شجاع الحق نوری
طالبان در حاکمیت کرزی و غنی:
افغانستان سالیانِ درازی میشود که میدان جنگ و خونریزی است. در جریان چهل سال کشمش، در گیری و جنگ زمامداران زیادی با دیدگاه های متفاوت در برابر شورشیان به اقتدار رسیده اند. حتا پخته ترین سیاستگران افغانستان که بیشترین شناخت را از دوست و دشمن داشتند در شناخت طالبان اشتباهاتی از آنها سر زده که به قیمت جان شان تمام شده است.
پس از سرنگونی حاکمیت طالبان و روی کار آمدن نظام نوین دو رئیس جمهور افغانستان با دو چهره متفاوت، ولی فکر همسان در برابر طالبان ظاهر شده اند.
باورهای غلط آنها نسبت به طالبان سبب شد، حتا در برابر شورشیان خارجی موقف گیری چندان جدی نداشته باشند. گاهی هم از طالبان آشکارا حمایت نموده و در گسترش حاکمیت آنها سهیم شدند، گاهی هم آنهارا برادران ناراضی و مخالفان سیاسی نظام خوندند.
با توجه به شناخت و سخن های حامد کرزی رئیس جمهوری پیشین و محمد اشرف غنی رئیس جمهور کنونی، ایشان به گونه ای طالبان را از دید قومی، تباری، نژادی، زبانی، جغرافیایی میشناسند و با این گروه همدردی دارند.
با در نظرداشت صحبت های این دو بزرگوار، در صورت سرکوب این گروه جنایتکار به هم نژاد ها و قوم شان خیانت کرده اند. دید مزخرفی که در جوامع مثل افغانستان حتا در سطح رهبران آن دیده میشود.
در گذشته ، در بعضی مجالس و محافل بصورت واضح کرزی از طالبان و رهبران آنها پشتیبانی نمود. به آنها القاب بلند مرتبه چون شهید را داد. در زمان حاکمیت وی بیشتر به طالبان فرصت داده شد تا خود را تقویت نموده و جغرافیای زیاد افغانستان را بدست گیرند.
حملات هوایی و شبانه نیروهای خارجی در برابر شورشیان توقف داده شد. در زمان ماموریت کرزی بازداشتی ها طالب از بازداشتگاها آزاد گردیده و دوباره به میدان های جنگ سرازیر شدند. به اصطلاح عام تنور جنگ افغانستان بیشتر از گذشته داغ گردید.
دادن فرصت به طالبان باعث شد که جنگ افغانستان تاکنون پایانی نداشته باشد. در حال ای که اگر رهبری افغانستان متحدانه در برابر طالبان با یکصدا و با یک تصمیم حرف میزد، استراتیژی متحدان دولت افغانستان سال ها قبل در برابر طالبان و شورشیان دیگر تغییر می نمود.
هر زمان ای که حرف تصمیم گیری در مورد طالبان سر زبان ها میشد بدبختانه رهبری دولت افغانتسان میگفت طالبان افغان اند ما با آنها کنار خواهیم آمد. تا جایکه چندین سال سپری شد نه طالب متقاعد به کنار آمدن شد و نه هم دشمن تعریف شد.
بسیاری از آگاهان باور دارند که حامی اصلی گسترش حاکمیت طالبانیزم در سال های پس از یازدهم سپتمبر، حامد کرزی و همدستانش است.
ممکن حمایت کرزی از طالبان دلایلی میداشت. یکی از آن عوامل میتوان رسیدن دوباره کرزی را به قدرت شمرد.
ولی چرا محمد اشرف غنی در برابر طالبان به دید کرزی ظاهر شد؟ رئیس جمهوری غنی که نسبت به آقای کرزی متعصب تر و تبعیض گرا تر دیده میشود، در اوایل حکومتش با همان طرز دید قومی به طالبان حرف به زبان آورد. طوری که آنها را مخالفان سیاسی نظام خواند. این سخن پاداشی بود برای طالبان که در انتخابات از تیم تحول و تداوم حمایت نمودند. زمانی هم برای افزودن طرفدارانش در میان مردم پشتون حرف هایی به زبان آورد که گویا زندانیان دوران حکومت کرزی اکثرن از قوم پشتون اند! وی خود را در آن زمان مسوول رهایی زندانیان طالب اعلان نمود.
اما پس از رسیدن آقای غنی به ارگ حملات طالبان بیشتر از گذشته تشدید یافت. این حملات باعث شد که انتقاد های سیاسی مخالفان، متحدان و فشار رسانه ها بر رئیس جمهوری بیشتر شود. غنی پس از آن با چهره جدید و جملات متفاوت در برابر طالبان و گروهای شورشی دیگر به میدان آمد.
طالبان را با دل ناخواسته ترورست خطاب نمود. موقف نسبت به دوره کرزی واضح تر شد. اکثر سیاسیون و نویسندگان داخلی و خارجی از این حرف های غنی استقبال نمودند. اما در این روز ها رسانه ها از صحبت های دونالد ترامپ با رئیس جمهوری غنی برای بستن دفتر طالبان در قطر خبرهایی به نشر رساندند. ولی جواب آقای غنی بازهم به آینده ماکول شده است.
نباید آقای غنی چنین حرفی را به زبان می آورد. همان دید قومی و تباری وی را مجبور ساخته است که در برابر طالبان از خود ترحم داشته باشد. در حال ای که در سیاست دوست و دشمن تعریف میباشد. به صدها مرتبه گفته شده است که طالبان از خود اختیار ندارند، آنها به دستور بیگانه ها کار می کنند. حدود 20 سال است از طالبان خواسته میشود که پروسه صلح یکجا شوند، اما آنها جواب رد دارند. دادن فرصت بیشتر به طالبان حمایت از کشتار مردم بیگناه افغانستان و تقویت آنهاست.
اگر ما چند سال قبل موقف گیری روشن و تصمیم یکدست در برابر طالبان و جنایت کاران همدست شان میداشتیم وضعیت ما به مراتب بهتر از حال میبود. کشور های بزرگ جهان که ضد افراطیت و همدست ما اند سال ها قبل با ما هم صدا میشدند و برای سرکوب طالبان جدی تر باما کار می نمودند.
اینگار که حکومت وحدت ملی در یک وضعیت خوب قرار دارد بهترین زمان برای سرکوب شورشیان محسوب میشود. آقای غنی اگر میخواهد حکومتش پایدار و نام نیک تاریخ شود بیشترین استفاده را برای سرکوب و به انزوا کشیدن طالبان ببرد.
پیش از اعلان راهبرد جدید آمریکا در برابر شورشیان ، روزانه از ولایت های کندز، بغلان، بدخشان، هلمند، ننگرهار، فاریاب و بعضی از ولایت های دیگر از درگیری های خونین و در بسا موارد از پیروزی های طالبان گزارش میشد. اما چند هفته است که کمتر از جنگ و درگیری شورشیان با نظامیان افغان خبر میرسد. با دید این وضعیت میشود گفت معادله جنگ به نفع افغانستان تغییر نموده است. این وضعیت به نفع ما است. همه مردم افغانستان برضد شورشیان یکدست و همفکر اند. ضرورت است که رهبری حکومت افغانستان نیز چنین باشد.
در هفته های اخیرکمتر از حملات گروهی شورشیان خبر نشر میشود. بر اساس گزارش ها و بیانیه های مسولان امنیتی در ولایات نا امن افغانستان طالبان در لانه هایشان از ازمین و هوا مورد هدف نیروهای داخلی و خارجی قرار میگیرند.
بالا
بازگشت