عارف عرفان

 

سیلابهای خون در مزار شریف؛؛


ازعزای ملی تا قیام ملی؛


به سلسلهٔ باران های متداوم خون درین بلاد فلکزده و در پی یک تهاجم تروریستی ،اینبار مزارشریف،امنترین وبزرگرترین دژ تاریخی و مهمترین پایگاه نظامی دولت افغانستان " قول اردوی
۲۰۹شاهین" را بارش خون درهم پیچاند وجان بیش از یکصدو پنجاه سپاهی سرافراز وطن را گرفت.
صد های دیگر را زخم آلود وخونبار نموده و هزاران انسان را درغم وماتم همیشگی فرو نشاند.
فاجعهٔ بزرگ وجنایت کمنظیر مزار شریف بزرگترین آزمون وخطرناکترین تکانهٔ ایست برای بازشناسی وبازنگری ماهیت" نظام "تروریست پرور غنی- عبدالله،برای وابستگی این رژیم خونتا به اردوگاه تروریسم ،برای ماموریت بلامنازع این نظام بخاطر تحقق اهداف ژئوپولتیک بیگانه وبرای استراتیژی" انتقال جنگ در شمال" که اساسات آن در زمان رژیم حامد کرزی گذاشته شد وتا امروز باشتاب ادامه دارد.
در جواحساسات ونگرشهای عاطفی ،اکثر هموندان عزیزوقلمزن های وطندوست مان در وسایل اطلاعات جمعی ،با فرستادن درود ها به روح شهدا،حضور چند مهرهٔ ناکارا وبیکفایت را درین جنایات هولناک گنهکار پنداشته اند،اما در یک دید استراتیژیک با یک ارزیابی بایسته میتوان چنین برداشت نمود که سراپای این نظام آلوده به" سرطان خبیثه" است  واین رشته ها بخش اعظم از پیکر امنیتی ودفاعی نظام و شاهرگ های رهبری "کاخ نشینان بیرحم" را فراگرفته ودر امتداد آن ،این ملت ،این ارتش وسرباز وطن مان همه وهمه باچشمان سرمه دار منتظر تیغ قربانی اند.
جمع کثیری از مهره های ارشدسکان اقتدار سیاسی ،از فراز کاخ تا وزارتهای امنیتی ،قطعات ارتش ،پولیس ملی،وریاست امنیت و شبکه های مربوط به وظایف خاص، چون دانه های بازی در بساط شطرنج افغانستان ماهرانه چیده شده اند.
حادثه خونین مزار شریف ماسکهای بیشماری را دریده است وقد اندام  نظام بیکفایت و تاراجگر را بدرستی تصویر بخشیده واز رخسار این اختاپوت آدمخوار پرده بر میدارد.
کار گزاران وکارشناسان حوزه استخبارات بدرستی میدانند که انجام این عملیات پیچیده در قلب یک پایگاه بزرگ نظامی ،به سازوبرگ های گسترده ،جو سازی ،جابجای مهره ها وزمینه سازی بزرگ برای انجام عملیات وسیع اوپراتیفی برای انجام  یک قتل عام نیاز دارد.
گمارش افراد معین ومتقاعد وچهره های شناخته شده ووابسته به آی اس آی پاکستان مثل" جنرال مهمند کتوازی" قوماندان قول اردوی
۲۰۹ شاهین با تاریخ کودتا گرانه وجنایتباروجابجای افراد مشخص در رده های بالا ومتوسط این قول اردو برای انجام این فاجعهٔ بزرگ صاعقه ایست که لاجرم  سر کلاوه را بازگشایی نموده واینجاست که پافشاری رییس جمهور برای تهدید پارلمان بخاطر ابقای وزرایی سکتور امنیتی ودفاعی کشور معنی می یابد.
حادثه فاجعه بار مزار شریف که در پی آزمایش" مادر بمب ها" در افغانستان  اتفاق افتید،آهنگ مرگ را به صدا درآورده واز آغاز یک نبرد نوین و"جنگ اصلی" و هیبتناک در کشور سخن میگوید.
مردم باید برای روز های دشوار وتحمل قربانی های گسترده آماده باشند .افغانستان به حیث مرکز زور آزمایی جهانی  ومنطقوی برگزیده شده است،جمع کثیری از پهلوانان جهان ودولت مردان آزمند کشور های منطقه با همه سازوکار های،مالی،نظامی و استخباراتی گرد آمده اند تابرخی با افزار تروریستی داعش وطالب ، شکست وریختهای سالهای اخیر را در جبهات از دست رفته جهانی تلافی نموده وشمشیر انتقام را از نیام برکشیده و با راه اندازی نبرد های رقابتی ،تاج پیروزی را به قیمت ریزش دریاهای خون این ملت زخم آلود وبیدفاع برسرکشند وبرخی ها چون کرگسان ولاشخوران گرد هم آمده اند تاافغانستان را به جولانگاه اهداف شریرانه خویش دراورده وبراین بلاد سیطره جویند.اینست ساده ترین تعریف این بازی خون و آتش!
گزینه های نجات
                                                            .‌‌....................
حوادث زنجیره یی،رخداد های برنامه ریزی شده وشیوه مدیریت بحران در کشور در حضور یک نظام مظنون وسراپا آغشته در فساد،موجودیت اختاپوت ومافیای جهانی در بالاترین اهرم اقتدار سیاسی وموجودیت خط استراتیژیک بیگانه درسرلوح پالیسی نظام غنی -عبدالله هیچگونه امیدی برای تابش خورشید نجات ورهایی ملت ازین تالاب های خون باقی نمی گذارد.
شرایط موجود مستلزم تحلیل هوشمندانه و استخراج بایسته ترین نسخه برای نجات این ملت دربند است.اینجا چالشهای بزرگی باهم گره یافته است:
افتراق عمدی وسازمان یافتهٔ ملی،موجودیت فقر جانکاه،اسارت ملت در چنگال مافیای قدرت ،نبرد رقابتی کارتل های مخدر ،گرایش روز افزون دولت به سمت ارتجاع سیاه ، حضور اقتدار گرانهٔ باند ها وگروه های تروریستی ومعافیت تروریست‌های جانی از کیفر جنایتهای سازمانیافته ،تسلیح وتجهیز تروریسم از سوی شبکه های دولتی ،فقدان اپوزسیون نیرومند ملی برای نقش آفرینی های بازدارنده وفقدان احزاب ملی وجبهات بزرگ برای سمتدهی مردم، از بزرگترین چالشهای ایست که دامنه اوضاع ناهنجار کنونی را وسعت میبخشد.
باتوجه به ماهیت ودرونمایهٔ سیاسی نظام موجود واعماق نفوذ استعمار گرانه وچرخش اساسی نظام در راستای تحقق اهداف بیگانه ،پایانی برای این مصیبت بزرگ بنظر نمی رسد وناگزیر باید شالودهٔ تغییر" نظام سیاسی را در افغانستان مطالعه کرد".
ایجاد ایتلاف ها و تنظیم جبهات بزرگ وطنخواهان ترقیخواه ملی وتمرکز  همه قوا برای الترنتیو نظام موجود باید در دستور کار قرار گیرد.
باید سکوت سیاسی را درهم شکست ،احزاب که درفش  دادخواهی ،ترقیخواهی ،وطنخواهی ،نشان ملی وشعار افغانستان واحد وتجزیه ناپذیر را در سرلوح مبارزات سیاسی شان قرار داده اند باید از حالت یخزدگی ،جمود فکری ،بیتفاوتی ،عزلت نشینی وخود خواهی بیرون شده ودر ین گردونه در کار زار بزرگ وبنای یک ساختار گسترده وجبهه نیرومند آزادیبخش ملی نقش پیشقراول را ایفا نموده ومردم را بسوی رستاخیز ملی هدایت نمایند.
یکی از گزینه های دیگر عبارت از مبارزات مدنی،تظاهرات گسترده ومتداوم در شهر ها وولایات وبراگیختن مبارزات خود جوش ملی برای یک جنبش بزرگ وسراسری وفشار متداوم وپیهم است تا سران نظام را به استعفا وادارد.
استیضاح رییس جمهور،ایجاد نظام موقت وراه اندازی انتخابات شفاف و منصفانه یکی از نسخه هایست که میتواند راه را برای ایجاد افغانستان مستقل وازاد ودولت ملی به مثابه پاسدار جان ،شرف وناموس ملی باز نموده واینجاست که با گزینش دیپلماسی فعال وسیاسیت گزینی علمی، افغانستان را از دایره رقابت های جهانی ،ومنطقوی بیرون کشیده و آهنگ صلح وهمزیستی برادرانه را در کشور پدید آورد.
حوادث به سرعت نور در کشور درچرخش است، کشتی سرنوشت مردم درین امواج طوفنده در حالت غرق شدن است،برخی را امواج طوفانی به موج ها افگنده است ،باید برای نجات کشتی ومابقی سرنشینان بیدفاع هرچه عاجل چاره اندیشید.
محاسبه وشکنجهٔ ابدی تاریخ با رهبران ،شخصیت های ملی ،سران سازمانها واحزابی که این جویبار خون را از دور نظارت نموده وبرآن چاره نمی اندیشند بسیار سخت و دشوار خواهد بود ،باید ازهمینروز دست بکار شد ؛؛؛
درود بی پایان به همه شهدا وجانباختگان عزیز فاجعهٔ خونین مزارشریف ؛
تسلیت بی پایان برای فامیلها ووابستگان قربانیان ؛
نفرین بردشمنان وطن؛
عارف عرفان
لندن ،اپریل
۲۰۱۷

 

 


بالا
 
بازگشت