محمد الله وطندوست
افراطیت هر روز دامن گستر می گردد
فرمانده پولیس ننگرهار از دستگیری عده یی از هراس افگنان داعش اطلاع داد که در میان آنان شهروندان ایرانی و پاکستانی نیز وجود دارد.
زبیر مسعود یکی از مشاورین شورای امنیت ملی از موجودیت داعشیان شهروند آسیای میانه و چیچن در بدخشان پرده برداشت.
والی سرپل تشویش خود را از سقوط آن ولایت توسط هراس افگنان ابراز داشت و از موجودیت داعشیان خارجی در کوهستانات سرپل خبر داد.
در ولسوالی های کابل گفته می شود که هراس افکنان پوسته های بررسی دارند و از طرف شب به تلاشی و سایط و افراد می پردازند. در ننگرهارنیز صدای رادیو داعش هر روز طنین افگن است.
مجموع این اطلاعات را اگر کنار هم بگذاریم به این نتیجه منطقی می رسیم که جغرافیای نفوذ افراطیون و هراس افگنان روز تا روز وسیعتر می گردد و تلاش و تقلای شان برای گسترش ساحه نفوذ بیشتر و بیشتر.
حمله در مراکز نظامی نشان دهنده تاکتیک های جدیدیست که در این اواخر هراس افگنان در پیش گرفته اند. قتل عام در وزیر اکبر خان کابل نیز در این روز ها سبعیت و درنده خویی افراطیون را به نمایش گذاشت.
افراطیون جنگ طلب به هر نام و عنوانی که خوانده شوند هدف واحدی را تعقیب می نمایند. آنان می خواهند آتش جنگ را شعله ور نگه دارند و اهداف استرتیژیک سرمایه جهانی را در منطقه تامین کنند . نام ها چه داعش و چه طالب ,چه حقانی ویا هرنام دیگری می تواند باشد ,اما هدف تامین منافع باداران جهانی و منطقوی این گروه هاست. تبدیل چهره و تغیر نام نیز کار مشکل و ناممکن نیست. از آغاز به اصطلاح جهاد تا امروز نام ها متغیر بوده از بطن یک حزب ,احزاب متعددبا پسوند اسلامی ظهور نمود واز درون یک جریان های دیگری متولد شد. طالب از احزاب جهادی تغذیه گردید و نیرومند شد ,جریان و امروز داعش از وجود طالب تغذیه می گردد و روز تا روز قوی تر و نیرومند تر می گردد.
درست است که ضربه های مرگبار در سوریه و عراق عده یی از داعشیان را به کشور بی در و دروازه ما سوق داد ,اما بدنه این تومور خبیثه را طالبان دیروزی تشکیل می دهند که رنگ بیرق و عمامه تغیر داده اند.
امریکا وشرکا منحیث ایجادگران و تمویل کننده گان گروه های هراس افگن داعش را در خاور میانه بوجود آوردند. عربستان سعودی کشور های اطراف خلیج فارس و ترکیه به تربیت و تشویق شان مبادرت ورزیدند ,اما زمانیکه دیدند این گروه وحشی به باداران خود نیز تمکین نمی کنند ,به مهار شان اقدام کردند و از مناطق سوریه و عراق بیرون رانده شدند اما این رانده شده گان طرد شده های نیستند که سرمایه جهانی از آنان صرف نظر نموده باشد. اینک در قلمرو افغانستان اینجا و آنجا قد می کشند و در سرحدات آسیای میانه می خزند تا بتوانند کشور های آسیای میانه را به مراکز نفوذ هراس افگنی تبدیل کنند . در این حالت از یک طرف امریکا وشرکا از منابع و ذخایر نفتی و دیگر منابع آن کشور ها آسان و بی درد سر مستفید می شود و از جانبی روسیه این رقیب و حریف دیرینه امریکا به مشکلات جدی مواجه می گردد و در تامین امنیت خود مصروف می گردد تا خاورمیانه منطقه یی که سرمایداری جهانی از آن خود می داند در معرض خطر قرار نگیرد و روسیه نتواند در آن منطقه به بهره برداری امریکائیان و شرکا مزاحمت ایجاد کند.
شاید بعضی ها با این نظر موافق نباشند و خطر داعش را جدی تلقی نکنند ,چنانکه حاکمان افغانستان نیز همیشه تلاش ورزیده اند تا خطر هراس افگنی منجمله داعش را کوچک و بی اهمیت جلوه دهند. اما گذشت زمان نشان داد که هراس افگنی و افراطیت چه به نام طالب و چه به عنوان داعش ,هر روز از مردم مظلوم ما قربان بیشتر می گیرد و حساس ترین ارگان های ما نیز از تجاوز و حمله آنان مصئون نمی ماند. ورنه چگونه می توان تصور کرد که در شفاخانه چهار صد بستر اردو در قول اردوی شاهین و در مراکز نظامی قندهار می تواند حملاتی سازمان دهی گردد و تلفات وحشتناکی به نیرو های امنیتی وارد گردد.
حملات اخیر هراس افگنی اگر از یک طرف پلان گذاری دقیق دشمن را نشان دهد, از جانبی بی کفایتی , ندانم کاری و در مواردی خیانت مسوولین را نیز انعکاس می دهد. ستون پنجم دشمن مسلما در تار و پود ارگان های دولتی جا گرفته اند و این ستون زمینه چنین موفقیت ها را به هراس افگنان مساعد می سازد. بیم آن وجود دارد که عده یی از مسوولین دستگاه های امنیتی و دفاعی بنابر اراده باداران و تمویل کننده گان شان خود عامل گسترش هراس افگنی و افراطیت و مامور تحقق پلان های طرح شده در مراکز استخباراتی غرب در این عرصه باشند.
بهر صوت نفوذ دستگاه های مختلف استخباراتی منطقه و جهان در کشور ما امکان هر سناریوی را ممکن می سازد.
در چنین حالت نیرو های طرفدار دموکراسی ,عدالت ,صلح و ترقی مکلف اند حقایق را بر مردم توضیح و با تشکل و بسیج مردم سد سدیدی علیه پلان های شوم دشمنان رنگارنگ ایجاد نمایند و دست آنان را از کشور کوتاه سازند.
تنها درایت و هوشیاری خلق ها و اتحاد و وحدت مردم, می تواند کشور را از حالت خطرناک کنونی نجات دهد وبس.
بالا
بازگشت