اعلاميه
به نام خداوند بزرگ و توانا
برادران، خواهران، نیرو های ملی و
وطنپرست، شخصیت های سیاسی،
اجتماعی و جوانان عزیز!
کشور ما افغانستان محبوب، بر اثر دلایل بی شماری اعم از فاکتور های داخلی و خارجی، در وضعیت بسیار وخیم و پیچیده ای واقع شده است. دامنه ی نا میمون این وضعیت، روز تا روز گسترده می شود و بر هستی های مادی و معنوی جامعه ی ما تاثیرات ناگواری بر جا می گذارد. حکومت پسا طالبی افغانستان که اینک نزدیک به هفده سال، بر گلوی مردم پنجه فروبرده است، به گونه ای که امید می رفت، جز چند پدیده ی نیم بند دموکراسی بسته، که از دکتاتوری باز سرچشمه می گیرد، چیزی به گفتن و مباهات برای جامعه ما آورده نتوانست.
اما برعکس خواست مردم و ادعای میان تهی حاکمان دیسانت شده ی افغانستان، افزون بر گسترش کشت و تجارت مواد مخدر، خود افغانستان با داشتن بیش از سه میلیون معتاد به بازار گرم مصرفی این مواد مبدل گردید و تروریزم نه تنها این که نابود نشد، بل گلم اش بیشتر از آن توسعه یافت که بود. افزون بر آن فساد با تمام شاخص هایش، در بعد های گونه گون زنده گی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی ، امنیتی و اداری کشور ریشه دواند و در حقیقت به اصل حکومتداری سیاستمداران ناکار افغانستان مبدل گردید. فشار سنگین فساد ها و رشوه ستانی را مردم مستضعف افغانستان تحمل می کنند وچاره ای جز آن ندارند. از سوی دیگر، فقر و بیکاری، خود گونه ای دیگر از زایش فساد ها در جامعه است، مردم از فقر و بیکاری به ستوه آمده اند. اما دولت کنونی نه بدان توجه دارد و نه توانایی ایجاد فرصت های شغلی به مردم را دارا می باشد. بر اثر پدیده ی بیکاری، جامعه با دومشکل بنیادی دست و گریبان شده است، که یکی فروریزی اقتصاد خانواده ها است. سیر افت سطح اقتصاد خانواه دگی مردم، پس منظر های آشکاری در راستای فروپاشی شیرازه های مناسبات اجتماعی وفرهنگی کشور و قرار داد های نانوشته ی اجتماعی را به نمایش خواهد گذاشت. دو دیگر، قریه ها و دهکده ها که سرشار از نیروی کار بر مزارع کشور به منظور تامین محصولات وطن بودند، روز بروز خالی می شوند. شهر ها گنجایش نفوس بیشتر را ندارند.همچنان شهرهای غیر استندرد کشور، زمینه های کار برا ی بیکاران را فراهم کرده نمی توانند.
هموطنان عزیز!
افغانستان در حال حاضر به میدان رقابت ابر قدرت های جهانی و قدرت های منطقه یی مبدل شده است. جنگ نیابتی در آن با شدت جریان دارد. کشور به خاطر اهداف بیگانه گان در آتشی می سوزد، که آنان از مردم ما به مثابه ی هیزم آن استفاده می کنند. از این رو، وضعیت امنیتی کشور نه تنها زنده گی مردم را به چالش کشانیده ،بلکه به خطری برای کشورهای منطقه نیز مبدل گردیده است. این وضعیت، همسایه های دور ونزدیک مان را بدان وادار ساخته که به سوی افغانستان با دید دشمنانه بنگرند. وضعیت دولت سازی در افغانستان، بدون هیچ پایه و اساس در راه قدرت مند شدن حاکمیت نمی رود، بلکه مردم در گرو قدرت گرایی حاکمان مسلط دست و پا می زنند و همه نیک می دانند، که کارد به استخوان رسیده است. هموطنان گرامی! این دیگر روشن هست، که هیچ فرد آگاه و با احساس افغان از روی وجدان نمی تواند، شاهد بربادی بیشتر کشور باشد. شرایط جنگی، وضعیت نابسامان اجتماعی و ابتدائی ترین نظم اداری کشور از کنترول مسئوولین سیاسی خارج شده میرود. هرج و مرج و سر درگمی دامنگیر اجتماع ما گردیده است. امید نیم بندی که با تشکیل حکومت " وحدت ملی" در داخل کشور نزد جمعی از مردم، به ویژه جوانان به میان آمده بود، از بین رفته است. از این جاست که پرسش چی باید کرد؟ در برابر هر هموطن آگاه ما قرار می گیرد و راهکاری برای تغییر مثبت در جامعه پاسخ مقنع می خواهد. از این رو، به منظور بیرون کردن کشور از حالت رنج آور و تحقیر آمیز به اقدام عاجل و همبستگی واقعأ ملی نیازمند است. مع هذا، به گونه ای که آگاهید، چندی پیش اراده ی خود را به منظور تغییر مثبت در افغانستان از طریق وسایل اطلاعات جمعی با شما وطنداران شریک نموده بودم، که خوشبختانه مورد توجه و پشتیبانی بیشترینه ی آگاهان و سایر مردم واقع گردید. امروز می خواهم از همه نیروهای وطنپرست و شخصیت های اجتماعی، ملی و سیاسی دعوت بعمل بیآورم تا همه در همسازی دست بدست هم بدهیم و در فضای باز و کاملأ ملی، به منظور برآورده شدن آرمان های ملی ما، که نجات افغانستان از این بن بست ها است، خیزش و حرکتی با اراده ی ملی را سامان دهیم. من آغاز حرکت ملی در این راستا را در « تشکیل حکومت جلای وطن»، که باید با عزم راسخ وهدف خدمت به وطن به میان آید، می بینم. شرایط چنان می خواهد، که در این حکومت ما همه، سهم مسؤولانه بگیریم ونخستین گام نجات بخش ملی خویش را برای وطن خود ایفاء نمآییم.
و من الله التوفیق
سترجنرال ارکانحرب محمد رفیع سابق معاون ریاست جمهوری افغانستان،
24 اپریل 2017
بالا
بازگشت