محمد ضیا ضیا
پیرامون سفر رئیس جمهور غنی به استرالیا
هزاره های معترض در شهر کنبرا پایتخت استرالیا
اشرف غنی احمد زی همراه با هیأت عالیرتبۀ دولتی چون وزیر معادن و پترولیم ، وزیر اقتصاد وجمعی از مشاورین ارگ چون مختارالله مختار و سایرمامورین دولتی افغانستان به تاریخ دوم اپریل توسط طیاره نظامی به کنبرا پایتخت استرالیا رسید. اما آنچه سر وصدا که پیش از آمدن رئیس جمهور به استرالیا همه جا را گرفته بود، بر پایی تظاهرات از سوی شورای مردمی حمایت از جنبش روشنایی بود که همزمان داوود ناجی به نماینده گی از هیأت رهبری جنبش روشنایی از افغانستان جهت اشتراک در مراسم سالگرد شهادت عبدالعلی مزاری به استرالیا آمده بود و به سر می بُرد.
وضع کنونی جنبش طوری به نظر میرسد که انگار دولت افغانستان به هر ذریعه و از جمله کشاندن سروردانش، محقق وبرخ از رهبران سنتی هزاره که پای شان به نحوی در حکومت و دولت بند است، در نتیجه آنهمه شور و فریاد جنبش نسبت به اوایل ایجاد آن به موجب کشتار و زخمی شدن صدها تن از اشتراک کننده گان در تظاهرات دوم اسد سال پار در حملۀ انتحاری و همچنان داعیۀ جنبش روشنایی به خاطر انتقال برق از مسیر بامیان ازان آب و تابش فروکش نموده است.
برای جنبش فرصت طلایی میسر شد که در جنبِ شورای مردمی حمایت از جنبش روشنایی در استرالیا، تظاهرات وسیع را سازماندهی کند. هزاره ها از سراسر استرالیا و نیوزیلاند به فراخوان) توقف تبعیض سیستماتیک از سوی حکومت افغانستان همچنان؛ اشرف غنی نباید در مورد مهاجرین با دولت استرالیا معامله کند) بود، لبیک گفتند. تا آنکه در روز موعود 6320 نفر هزاره که برخ آنها بیشتر از سه هزار کیلومتر راه را پیموده بوند، خود ها را در مسیر راه رئیس جمهورغنی، گورمنت حوز، پارلمان حوز و سازمان ملل متحد رساندند و به تظاهرات پرداختند.
به نظر من انگیزۀ این تظاهرات میتواند این سه اصل باشد:
1 - جنبش روشنایی با دپلوماسی عصری که دران سهم جوانان مکتبی هزاره را نادیده گرفته نمی توانیم و استفاده از احساسات سنتی و بومی قوم هزاره، یکبار دیگر خواست یکبار دیگر خود را تبارز بدهد.
2 - به نمایش گذاشتن قوتِ اتحاد قوم هزاره.
3 - دنبال کردن فریاد عدالتخواهانه هزاره در برابر تبعیض.
اکثریت قوم هزاره در استرالیا میدانند که دولت استرالیا قانونی را به تصویب رسانده که دولت استرالیاهیچ کس را که از طریق آب یا هوا به صورت غیر قانونی به نام مهاجر یا پناهنده به استرالیا بیاید، نمی پذیرد. با وجود آن، عده یی از هزاره ها که در انتظار سرنوشت در استرالیا به سر می برند، دانسته و ندانسته شرکت درین تظاهرات را استقبال کردند. و اما دیده شد که موضوعات مورد بحث میان هیأت افغانستان و مقامات استرالیا پیرامون توسعۀ تجارت، معادن، تحصیلات عالی، زراعت و سرمایه گذاری بود که این مطلب را قبلاً سخنگوی ریاست جمهوری ازطریق رسانه ها به اطلاع رسانده بود. ضمن آن دولت استرالیا کمک 320 ملیون دالری را به جانب افغانستان تا سال 2020 وعده سپرد. اما برخلاف ادعا وشعار مظاهره، معامله در مورد مهاجرت و مسایل مربوط به آن قطعاً شامل آجندا نبود. نا صحیح بودن ادعای معامله درمورد مهاجرین، به جنبش روشنایی و سازماندهنده گان تظاهرات ضربه وارد کرد که بی تردید این داعیه نزد دولت استرالیا، رئیس جمهور غنی و از همه مهمتر نزد هزاره ها وسایر اقوام افغانستان در استرالیا تعجب آور به حساب می آید. آنچه در مورد تبعیض و همچنان این ادعا که مظاهره کننده گان در قطعنامۀ شان از دولت استرالیا خواسته اند، که دولت استرالیا پولی را که از کیسۀ آنانی که تکس میدهند و از جمله استرالیایی های افغانی تبار می باشند، باید از صورت مصارف آن در افغانستان به دولت و مردم استرالیا حسابدهی صورت بگیرد تا این پول نیز در کیسۀ مافیای فساد قرار نگیرد. همچنان موضوع تبعیض حتی به معنای وسیعتر از قوم از جمله عدم رعایت قانون در عرصه های مختلف حقایقی اند، که باید به فریاد کشیده می شد.
چیز دیگری که دانۀ آن با انتقال برق از مسیر بامیان کاشته شد و جوانۀ آن با خون ده ها تن در تظاهرات دوم اسد در دهمزنگ آبیاری گردید، همانا نموداری جنبش روشنایی بود که به سرعت در میان قوم هزاره طرفداران خود را به دست آورد. شواهد بیانگر آن است که این نهاد با نظر داشت اعمال ناشیانه و دور از انتظار رهبران سنتی قوم هزاره، خواسته است با شیوۀ روشنفکرانه که با مذاق جوانان و قشر تحصیلکرده و طبقۀ خسته از رهبران سنتی هزاره برابرمی باشد، خود را به ظهور و باروری برساند.
پُر واضح است، سفر رئیس جمهور غنی به استرالیا در جهت گسترش روابط میان افغانستان و استرالیا اقدام بخردانه به حساب می رود، اما برخورد رئیس جمهور و سفارت افغانستان در کنبرا با شخصیت ها، نهاد ها و بافت های اجتماعی افغانهای مقیم در استرالیا به شمول برخورد با رسانه ها از استرالیا تا تدویرکنفرانس خبری در کابل با خبرنگار طلوع نیوز با سوالهای زیاد مواجه شده است، به این گونه:
1- خوشبختانه استرالیا کشوریست که نسبت به اکثرکشورهای جهان در فضای امن و امان
به سر می برد. اگر قرار شده باشد که آقای رئیس جمهور را قبل از آمدن به
استرالیا از برگزاری تظاهرات هزاره ها ترسانده باشند، به وضاحت به ملاحظه رسید
که جمعیت بیش از شش هزار نفری هزاره، خواست های مدنی شان را در کمال نظم و بدون
کوچکترین خشونت به انجام رساندند. پس آقای رئیس جمهور چه توجیهی دارد که نمی
تواند مانند سایر رهبران جهان در میان مردم خود قرار بگیرد. به مردم بگوید و از
مردم بشنود.
درین بابت حتی تعدادی از دعوت شده گان به ملاقات رئیس جمهور نیز از قیودات بی
حد وحصر شکایت دارند.
2 - یک تن از کسانی که خود به ملاقات رئیس جمهور دعوت شده بود، میگوید:
تعداد افغانهایی که از استرالیا و نیوزیلاند با رئیس جمهور دیدار نموده اند،
حدود بیشتر از بیست نفر نبود.
این احصائیه به ذات خود، نشاندهندۀ یک حرکت نمایشی نیست؟
4 - آقای اشرف غنی عملاً دیدند که چند هزار انسان از قوم هزاره به خاطر ابراز
خواستهای شان از دور ترین مناطق استرالیا در کنبرا تجمع کرده بودند، لازم بود
که ایشان به عنوان رئیس جمهور یک یا چند نفر از نماینده های هزاره ها را در جمع
مدعویین و یا هم اختصاصی می خواست. اگر خواسته های ایشان به جا و معقول می بود،
آنها را دلجویی می کرد و به خواستهای شان جواب مثبت ارائه می کرد. هرگاه خواسته
های شان نا بجا و نادرست می بود، جواب قناعت بخش می داد. همچنان اگر کدام روش
نا معقول و خلاف ارزشهای دموکراسی ازانها سرزده بود، آنها را متوجه می ساخت.
4 - پرسشهای مدعویین در نشست با رئیس جمهور به حدی زیر سانسور و قیودات گرفته
شده بود که این نکته را حتی برخی از مدعویین آزاده، شرم دموکراسی یاد کردند.
5- مردم از جمله رسانه های افغانی انتظار داشتند تا از جریان صحبت های رئیس جمهور با افغانهای مقیم در استرالیا و همچنان پیرامون دست آورد های این سفر راپور ها و گزارشهای دست اول را بصورت مفصل نسبت به هر رسانۀ غیر افغانی تهیه نماید. ازجمله اداره هفته نامۀ " منحیث یک رسانۀ خطی با اعتبار که در سراسر استرالیا خواننده های خود را دارد، بار بار با سفارت استرالیا از طریق تلفون، ایمل و مسج های پیاپی در تماس شد تا با رئیس جمهور مصاحبه صورت بگیرد و از جریانات سفر به هفته نامۀ "افق" گزارش تهیه شود، متاسفانه از سنگ صدا برامد و اما ازسفارت افغانستان در کنبرا جواب نیافتیم.
6 - این نکته نیز زمزمۀ می شود که رئیس جمهورغنی با نادیده انگاشتن عرف دپلوماتیک همچنان نادیده انگاشتن وظیفۀ وزارت امور خارجه، هیچ کس را از وزارت خارجه با حفظ تعادل صلاحیت وظیفوی در ترکیب هیأت معیتی اش با خود نیاورده بود. این بدان معنا تعبیر می شود که رئیس جمهور خواسته است با الفعل و بالعمل اما بصورت غیر مستقیم حکومت ( افتراق ملی ) را اعلان کند.
آنچه برشمردیم، شیرۀ تماسهای ممتد هموطنان ما از سراسر استرالیا میباشد که ازطریق تلفون، ایمل ... به ادارۀ هفته نامۀ " افق" مواصلت ورزیده بود.
بالا
بازگشت