احمد سعیدی
بشنو ای هموطن بتو می گویم
متاسفانه روزی نیست که در کشور ما به نا حق خونی یا خون های نریزند روزی نیست که مادری به سوگ فرزند دلبندش فریاد نزند، هر روز درد هر روز ناله آیا گوش شنوا و وجدان آگاهی وجود ندارد من هرگز زجه و ناله های مادری را نمیتوانم فراموش کنم که شواهرش چند قبل به شهادت رسیده و دو فرزند جوانش در روز پنجشنبه هفته گذشته به کام مرگ رفتند آیا آقای اشرف غنی و عبدالله، ناله های مظلومانه مادر و خواهری که در فراق فرزندش به آسمان ها بلند می شد شنیده اند نمیدانم چرا این حاکمیت با این همه تقدسهاي جعلي و بي محتوا و دروغين موجود در جامعه خود خط بطلان نمی کشد با ادامه این بی کفایتی ها میترسم این سرزمین تبديل به مردابي ايستاده خواهد شد كه در آن زالوهاي مقدسي بوجود آمده باشند كه فقط با خون انسان تغذيه و رشد کرده بتواند و اين زالوهاي مقدس فقط با ويتامين بی کفایتی ها و بی باور های زمامداران با گذشت هر روز با ادامه جنایات خود چاق و فربه ميگردند، مبارزه با اينها يك فريضه است. نمیدانم این قلم تا کجا با من یاری خواهد کرد . تا مفصل تر بنویسم درد دل کنم چون در کشور عزیزم افغانستان بر سر هر شاخي جغدي را نشسته مي بينم خدا آخر و عاقبت اين افغانستان پر جغد را به خير كند اي مردم بيائيد عدالتخواه شويم نترسیم و در راه نجات مردم و کشور خود متحدانه گام برداریم اگر از زجه و ناله ای مادران بگذرم چه باید بنویسم عیبی ندارد به ادامه این یاداشت روی سخنم با آنانی باشد
که نبود امنیت مشکلات اقتصادی روابط غیر دوستانه اجتماعی، فرهنگی بیکاری با گذشته هر روز کمر شان را خم کرده میرود به همه نهاد های ملی و بین المللی که در راه انسانیت و تحفظ جامعه انسانی با در نظرداشت منشور سازمان ملل متحد و قوانین وضع شده مسئولیت دارند. ولی از وحشت و دهشت که در افغانستان حکم فرما است جز صدور اعلامیه های بی معنی و میانتهی خمی به ابرو نمی آورند.
از سوی دیگر میخواهم این نامه را به همه سازمانهای حقوق بشری جهانی بنویسم تا آنچه که در افغانستان میگذرد جهان بشریت بخصوص سازمان های حقوق جهانی نیز مسئولیتی دارند یا خیر، دنیا نمیداند که روزانه ده ها نفر به گناه نا کرده در افغانستان کشته می شوند دنیا عوامل و انگیزه های این همه ویرانی ها را نمیداند یا زیر کاسه نیم کاسه ای دارند و شر یک جرم اند.
در ضمن به مردم افغانستان خصوصاً آنهائی که هنوز در این خوش خیالی نشسته اند که شاید در فردا های نزدیک وضع شان از امروز بهتر و به زودی به یک زندگی مرفه و آبرومند و با عزت می رسند و در امنیت زندگی خواهند کرد و برای پیدا کردن لقمه نانی دیگر مجبور نمی شوند تا راهی اروپا و امریکا گردند و طعمه نهنگان نشوند به باور من بزودی ها هرگز نه تنها چنین نخواهد شد بلکه روز به روز وضع بدتر خواهد شد و مردم ما در تنگناهای بیشتری قرار خواهند گرفت و بر مشکلاتی که امروز گرفتار آن اند اضافه خواهد شد و لذا احترامانه از همه شما می طلبیم که از این خواب غفلت مهلک هر چه زودتر بیدار شوید و برای نجات کشور و سر زمین خود بخاطر نسل های آینده و فرزندان خود تکانی بخود بدهید و برنامه های شوم دشمنان و مزدوران آنها را که برای نابودی مردم و سرزمین ما در جریان است خنثی و متوقف نمایید.
به باور من دل بستن به وعده های حکومت وحدت ملی که بزودی امنیت سرتاسری میشود دسترخوان مردم پر از نان اتحاد همدلی و همبستگی ملی سراسری و فراگیر میگردد یک خوش خیالی باطل و بی حاصل است چون ما رفتار سه ساله این حاکمیت را دیده ایم تجارب ناکامی عملکرد های این زمامداران را در پیش روی خود داریم و عملا دیده ایم که هم حاکمیت سیزده ساله ای گذشته و هم حاکمیت موجود که نام حکومت وحدت ملی را بر خود نهاده است از حرف تا عمل از زمین تا آسمان فرق دارد .
ما دقیقا نمی دانیم پس از ختم سال های حکومت وحدت ملی چه کسانی در مرکز بقدرت خواهند رسید ولی گفته میشود که آقای اشرف غنی یکبار دیگر کاندیدای ریاست جمهوری و داکتر عبدالله معاون آن خواهد بود اگر چنین باشد می دانیم که همه چیز کما فی السابق به دستور خارجی ها بر سرنوشت و مقدرات این ملت بازی خواهد شد کار بجای خواهد رسید که بیکاری ادامه یابد جنگ و خون ریزی کشتن و بستن ها به تدریج کشور و مردم ما را نابود سازد خارجی ها سرزمین ما را در اختیارخود خواهند داشت و منابع سطح الارضی و تحت الارضی ما را غارت خواهند کرد و در حساب های خصوصی و سرّی خود در بانک های خارجی بشمول امریکا، دوبی ، و سویس انباشته خواهند کرد و آنها با همین پول های غارت شده یکبار دیگر بر سرنوشت ملت ما بازی خواهند کرد این دور تسلسل غارت کردن اموال و سرمایه ملی ما محصور به نفع جهان خواران غربی و داخلی ادامه خواهند داشت.
مردم ما با گذشت 17 سال از حضور قوت های خارجی و مداخله کشور های تروریست پرور حالا به این آگاهی رسیده اند که برای رهائی چاره ای جز مبارزه ندارند چون اگر بیش از این ساکت بمانند نابود خواهند شد پس برای جلوگیری از نابودی خود یا این نظام های ناتوان و بدون برنامه نمیتوان مشکل را حل کرد به مقابل دشمنان مردم افغانستان طوری باید مبارزه شود که مردم ما بخاطر صلح و امنیت سرتاسری در مناطق خود قادر به تصمیم گیری بر امورات و مصالح خود باشند اما این تصمیم گیری ها اتحاد و یک پارچه گی و تمامیت ارضی افغانستان را باید خدشه دار نسازد من به عنوان یک فرد مواضع خود را در نوشته ها و مقالات مختلف قبلا اعلام کرده ام و حالا هم برای حکومتگران افغانستان، و مردم شریف این سرزمین اعلان مینمایم تا همه بدانند و هیچ شک و شبه ای برای کسی باقی نماند که ما با تمام مظالمی که بخاطر جنگ تحمیلی و بی کفایتی زمامداران تا کنون متحمل شده ایم باز هم میخواهیم در راه نجات وطن در پهلوی همه مردم افغانستان بخاطر سر افرازی وطن و مردم خود بدون کدام امتیاز مادی و معنوی گام های استواری برداریم . نه تنها برای من بلکه برای اکثریت مردم افغانستان
فرق نمی کند که در مرکز چه کسانی و تحت چه نامی حکومت می کنند. چه پالیسی دارند هر شخص یا هر حکومتی که عدالت را در حق ملت بدون با در نظرداشت تعصبات قومی و زبانی رعایت کند صادق با وجدان باورمند به منافع ملی باشد ما از آن حمایت میکنیم از هر حکومتی بی کفایت نفرت داریم مردم افغانستان همه ریاست جمهوری یا وزارت یا ولایت نمیخواهند اکثریت مردم بشمول ما فقط خواستار زندگی با عزت و شریک در تصیمی گیری ها در سرزمین خود هستند در سال های اخیر مردم ما زیاد رنج دیده اند کشتن ها و بستن ها هنوز ادامه دارد ما در سرزمین خود امنیت عدالت و انصاف را آرزو داریم اینکه کی چه باور مذهبی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی دارد با آنها کاری نداریم باور های دینی و مذهبی سیاسی و اجتماعی فرهنگی مربوط به اشخاص و افراد است ولی اینکه ما در سرزمین مان از آزادی های لازم برخوردار باشیم بدون دخالت و مداخله دیگران آزاد و راحت و در امنیت زندگی کنیم این حق مسلم ماست و ما برای رسیدن به همین حقوق در حال مبارزه هستیم و تا به آن نرسیده ایم به این مبارزه حق طلبانه مان ادامه خواهیم داد ما از کجا بدانیم که آقای داکتر اشرف غنی و داکتر عبدالله در حق ما بهتر از آقای حامد کرزی عمل کرده که ما طرفدار این یا آن باشیم. هیچ کدام این آقایان مثل پسر عمو و یا پسر خاله ما نیستند که دل شان به حال ما بسوزد پس این ما هستیم که حواس مان باید جمع باشد خودمان را متحد و مقتدر کنیم و در مقابل هرحکومتی که حقوق انسانی ما را انکار می کند محکم به ایسیتیم و مقابله نمائیم چون قانون جهان تا به امروز چنین بوده است که حق به وسیله قدرت بدست می آید و حق ضعیف همیشه پایمال بوده است و خواهد بود چون در دنیائی که تر س از خالق و حساب و کتاب روز قیامت نزد مسئولین کمتر وجود داشته باشد همه به فکر چپاول و غارتگری و زندگی شاهانه و عیاشانه برای خود خواهند بود و همه شعارهای قشنگ و وعده های فریب کارانه شان پیش از رسیدن به قدرت همیشه دروغ از آب در آمده است و لذا ما دیگر فریب این گونه شعارهای قشنگ و فریبنده را نخواهیم خورد.
پس ما به رفتار حکومت وحدت ملی که بخاطر ضعف و ناتوانی های مسئولین آن و ادامه جنگ نیابتی تمامی حقوق امنیتی و زندگی مرفع را از ملت ما سلب گردیده و با روشی سیستماتیک مردم مان را در فقر و فشار و حفقان نگهداشته و فرزندان ملت مان را که به دنبال پیدا کردن لقمه نانی هستند خیلی راحت و بطور روزمره تروریستان می کُشد. نمیتوان از کنار این همه جنایت به آسانی گذشت این ایمان و باور ماست. پس ما اگر در کارمان اخلاص داشته باشیم زود به نتیجه خواهیم رسید. امید است که با خواندن این نامه هدف مبارزه ما برای همه مشخص شده باشد و همه بدانند که ما فقط برای رسیدن به حقوق انسانی مان داریم فعالیت می کنیم و قصد تجاوز به حقوق دیگران را نداریم و بی پروا از همه تهمت ها و مزاحمت های خودی های خود فروخته و مغرض و نادان و غیر خودی های حیله گر و متجاوز و زورگو این راه دشوار و پر مشقت را تا پایان زندگی مان ادامه خواهیم داد.
بالا
بازگشت