به یقــین کــامــل کــه بدون پادرمــیانی ریش ســفیدان خــیرخــواه امــریکــایی روزگــار این کشــور تیــره و تار مــی بود.

اکثر رونشناسان بدین باورند که فرد میوه باغ اجتماع است و جامعه و محیط ماحول و شرایط حاکم در آن بالای تکامل و شکل گیری شخصیت انسانی فرد تاثیر بسزا دارد تا جایکه عامل اکثر کجروی ها و نابسامانی های رفتاری و اخلاقی اشخاص را در عومل محیطی و اجتماعی آن می توان جستجو کرد.

اما به هر صورت تاثیرات محیط و جامعه را به نحو احسن در زندگی مهاجرین کشور های شرقی و اسلامی در غرب و خصوصا فرزندان ایشان که در غرب به دنیا آمده و در فضای فرهنگ دنیای غرب رشد و نمو نموده اند بخوبی می توان ملاحظه کرد.

اکثرا این کودکان و نو جوانان با دید باز و انسانی به جهان و مشکلات جهانی نگریسته و ذهن شان از تعصب و کینه و کدورت های مذهبی ، قومی و گروهی سرزمین پدری شان پاک و منزه است ، با دروغ و ریاکاری ، تقلب و فتنه گری های شرقی چندان آشنایی ندارند و اگر آنها را با کودکان و جوانان هم سن و سال شان در شرق مقایسه کنیم ایشان بقدری دلهای پاک دارند که اقارب شرقی شان اگر ده بار آنها را به دریا برده و خشک پس بیارند آنها آن را احساس هم نخواهند کرد.

زلمی خلیل زاد نیز که در سن بسیار کم ترک وطن گفته و بقیه عمر عزیز را در مغرب زمین و در محیط فرهنگی غرب بسر برده و از اسلامیت و افغانیت فقط همینقدر میداند که پدر و مادرش افغان و مسلمان بوده اند ، خودش یک فرد امریکایی افغانی الاصل است و فقط به انسانیت باورمند است و در نظرش همه انسانها بدور از تعلقات قومی و نژادی و یا گرایشات مذهبی و ایدیولوژیکی با هم مساوی و برابر اند.

او حتی نمیداند که پدرش به کدام قوم و تبار افغانستان متعلق بوده و اصلا نام های پشتون ، تاجک ، هزاره و ازبک به گوشش نا آشناست.

او هرگزعلاقمند نیست که چیزی درین موارد بشنود چون حتی از شنیدن اینهمه تعصبات کور و احمقانه ، قوم پرستی ها و قبیله  گرایی های قرون وسطایی در ملک پدری حالش بهم می خورد و برایش دلبدی و استفراغ ببار می آورد.

حالا نمیدانم کسی با چنین خصوصیات روحی و چنین دل پاک و روان منزه از هر نوع تعصب و تنگنظری توانایی میانجیگری میان دو شخصی را که هر دو بیرق دفاع از قوم را بالا کرده و بر دهل قومگرایی میکوبند خواهد داشت یا نه ؟

اما به هر صورت جناب خلیلزاد باید قبل از اقدام به میانجیگری میان غنی و عطا یک دوره کورس آموزش شناخت اقوام و تبار های افغانستان را تعقیب نمایند تا اصلا بدانند که چه اقوامی در افغانستان زندگی میکنند و چرا تعصبات قومی درین کشور چنین بیداد میکند.

درست است که او از این تعصبات کور و قومگرایی های احمقانه بیحد نفرت دارد و حتی علاقه به شنیدن اسامی اقوام  و تبار های موجود در کشور را ندارد اما برای ایجاد صلح و توفیق در امر میانجیگری مجبور است دامن را بالا زده ، دماغ را بسته و در لجنزار متعفن قومگرایی افغانستان داخل شده و از نزدیک با آن آشنا گردد.

با تقــــــــــــديم حــــــــــــــــرمت

حقــــــــ(شـــمس الحـــق)ـــــــانی

https://www.facebook.com/zahrkhand