شریف بها
ضعف حکومت وحدت ملی در کسب حمایت مردمی و احزاب سیاسی
اخیرا احزاب سیاسی اعلام کردند که از شرکت در مجالس مشورتی رئیس حکومت وحدت ملی خوداری نموده وآنرا تحریم مینمایند.
آنان مدعی اند که رئیس حکومت هیچگاهی به مشوره های آنان توجه نکرده و همواره بطور خود کامه تصامیم اتخاذکرده است .
بدون شک زمانیکه رئیس جمهور غنی در راس حکومت شراکتی با داکتر عبدالله عبدالله قرار گرفت، انتظار میرفت که آقای غنی در راستای اصلاحات واقعی و مبارزه با فساد اداری اقدامات جدی و عملی نماید ولی متاسفانه ، رهبران حکومت وحدت ملی درمدت سه سال، در تضاد باشعار های شان عمل کرده اند.
در هیچ کشوری مانند افغانستان که معتقد به رسوم باشد و فضای تازه دموکراسی در حال پیاده شدن باشد و در تصامیم ملی مردم دخیل نباشند ، سراغ نخواهید داشت. اما با گذشت سه سال از حکومت وحدت ملی، رابطه مردمی در قضایای مهم کشوری بسیار کمرنگ بوده واکنون علاوه بر فعالان مدنی وسیاسیون ، بیشتر مردم نیز عملکرد حکومت کنونی دل خوشی ندارند، زیرا دلایلی وجود دارد که با گذشت هر روز فاصله میان ملت و حکومت وحدت ملی بیشتر شده و خواهد شد.
دلایل عمده یی که باعث ایجاد فاصله بیشترمیان حکومت وملت شده است همانا عدم صداقت حکومت در راستای تعهداتش به مردم است، زیرا رهبران حکومت وحدت ملی تاهنوز نتوانستند صداقت خود را جهت انکشاف اقتصادی، تقویت نظام، تامین امنیت ، اصلاحات واقعی در ادارات دولتی و جلوگیری از فساد که متاسفانه نسبت به گذشته سیستماتیک شده ، ثابت نساخته و تمام شعار ها شان خیالی وروی کاغذ باقی مانده است.
همچنان تغیر دسترخوان، ایجاد یک ملیون شغل، تامین امنیت فردی باشنده گان کشور ، تامین عدالت و حاکمیت قانون از گفته های عمده دو بزرگوار حکومت وحدت ملی بود. ولی طوریکه مشاهده میشود، عملکرد حکومت برعکس بوده و نان در دسترخوان مردم کاهش یافت، حاکمیت قانون محدود شده ، حاکمیت طالبان با گذشت هر روز طالبان بیشتر شده و مردم محل بنابر مجبوریت از مخالفان حکومت ناخواسته حمایت میکنند.
متاسفانه شگاف های قومی طی سه سال اخیر نیز دوابره اوج گرفت و این معضل خطرناکتر از دیگر عوامل بوده و بیم آن میرود که خدای ناخواسته بار دیگر کشور بخصوص پایتخت کشور بدلیل قدرت طلبی به چند پارچه مبدل نشود ، از جانب دیگر کادر های جوان یا در حال فرار اند و یا هم در کشور زمینه کار برایشان مساعد نیست،سالانه هزاران جوان از پوهنتون ها فارغ میشوند ولی متاسفانه توجه بیشتر حکومت وحدت ملی روی حلقه خبیثه خود شان بوده و جوانان موجود در داخل نظام را ، از ادارات مختلف دولتی زیر نام اصلاحات دورغین وغیره برکنار کرده و مصروف جابجای افرادی مربوط به حلقه خود شان اند. که نمونه روشن آن در وزارت های مختلف به خصوص در داخل ریاست جمهور محسوس بوده و هنوز هم زد وبند ها در میان تیم ها ادامه دارد.
بناء اکنون بدنه زخمی حکومت وحدت ملی به حدی رسیده است که هیچ نوع دلیلی برای تداوی آن وجود ندارد ،زیرا حکومت از ناحیه مردمی اسیب دیده و فاقد حمایت مردمی است. حال سخن بجای رسیدکه احزاب سیاسی مجالس رئیس جمهور را تحریم کرده اند و دلیل عمده آن یکه تازی رهبران حکومت میباشد. خودکامه گی رهبران حکومت وحدت ملی وعدم ارج گذاری به نظریات و خواسته های مردم ، بخصوص در قضایای ملی حکومت را بیشتر از امروز در انزوای مردمی و سیاسی قرار خواهد داد. تحریم احزاب سیاسی یک هوشدار جدی برای عملکرد حکومت بوده واین اقدام نشاندهنده ضعف حکومت در راستای مدیریت احزاب و مردم است .
باور بر است که حکومت به تنهایی نخواهد توانست گامی بسوی پیشرفت بگذارد. در نظام های دموکراسی نقش احزاب و مردم در تقویت نظام و پیشرفت ها مهم وحیاتی بوده ، نیاز است که به نظریات وخواسته های مردم ، احزاب و شورای های مردمی و سیاسی ارج گذاشته و رهبران حکومت تلاش بخرچ دهند به منظور تقویت نظام حمایت مردم، احزاب، شورا ها، جامعه مدنی و روشنفکران را حاصل نماید تا باشد در تامین امنیت و انکشاف اقتصادی کشور گام های موثر و برجسته را بگذارد.و درغیر آن عدم حمایت مر دمی و احزاب سیاسی باعث خواهد شد که نظام با چالش ها روبر شده و طرح های روی کاغذ رهبران حکومت وحدت ملی همچنان روی کاغذ باقی خواهد ماند.
شریف بها
تاریخ: ۱۳۹۶/۳/۱
بالا
بازگشت