را پیدا کرده ایم ، به وحشت خواهند افتاد.

ما در وحله اول میخواهیم بدانیم که انسانها چطور به آنجا رفته اند. البته بخاطر تاریخ همسان با ما ، آنها هم در همان زمان مارا پیدا خواهند کرد.

شاید تا میلیونها سال دیگر ، بخاطر اینکه تکنولوژی اینکه همدیگر را پیدا کنیم صرفا وجود نداشته باشد و سیاره ها ناچارباشند که تنها برا ی خودشان فرضیه های مختلف بسازند.

آن زمین دیگر ، باید چندین سال نوری ، بنا به فرض ، در یک کپی از سیستم خورشیدی ما ، از ما فاصله داشته باشد. ما در طی کوشش نسلها ، به این تحلیل رسیده ایم که ( ماها ) در این دنیا تنها نیستیم.

- حالا اگر مثلا وسیله ای پیدا کنیم که با آن بتوانیم آن دیگری را ( مشاهده ) کنیم ، یکدفعه نوعی از خودمان را میبینیم که شاید شاداب تر و سر حال تر است ، یا اینکه شکست خورده است و اصلا باعث شود که از تلاشهای بی ثمر خود با ناامیدی دست بکشیم.

- اگر بتوانیم با هم ( ارتباط ) برقرار کنیم و ناگهان ببینیم که دیگری ازما با عرضه ترو باهوش تر است. وجود آنها بما این فرصت رامیدهد که از بیرون از خودمان به خودمان نگاه کنیم. حالا اگر آنچه راکه میشنویم و میبینیم دوست نداشته باشیم چاره چیست؟ یا اینکه چه میشود اگر عاشق خودمان بشویم؟

احتمالا تحلیل های روانی بی سابقه خواهند بود. در مقایسه با زمانهای مهم در تاریخ زندگی انسانها این واقعه باید از همه اهمیت بالاتری را داشته باشد.

در دراز مدت البته ، نکته های مثبت این تجربه از نکات منفی آن بیشتر خواهند بود. میدانیم که انسانها همیشه در پی یافتن جواب برای چیزهای اسرار آمیز هستند. این از همه جوابها بزرگتر خواهد شد.

- همانطور که این وقایع نقطه نظر دیگر ی را در باره ما ، بما نشان خواهد داد ، این کار را درباره سیاره ماهم خواهد کرد. بما نشان خواهد داد که آنها ، یا ما ها و یا هردو داریم خوب ، یا بد عمل میکنیم. از گرمای زمین ، تا آلودگی پلاستیک ، مطمئنا موارد بخصوص زیاد داریم که از یکدیگر یاد بگیریم.

- بالاخره اگر هیچوقت شانس اینرا داشته باشیم که از یکدیگر ( دیدار) کنیم. دنیا های هردو برای همیشه دگر گون خواهد شد.

نظر خوش بینانه میگوید که ما باهم همکاری خواهیم کرد و احتمالا منابع و تجربه هایمان را با یکدیگر به شراکت خواهیم گذاشت.

نظر بدبینانه اینست که جنگ ، اشغال و کوششهای قدرتمندانه از هر دو طرف در خواهند گرفت تا بالاخره یکی بر دیگری مسلط شود.

در وضعیت اول بدون شک بطور قابل درک ، زندگی هردو ، دوبرابر بهتر خواهد شد.

در حالت دوم ، قیامتی که بپا خواهد شد ، دوبرابر منهدم کننده تر خواهد بود.

هریک از سناریوها به اجرا برسند یک چیز مسلم است و آن اینکه حضور یک زمین عکس برگردان زمین ما ، همه چیزهائی را که گمان میکردیم تابحال دانسته ایم را تغییر خواهد داد.

- پیش از هر چیز دیگر آن احساسی که گمان میکردیم در نوع خود منحصر بفرد هستیم را از دست خواهیم داد.

- دوم اینکه باید از بحرانهای با شدتهای مختلف گذر کنیم و تئوری هایمان در باره زندگی ، علم و سرنوشت تغییر پیدا کنند تا که متناسب با واقعیات جدید ما بشوند.

اگر یونیورس آنچیزی باشد که ما گمان میکنیم آیا بنظر شما چند دنیائی واقعیت دارد؟

اگر یک کره زمین دیگر یک جائی آن بیرون ها باشد بنظر شما آیا بیشتر از آنهم میتواند باشد؟

 

 

ابرانسان‌ها، هوش مصنوعی و آینده زمین در پیش‌بینی‌های استیون هاوکینگ

استیون هاوکینگ، فیزیکدان و کیهان‌شناس برجسته بریتانیایی در واپسین نوشته‌های خود پیش‌بینی‌هایی شگفت‌انگیزی کرده است.
تازه‌ترین کتاب از گفته‌های وی به نام «پاسخ‌هایی کوتاه به پرسش‌های بزرگ» بناست روز سه شنبه
۱۶ اکتبر (۲۴ مهر) منتشر شود. اما اشارات این دانشمند بزرگ در چکیده‌ای که از این کتاب انتشار یافته همچنان جالب و خواندنی است.
 
چالشهای هوش مصنوعی
استوین هاوکینگ درباره اهمیت کنترل هوش مصنوعی جدا هشدار می‌دهد و می‌افزاید:‌ «هوش مصنوعی می‌تواند در آینده اراده‌ خود را گسترش بدهد، اراده‌ای که با خواست ما در تضاد باشد
او می‌نویسد ظهور هوش‌مصنوعی فراگیر یا بهترین رویداد برای بشر خواهد بود یا بدترین. هاوکینگ معتقد است خطر واقعی نه در جنبه بد هوش مصنوعی بلکه رقابت تسلیحاتی احتمالی است که با توسعه آن به وجود می‌آید.
ربات انسان‌نمای سوفیا در نشست خبری در کی‌یف


آینده تاریک زمین، دستکاری ژنتیکی و ابرانسان‌ها
\بنا به نظر این کیهان‌شناس برجسته تا
۱۰۰۰ سال بعد اتفاقی نظیر جنگ هسته‌ای یا فاجعه زیست‌محیطی «زمین را فلج» خواهد کرد. اما نسل هوشمند انسان خواهد توانست پیش از فاجعه زمین را ترک کند و باقی موجودات احتمالا تلف خواهند شد.
\اما انسان‌هایی که از زمین خارج می‌شوند آدمهایی عادی نخواهند بود. آنها ابرانسان‌هایی هستند که از فناوری اصلاح ژن بهره برده‌اند تا بر هم‌نوعان خود پیشی بگیرند.
\استیون هاوکینگ معتقد بوده است این ابرانسان‌ها با عبور از قواعد مهندسی ژنتیک حافظه، مقاومت در برابر بیماری و امید به زندگی را در خود تقویت خواهند کرد. او می‌نویسد: «دیگر وقت نیست که منتظر بمانیم تا با تکامل داروینی ما را هوشمندتر و ذاتا بهتر کند
\وی می‌افزاید‌: «وقتی سر و کله چنین ابرانسان‌هایی پیدا شود چالش‌های سیاسی جدی با انسان‌های بهبودنیافته پیش خواهد آمد، یعنی کسانی که توان رقابت ندارند. آنها احتمالا با مرگ و میر از دور خارج شده و اهمیت خود را از دست می‌دهند. اما در عوض نسلی از انسان‌ها پدید می‌آید که خودشان خودشان را طراحی می‌کنند. شمار این انسان‌ها احتمالا زیاد شده و در سیارات دیگر ساکن می‌شوند


اشکال هوشمند حیات در فضا و خطر برای زمین
\استیون هاویکینگ معتقد بوده است که دلایل زیادی برای پیدا نشدن اشکال هوشمند حیات در فضا وجود دارد. او پیش بینی عجیبی در این زمینه ندارد.
پرواز فضانوردان آمریکایی و روس به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللیبزرگترین خطر برای زمین از نظر هاوکینگ برخورد با یک شهاب‌سنگ عظیم است،‌ شبیه شهاب‌سنگی که سبب انقراض دایناسورها شد. او می‌نویسد: «ما در برابر چنین پدیده‌ای دفاعی نداریم».
وی البته بلافاصله به سراغ تغییرات ناگهانی آب و هوا می‌رود و اشاره می‌کند که ذوب شدن یخهای قطبی به آزاد شدن مقادیر عظیمی از دی‌اکسید کربن می‌انجامد و این دو رویداد می‌تواند «آب و هوای زمین را شبیه سیاره زهره کند با دمایی نزدیک به
۲۵۰ درجه سانتی‌گراد

بهترین ایده‌ای که نوع بشر می‌تواند اجرا کند
\استیون هاوکینگ امید بشر را در استفاده از انرژی حاصل از هم‌جوشی هسته‌ای می‌بیند و یاد آور می‌شود که این نوع انرژی پاک خواهد بود و هیچگونه تأثیر آلاینده و منفی زیست‌محیطی نیز به جا نخواهد گذاشت.
\همجوشی فرآیندی است که هم‌اکنون در خورشید تولید انرژی تابشی و حرارتی می‌کند و بشر هنوز به فنآوری ایجاد آن دست نیافته است.

 

 

 

 

 


بالا
 
بازگشت