سرمحقق عبدالصمد عزیزی
طــــرح برنامه صلــــح
وطن محبوب ما افغانستان با تاریخ کهن و پرافتخار، منابع طبعی سرشار و موقعیت استراتیژیک، طی قرون متوالی وقتاً فوقتاً مورد تجاوز و هجوم کشورگشایان و مداخلۀ اجنبی‌ها واقع گردیده ولی به اثر مبارزات و مقاومت‌های دلیرانه مردمان این سرزمین به شکست مواجه شده و مجبور به ترک این وطن شده و از مداخله دست برداشته‌اند که مبارزات مردم افغانستان طی قرون 19 و 20 میلادی گویای این حقیقت بوده و مایه پند و اندرز برای خارجیان و تجربه تاریخی برای نسل‌های موجود و آینده افغانستان می‌باشد.
طی نیم قرن اخیر مبارزه و تلاش گروهای اجتماعی و سیاسی و شخصیت‌های آزادمنش و مردم‌دوست این سرزمین به هدف ایجاد و استقرار یک نظام ملی و دموکراتیک و جامعه پیشرفته که بر اصول عدالت و انسان‌دوستی استوار باشد، ادامه یافت ولی حلقه‌های افراطی و بازدارندۀ جریان ترقی و انکشاف اجتماعی و عناصر خودخواه، ضعیف‌النفس و ابن‌الوقت در تبانی با قدرتهای مداخله گرو رژیم‌های عظمت طلب و حامیان افراط گرای منطقوی و بین‌المللی با مداخله و سنگ‌اندازی در راه این تلاش‌های بهی خواهانۀ گروها و اقشار و شخصیت‌های آگاه سیاسی و اجتماعی کشور مانع ایجاد کرده اند که این مداخله و تجاوز در حال حاضر شدت بیشتر یافته است.
در اوضاع و احوال کنونی که با حضور هزاران نظامی خارجی در افغانستان تحت قوماندۀ پیمان ناتو و در رأس آن ایالات متحدۀ امریکا با پیشرفته‌ترین سلاح و تخنیک و پوتانسیل بزرگ نظامی تحت نام مبارزه با تروریزم (القاعده، داعش و طالب) که در همسایگی ما مرکز گرفته‌اند، درگیر جنگ بوده و از دو طرف مردم افغانستان را در سخت‌ترین شرایط، نا‌امنی، کشتار، وحشت، بدبختی و خانه‌بدوشی قرار داده و مداخلۀ گسترده تر و دخیل‌ساختن بیشتر دول همسایه و قدرتهای جهانی را در امور افغانستان باعث شده است که از یکطرف بهانه‌های بیشتری به‌دست دشمنان افغانستان داده و با انداختن هیزم درین کورۀ آتش، میدان جنگ را گرم نگاه داشته و از ایجاد یک دولت با‌ثبات ملی و قدرتمند در افغانستان جلوگیری می‌نمایند و از جانب دیگر عده‌ای عناصر سود‌جو، فرصت‌طلب و جنایت‌پیشه داخلی و حلقات ازاین قبیل در کشورهای همسایه با استفاده از شرایط بی‌امنی و بی‌ثباتی موجود خود را به مراکز قدرت سیاسی، نظامی و کمپنی‌های امنیتی و انجوها نزدیک نموده و به پر کردن جیب‌های خود از سرمایه‌های متعلق به ملت و مردم افغانستان و خارج ساختن این سرمایه‌ها به کشورهای بیگانه بخاطر تأمین زندگی مجلل برای خود و خانواده‌های‌شان منافقانه و مزورانه تلاش ورزیده و به اختلافات ملی و منطقوی دامن می‌زنند و با استفاده ازین وضع نابسامان به غصب املاک و اموال دولتی و عامه مردم، اختلاس، رشوه‌ستانی، سرقت، فروش آثار تاریخی و باستانی و احجار قیمتی و قاچاق مواد مخدر، آدم ربائی، ترور و معامله‌گری و خدمت‌گذاری به خارجیان پرداخته ثروت هنگفتی را به خود اختصاص داده اند.
پر واضح است که از چنین وضعیت نا‌امن، فقط عده‌ای افراد و عناصر بی‌مقدار و بی‌هویت و حلقات مافیائی و وابسته به بیگانگان که هیچ دلسوزی به وطن و مردم خود ندارند، سود برده و از ادامه جنگ خرسند میباشند و به ذرایع مختلف به آتش جنگ دامن می‌زنند. بر عکس از جنگ و بی‌ثباتی موجود، مردم عادی رنج و مشقت می‌کشند و ثمرات تلخ آنرا می‌چشند.
بناءً تأمین صلح در کشور، یکی از خواسته‌های اولیه مردم این سرزمین است. وقت آنست که همه مردمان صلحدوست افغانستان و کشورهای همسایه، متحدانه، آمال و آرزو‌های قدرتهای سیطره‌جو و حلقات افراطی مداخله گرو عناصر خود پرست، قدرت طلب، سود جو و صلح ستیز داخلی و منطقه‌ای را به یأس و نا امیدی مبدل سازند.
با درک این ضرورت، از همه نیروها، عناصر و شخصیت‌های ملی، مردم‌دوست، آزادمنش و وطنخواه می‌طلبد تا یکجا با‌هم برای تأمین صلح، این داعیۀ ملی و اسلامی، از همه امکانات موجود ملی و بین‌المللی استفاده بعمل آوریم تا دشمنان صلح و ترقی، منافقان، سود‌جویان و بیگانه‌پرستان که در هر دو طرف منازعه عامل اصلی جنگ و بربادی وطن و مردم ما اند، افشا و منزوی گردند.
برای مساعد ساختن زمینه مذاکره و مفاهمه به‌منظور تأمین صلح پایدار، عادلانه و آبرومندانه در کشور، رعایت اصول هفتگانة ذیل مقدمه و لازمة پیشبرد مذاکرات صلح در بین نیروهای درگیر افغانستان و حامیان منطقوی و بین‌المللی آنها و تحقق داعیه صلح دایمی دانسته می‌شود.
1- رعایت استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان.
2- حفظ وحدت و یکپارچگی تمام باشندگان افغانستان.
3- شناخت حقوق و آزادی‌های اساسی انسانی با در‌نظر داشت اساسات دین مقدس اسلام و فرهنگ پسندیدة مردم افغانستان و میثاق‌های بین‌المللی که افغانستان به آنها الحاق نموده است.
4- منتخب و ادواری بودن زعامت سیاسی کشور که از طریق آرای مستقیم و یا غیر مستقیم مردم افغانستان عرض وجود نماید.
5- انتخابی بودن ارگان مقننه کشور از طریق انتخابات آزاد، عمومی، مستقیم و مساوی مردم افغانستان.
6- برابری همه مردمان افغانستان (بدون در‌نظر‌داشت زبان، نژاد، مذهب و سمت) در سهم گیری و اشتراک سیاسی، فرهنگی و انکشاف اقتصادی و اجتماعی در کشور.
7- تأمین روابط سیاسی –دیپلماتیک، فرهنگی و اقتصادی با کشورهای جهان بدون استثنأ با در نظر داشت منافع ملی مردم افغانستان.
در صورتیکه بر این اصول هفتگانه توافق موجود باشد، می‌توان بالای پنج نکته اساسی ذیل مذاکره را آغاز نمود:
1- تعدیلات در قانون اساسی: این تعدیلات وقتی می‌تواند شامل اجندای مذاکرات صلح قرار گیرد که از طریق یک مجمع بزرگ و با اعتبار ملی و منتخب و ممثل ارادة عمومی مردم افغانستان (لویه جرگه) صورت پذیرد.
2- اقدام به تقسیم مؤقت قدرت دولتی بعد از توافق بر موارد تعدیل قانون اساسی و طرز ادارة دولت آینده.
3- توافق بر تقسیم‌اوقات خروج نیروهای نظامی خارجی از کشور ضمن تضمین بین‌المللی حفظ استقلال و امنیت خارجی افغانستان (این پروسه بعد از توافق بر نحوة تقسیم مؤقت قدرت آغاز می شود).
4- پیشبرد مذاکرات صلح فقط بین هیئت‌های دو طرف منازعه بدون سرپرستی و یا دخالت بیگانگان (این مذاکرات می‌تواند در داخل افغانستان و یا در یک کشور غیر دخیل در قضایای افغانستان انجام شود).
5- تقبیح و رد علنی هر نوع مداخله منفی احتمالی دول، حلقات و یا عناصر خارجی در روند مذاکرات صلح توسط هردو طرف مذاکره کننده افغانستان.
در اخیر از نام مردم افغانستان از همه مردمان آزادی‌دوست و صلح‌خواه پاکستان و ایران و دیگر همسایگان دعوت بعمل می‌آید که ادامه جنگ را در افغانستان که بحیث وسیله و بهانه‌ای برای مداخله قدرتهای جهانی و گسترش جنگ در منطقه به‌کار می‌رود و باعث بربادی و تباهی مردم در کشورهای آنها نیز می‌گردد، محکوم نمایند و برای تأمین صلح در افغانستان که به‌مثابه دروازة ورودی جنگ در منطقه قرار داده شده، با مردم افغانستان هم‌صدا شده و متحدانه علیه نیروها و حلقات و عناصر جنگ‌افروز خارجی و داخلی قرار گیرند و از ادامه جنگ جاری که هم‌اکنون خانه‌های خودشانرا نیز دق الباب می‌کند جلوگیری نمایند.
همچنان از مردمان کشورهای اسلامی عرب می‌خواهیم که بر زعمای دولت‌های‌شان فشار وارد نمایند تا از سیاست‌های دوپهلو در قضیه افغانستان دست بردارند و به داعیه اسلامی صلح افغانستان صادقانه لبیک گویند.
هکذا به مردمان صلحدوست جهان غرب و دیگر جهان هوشیارباش می‌دهیم که باید کمک‌های مالی شان‌را برای عمران و آبادی افغانستان و منطقه در فراهم سازی زمینه‌های تأمین صلح دائمی در افغانستان و منطقه که ممد صلح جهانی است به‌کار اندازند، چه رقابت‌های نظامی دول متبوع‌شان نه‌تنها به جنگ و تباهی افغانستان و منطقه می‌انجامد، بلکه اقتصاد جهان را ورشکست نموده و زندگی انسان‌های کرة زمین را در تنگنا قرار می‌دهد و اضرار ناشی از آن به‌همه انسان‌های دهکدة جهانی سرایت خواهد کرد.
میکانیزم پیشبرد مذاکرات صلح:
1- برای انسجام امور و پیشبرد مذاکرات صلح وجود یک کمیسیون که دارای حداکثر ۲۱ عضو باشد ضروری است.
2- تأسیس دفتر مرکزی در کابل و دفاتر مؤقتی در ولایات قندهار، هرات، بلخ، جلال‌آباد، کندز، بامیان و پکتیا.
3- دعوت اجماع وسیع نیروهای ملی افغانستان از طرف کمیسیون انسجام. این اجتماع شامل ترکیب ذیل خواهد بود:
- ۳ نماینده از هر ائتلاف بزرگ سیاسی در سطح کشور.
- ۲ نماینده از هر حزب سیاسی مستقل و راجستر شده.
- ۱ نماینده از هر نهاد جامعه مدنی معتبر و شناخته شده.
- ۳ نماینده از هر گروپ مسلح مشهور که با رژیم موجود در جنگ قرار دارد.
- ۵۰ نفر از شخصیت‌های مستقل اجتماعی، سیاسی، علمی و روحانی شناخته شده که دارای اعتبار اجتماعی مردمی‌اند، به تشخیص کمیسیون انسجام.
4- مرجع تماس: ایمیل آدرس .....................................................................................................................................
بالا
بازگشت