شریف بها
در سه سال واندی مدینه فاضله نشد
پس از ایجاد حکومت هواداران تحول وتداووم و اصلاحات وهمگرایی همواره در رسانه بحث داشتند که طرح های داکتران برای افغانستان موثر و مفید واقع خواهد شد. اما با در نظرداشت اوضاع جاری و پیشرفت ها و عقبگرد ها ، اکنون علاوه بر ملت ،هواخواهان ایشان نیز دهن به انتقاد باز کرده اند.
در زمان کمپاین انتخاباتی سران حکومت وحدت ملی در شعار های شان از افغانستان مدینه فاضله ساخته بودند وطوری گلو پاره میکردند که گویا پس از رسیدن به قدرت کشور را به یکباره گی به هفت آسمان بلند خواهند کرد. همین دلیل بود که ملت در نهایت به دو دسته تقسیم شده و با همه مشکلات و چالش ها در انتخابات شرکت ورزیدند، اگر چه نتایج انتخابات را جان کری وزیر امور خارجه امریکا، تعین کرد. اما ملت بدلیل حفظ منافع علیای کشور و جلوگیری ازپیامد های بد بحران داخلی، به فیصله جان کری تن دادند.
دلایل عمده انتقادها بر سران حکومت وحدت ملی که ناشی از تعهدات کمپاینی شان در جریان مبارزات انتخاباتی بود. زیرا هر دو شخص در آن زمان در سکتور های مختلف تعهد نامه پنجاه ماده یی را به ملت ارایه داشته و بر عملی کردن آن تاکید داشتند. دراین شکی نیست که بعضی از پروژه های ملی که کار آن در گذشته آغاز شده بودند و در زمان حکومت وحدت ملی به اتمام وبه بهره برداری سپرده شده، گام مهم وارزنده شمرده میشود. در عین زمان یک سلسله کار های مثبت چون مبدل شدن افغانستان به یک گذرگاه اقتصادی ، تسریع کار برای تمدید خط آهن ، یک سلسله تغیرات در قوانین، تسریع کار های بندر چاه بهار، تلاش برای مدیریت آبها، کوشش برای ایجاد بند های برق و آب وغیره کار ها در جریان سه سال حکومت وحدت ملی صورت گرفته است که مسلما نتایج آن زمانگیر است.
اما بنابر تعهدات و گلو پاره کردن سران حکومت در زمان کمپاین ، مردم در راستای کاریابی ، بلند رفتن عواید سرانه مردم، حاکمیت قانون، رشد اقتصادی، تامین امنیت در کشور، تغیرات در دسترخوان مردم ، انتظار زیادی داشتند که متاسفانه در این راستا کاری صورت نگرفته که اکنون در بیشتر موارد از جمله مجبوریت های سران حکومت شمرده میشود.
بدون شک که در زمان حکومت آقای کرزی بیش از یکصد هزار نیروی خارجی در کشور مستقر بوده و نیز سازمان های زیادی بین المللی در سکتور های مختلف فعالیت داشتند که هزاران جوان در نهاد های مذکور مصروف بودند. اما بنابر طرح انتقال مسوولیت به نیروهای افغان که هم طرح و هم مسوولیت انتقال آن بدوش اقای غنی بود، پروسه عملی و نیروهای خارجی آهسته آهسته به کاهش نیرو پرداخته و صحنه را ترک کردند،همچنان بیشتر سازمان های خارجی نیز با درنظرداشت برنامه ها و اهداف شان دفاتر را در کشور بستند و به بدنصیبی حکومت وحدت ملی انجامید. زیرا تمام افرادیکه با نیروهای خارجی و یا هم در دفاتر سازمان های بین المللی کار میکردند همه یکجا جوانانیکه تازه از پوهنتون ها فارغ و در تلاش کار بودند به یکباره گی رو به سوی نهاد های حکومتی زدند که جذب همه ایشان با درنظرداشت شرایط دشوار امنیتی و محدویت در حاکمیت قانون در سراسر کشور مهال بوده واست.
اما با وجود چالش ها و نگرانی ها در تمام عرصه ها ، هنوز نحوه گفتار رهبران حکومت در مجالس و نشست های ملی و بین المللی همانند زمان کمپاین است و دور از شرایط عینی جامعه به ملت وعده های اصلاحات و مبارزات علیه فساد اداری را شعار میدهند. در حالیکه در جهت اصلاحات از روی مجبوریت به تقرر افرادی به عنوان مشاورین ارشد دست میزند که متاسفانه بیشتر شان از داشتن سواد کافی محروم اند.
یکی از شعار های عمده عالیجنابان تاکید بر نظام سازی بوده نه شرکت سهامی، که این معقوله زبانزد عام وخاص شده بود ولی با تاسف که اکنون برای بقای قدرت دست به معاملات زده و بدون در نظرداشت اهلیت و گذشته صالح اشخاص ، افرادی به عنوان مشاورین می گمارند که متاسفانه ارگ و قصر سپیدار به یک مشاوردانی مبدل شده است که در زمینه اصلاحات در حکومت وحدت ملی ، مورد انتقاد قرار گرفته ودر تضاد با شعار های ایشان است. اما نباید فراموش کرد که در کابینه کادر های جوان و تحصیل کرده نیزجا بجا شده اند ولی مشکل اساسی آنان در عدم تجارب و کارکرد ایشان بوده که متاسفانه تلاش های شان نتایجی را در پی ندارد.
از جانب دیگر معضل جدی که هنوز هم در داخل نظام وجود دارد همان زد وبند های داخلی و گروهی است که متاسفانه زیر گوش رئیس جمهور وجود دارد از مسایل قومی گرفته تا اینکه بین تیم دو اداره کشمکش های زیادی وجود دارد که حتی برای تخریب یکدیگر نزد سیاسیون موافق و مخالف مراجعه میکنند که متیوان از درگیری های تیمی در ریاست دفتر و اداره امور یاد کرد.
یکی از کارمندان اداره امور چنین حکایت بیان میدارد (( انعده از افرادیکه در اوایل از اداره امور وریاست دفتر بدون دلیل منفک و یا هم رانده شدند، وپس ازآنکه اداره امور وریاست دفتر از هم جدا شدند ، رهبری جدید اداره امور مجددا به تقرر افرادی دست که قبلا از اداره امور وریاست دفتر منفک شده بودند اما از سوی مسوولان ریاست دفتر این پروسه سپوتاژ شده و سخن به رئیس جمهور رسید که رئیس جمهور با غضب وجدیت به رهبری اداره امور هدایت داد تا همان افراد را که مقرر کرده اند ، دوباره منفک نمایند، که متاسفانه همین کار هم مجددا عملی شد.))
بنابرین موارد فوق از جمله مسایلی اندکی است که در اطراف رئیس جمهور و رئیس اجرائیه وجود دارد و با درنظرداشت تعهدات سران حکومت ،همین عوامل باعث شده که همه موافقین و مخالفین باب انتقاد بسوی حکومت را باز کرده و صاحب نظران ، آگاهان و مردم به شعار های مبارزه با فساد و اصلاحات به دید شک مینگرند که این هم از مجبوریت های است که بر میگردد به تعهدات خیالی سران حکومت؛
پس در نهایت باید خاطر نشان ساخت که سران حکومت با درنظرداشت شرایط ضیق امنیتی و اقتصادی و توقعات مردم بر اساس تعهدات قبلی و شعار های کنونی سران حکومت ، تلاش بخرچ دهند که شرایط اقتصادی و امنیتی عینی جامعه را درک نموده و برنامه های عملی را رویدست گیرند،زیرا افغانستان یک کشور فقیر است و نیاز به اجراات آنی دارد در این شکی نیست که برنامه های طویل المد برای انکشاف زیر ساخت ها حیاتی است ولی آنچه را که مردم توقع دارند ، نیاز است که حکومت در پهلوی برنامه های کلان و زمانگیر، روی برنامه های توجه را مبذول بدارد که نتایجی آنی داشته و برای ملت در شهر ها و قرا وقصبات قابل لمس باشد. مبارزه علیه فساد و آوردن اصلاحات یک اصل عمده است اما حکومت نباید با سر دادن شعار های زیر نام اصلاحات و مبارزه با فساد شعاری به شخصیت کشی بپردازد ،بناء نیاز است که برای نهادینه ساختن تعهدات ایشان در سکتور های مختلف بخصوص در بخش وارد کردن اصلاحات و مبارزه با فساد از چارچوب خانواده گی و تیمی بیرون شده، اصلاحات واقعی را در ادارت وارد نموده ونیز در امرمبارزه با فساد و عرضه حکومتداری خوب جهت تحکیم و حاکمیت قانون در سراسر کشور با استفاده از کادر های مسلکی بدون مسایل قومی و زبانی تلاش بخرچ داده و در دورن ادارات اطراف ارگ اصلاحات حقیقی را به میان آورده تا این اداره واقعا به یک نهاد ملی مبدل شود .
مورخ /18/7/1396
بالا
بازگشت