اعلامیۀ سازمان سوسياليست های كارگرى أفغانستان به مناسبت اول مى ٢٠١٧
همه ساله اول مى به عنوان روز همبسته گى كارگران جهان گرامى داشته می شود. اما بورژوازى زخم خورده از بحران اقتصادى ٢٠٠٨ هنوز كمر راست ننموده و تمام تلاشهايش براى برون رفت از بحران به بن بست رسيده است، مگر همین سرمایه داری به بن بست رسیده جهان را به وحشت سرایی هولناک مبدل نموده و دارد برای بشریت پیهم راست افراطى و فاشيسم مي زايد وآنهم به نامهایی چون مجاهد، طالب، بوكوحرام، داعش، جبهۀ نصرت، نيونازى هاى رأيت سكتور اوكراين و...؛ در غرب، در پيشرفته ترين كشورهاى امروز جهان در اثر اعمال سياست هاى نيوليبراليستى (سياست رياضت اقتصادى) شاهد پیشی گرفتن و میدان دار شدن بيگانه ستيزى و ناسيوناليسم هستیم، همچنان در مقابله با سیاست پذیرش و عدم پذیرش مهاجرين، اتحادیۀ اروپا به خطر فروپاشی مواجه گردیده و خروج بريتانيا از این اتحاديه نمونه و الگوی جریان های راستگرا در اروپا گردیده است.
در فرانسه فاشيستى ترين چهرۀ سياسى «مارين لوپن» به جلو کشیده شده و به دور دوم انتخابات رياست جمهورى راه می یابد. در المان (ا ف د) سازمان ضد خارجى ها و مهاجرين نيرو مي گيرد. در اطريش و هالند راست ها به قدرت چشمگير و قابل ملاحظه یى دست می يابند. در أمريكا، مهد دموكراسى و بزرگترين و قدرتمندترين اقتصاد سرمايه دارى جهان، ترامپ به قدرت می رسد و ترامپيسم با سياست هاى اولترا راست و ناسيوناليستى اش، در پى احياى اقتدار امپرياليسم أمريكا در مقابله با رقبای جهانيش، جهان را بيش از پيش به ورطۀ فقر، ناسيوناليسم و افراط گرایى دينى می كشاند.
در أفغانستان دولت قومى- مذهبى كه به دست أمريكا طراحی و سازماندهى گرديده است با دامن زدن به اختلافات قومى و مذهبى جامعه را به مرز تباهى كشانیده است. بيكارى ميليونى، فقر و ناامنى مردم را سرخورده و نااميد گردانيده است، در مقابله با وضع موجود كارگران، معلمان، شاگردان، محصلان، معلولان و بيكاران دست به مبارزه و اعتراض زده، عليه دولت سرمايه دارى أفغانستان بارها به خيابان ها ریخته و دادخواهى نموده اند، از جمله جنبش عليه بيكارى در مبارزه عليه فقر و ذلت كارنامۀ درخشانى در تاريخ معاصر أفغانستان دارد. امسال در حالى به بزرگداشت از اول مى روزجهانى كارگر می پردازيم كه در اثر نبود جنبش أگاه و متشكل توده یی كارگران، نبود سازمان ها و احزاب سوسیالیسم کارگری، با وجود اين كه در جهان هيچ گاهى چون امروز شرايط عينى و مادى براى انقلاب سوسياليستى، مساعد نبوده، سرمايه دارى جهانى با وجود به بن بست رسیدنش همچنان يكه تازمیدان است و حاكم بلامنازع.
تاریخ همۀ اعتراضات کارگری مبین آن است که طبقۀ کارگر بدون تشکل و حزب سوسیالیستی اش نمی تواند از قید ستم سرمایه رهایی یافته و به سوسیالیسم برسد. بناءً سازمانیابی طبقۀ کارگر و ایجاد حزب سوسیالیستی کارگری، از مهم ترین و ضروری ترین وظایف فعالان سوسیالیست طبقۀ کارگر افغانستان در مواجهه با قدرت حاکمه، مناسبات حاکم و سازمان دادن جامعۀ آزاد و برابر سوسیالیستی است. اتحاد و آگاهی طبقاتی کارگران آن عنصر مرکزیی است که نه فقط می تواند نیروی مادی و مبارزاتی عظیمی را در جدال طبقاتی بر علیه بورژوازی و اقتدارش به میدان آورد، بلکه پاسخی واقعی و عینی است به تمامی نيروهای مرتجع ناسيوناليست و مذهبی و حامیان جهانی و منطقوی آنها. واقعیت جاری و بربریتی که سرمایه داری جهانی بر بشریت و به ویژه به کارگران و زحمتکشان افغانستان تحمیل نموده است از ما و همۀ فعالان و پیشروان سوسیالیست کارگری می طلبد که برای دفع موانع نظری و عملیِ ایجاد یک چنین گردان رزم طبقاتی تلاش نموده وهمدیگررا دریابند. سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان برای سازمانیابی و تحزب طبقۀ کارگر پیوسته تلاش نموده و آن را یکی از وظایف محوری وتخطی ناپذیرخویش می شمارد.
زنده باد اول مى روز همبسته گى طبقاتى كارگران جهان!
نابود باد سرمایه داری!
!زنده با سوسياليسم
شوراى مركزى سازمان سوسياليست هاى كارگرى افغانستان
بیست و نهم اپریل ٢٠١٧؛ ٩ ثور ١٣٦٩
بالا
بازگشت