دکتورعلی احمد کریمی

ریاکاری وعهد شکنی های اشرف غنی

ابرهای تیره وسیاه برفرق اشرف غنی متراکم گردیده است. طوفان شدید درراه است . ائتلافهای نا مقدس ارگ وترکیه در جنجالهای سیاسی روزمره بخاطرتقسیم ثروت وقدرت خطرمقابله جویی وخصومت را میان اقوام افغانستان افزایش  بخشیده است، تاریخ دولتهای افغانستان تاریخ مشکلات روزمره وشخصی بوده است که چه کس باید حکومت کند وچی اشخاصی باید وزیر، والی وسفیر گردد ومتاسفانه درسایه ای همین جنجالهای سیاسی روزمره، اهداف اصلی آینده نگری ومصالح ملی قربانی هوا وهوس اجیران بیگانه گردیده است ونگذاشته اندتا افغانستان مانند سایرکشورهای جهان مرحله به مرحله به کاروان تمدن نزدیک گردد.اوضاع دراین اواخر بعد ازائتلاف تسلیم گرانه ارگ باگلبدین حکمتیاروخیم وباعث تشدید بحران های سیاسی شده است واین ائتلاف سران سایر اقوام راتحریک نمود تا با تشکیل  ائتلاف بالمثل  درخارج ازکشوراقدام نمایند. ائتلاف وهمپیمانی درتاریخ جنبشهای سیاسی، انتخابات ریاست جمهوری وپارلمانی یک پدیده معملولی است وحتی برای تحکیم قدرت ورشد دموکراسی نیزمفید است تا ازانکسارقدرت جلوگیری گردد. درافغانستان بیشتراز شانزده سال است که دولتها دراثرفشار کشورهای خاریجی برمبنای قومی ونه لیاقت وفضیلت تشکیل وقدرت وثروت میان گروه های زورگوی  با شعار وحدت ملی تقسیم میگردد، جنگ وبی ثباتی گروهی رابه مشتی برده مبدل گردانیده است وگروهی را به مقام اربابی کشانیده، گروه اول ضعیف اند وبا حوصله مندی وبردباری بدبختی وفقرخودرا به گردن تقدیر وسرنوشت حواله می نمایند تا خداوند دعا ونیایش ان ها راقبول نماید که کاخهای ظلم ونیرنگ دزدان وقاتلان دردریای لعن ونفرین آنها فروریزد. این نوع خرافات و وحدت طلبی های احساساتی وشعارهای کاذبانه وطن دوستی کارد  جنایتکاران را تیزترمیگرداند تا با کمک سنت های که باشریعت وعقل ومنطق مطابقت ندارد نیش های زهرآگین خودرا به استخوان مردم فروبرند. گروه دوم افراد نوبه روزگاررسیده اند که به بت پرستی قدرت عادت نموده اند و افراد بی تفاوت به آینده کشوراند که خطرآنها بیشتراز دوست و دشمن است، دوست اگرخیانت کرد با اومی توان قطع رابطه  کرد وبا دشمن مقابله نمود ولی افراد بی تفاوت که برده زور وزراند درنقش دوست ودشمن ضررجبران ناپذیردارند. ائتلاف های قومی ونژاد پرستانه نه تنها به واسطه اصل ونسب مشترک بلکه به خاطرخطا های مشترک صورت می گیرد که هدف دراین نوع ائتلاف ها گرفتن امتیاز وتقسیم ثروت وقدرت است ومتاسفانه درفرهنگ سیاسی ما اخلاق سازش ،آشتی و هم پذیری درسطح نازل قراردارد وشرایط کنونی همه را بدعادت گردانیده تا با ائتلاف های قومی وارد دولت گردند در غیرآن نه تنها ازساده ترین حقوق اجتماعی محروم میگردند بلکه نابود وبدنام میگردند و افرادیکه بخاطراحترام به انسانیت ووفاداری بوطن ازائتلاف های غیرعاقلانه قومی پرهیزمی نمایند بیکار، تبعید وفراری میگردند. راقم به آینده ائتلاف سه قوم بزرگ افغانستان خوشبین نیستم و مخالف این ائتلاف نیزنمی باشم، این ائتلاف به خاطر یک جانبه گرایی ورفتارغیرقانونی صورت میگیرد ودرس عبرت برای دولت درآینده خواهد بود تا دراموراداری ودولتی بطورکاملا بیطرفانه رفتارنماید واشرف غنی که ضامن قانون اساسی است دراین ائتلاف ها باید سرزنش گردد وازلحاظ اخلاقی باید تنبه شود. جنرال دوستم بخاطرپیروزی اشرف غنی درانتخابات ریاست جمهوری درکناراوایستاد واحمد ضیاء مسعود تاجیک برخلاف اراده قوم خود دست همکاری را بسوی اشرف غنی درازنمود، محقق درفاجعه قتل وحشیانه تبسم وسرهای بریده، داد خواهان هزاره را هرزه نمایید تا ولسمشر راضی گردد، دراین ائتلاف همه رنجیده خاطران وخویش سالاراند واستعداد واندیشه تساوی طلبی های بشردوستانه را ندارند،بیشترازبی مهری ولسمشر می نالند . ائتلاف آنها حاصل ضعف وبی مهری اشرف غنی است که اخلاقا  باعث تفقد قوم پشتون نیزخواهد گردید،چون قوم پشتون طبیعتا نمی توانند از بیوفایی ها وعهد شکنی ها ولسمشر طرفداری نمایند و ازجانب دیگر اشرف غنی ازگلبدین حکمتیار که نام آن درلیست سیاه بین المللی شامل بود ودولت اشرف غنی را دولت کفر ودست نشانده می دانست ، ازاو مانند مامورزیردست استقبال نمود.آیا این سیاست یک بام دوهوا و سیاست، تبعیضی نیست. آقای رئیس جمهوردیده درایی وچشم سفیدی هم حد دارد، حیا کن، مردم به ریاکاری، عهد شکنی و دروغگویی های شاخدار و ملول انگیز شما می خندند. درتاریخ اکثرا دولت های دست نشانده و جبار با سرکوب آزادی های سیاسی اما دفاع ازامنیت توانسته اند بقای عمر خودرا طولانی تربگردانند وبعضا کارآمد هم بوده اند.  جنگ با دزدان سرکش مایه محبوبیت قدرت در دلهای مردم میگردد. به گفته بزرگان ما، پادشاهان سراند ورعیت بدن، پس نادان سری باشد که بدن خودرا به دندان پاره کند. شما نه توانستدید دین خودرا درمقابل وطن ومردم ادا نمائید. مردم مادرفکرآن نیست که کی حاکم ویا ولسمشرباشد، درکشورما همه ناراضی اند، کارشناسان، رسانه های گروهی وجوامع مدنی نگرانی دارند که  جنگ های زرگری باپارلمان، جنگ با معاون ریاست جمهوری و ریاست اجرائیه ، بی امنیتی، فساد اداری، سمتگرایی های قومی وجناحی، بی اعتمادی مردم به فردای بهتر، قانون گریزی، خویشاوندسالاری ودرغگویی ودسیسه سازی های بی شرمانه وناجوانمردانه  عمدا وقصدا رهبری میگردد، شاهدان عینی می بینند که ولسمشر بطورعهد شکنانه درلوایح وظایف اداری ومسئولیت وزاراء بیطرفانه مطابق قانون اساسی رفتارنمی نماید ودرشرایط دشوارکنونی بجای سازش، دلجویی وهمکاری همپیمانان خودرا برعلیه خود تحریک وآب تازه به آسیاب تروریستها می ریزد. رئیس جمهور  به مردم میگوید که قانون فراترازرئیس جمهوراست اگرمن خلاف قانون رفتارنمودم، مردم می توانند مرا محاکمه نمایند، او سه سال بااین نغمه های دموکراتیک منشانه به دروغ وریاکاری، خودرا تبرئه ودیگران راسرزنش می نماید.حالا به گفته خود اشرف غنی این میدان واین گز. آیا شما ازصلاحیت های نامحدود که درقانون اساسی به شما داده شده توانسته اید ازحق مردم درمقابل تجاوز زورگویان دفاع نمائید،آیا شما نمی دانید که اطرافیان شما درارگ بیشترازمخالفین سرکش به شما خیانت می کند، منظور حنیف اتمراست که مغزوطبیعت آن با زهرایدیلوژی کمونیستی وفتنه گری های استخبارات کشورهای بیگانه عجین گردیده ودرتمام اموردولتی درداخل وخارج ازکشور مداخله می نماید واین مارزهرآگین درکنارشما درواقع همه را برعلیه شما تحریک مینماید.اگرشما راست می گویید آیا حاضرید دریک مناظره علنی ونه درتالارارگ وهمایشهای تشریفاتی  درباره فساد اداری، نقض قانون اساسی، بی عدالتی های اجتماعی و تقیسم مشاغل براساس اهلیت شرکت ورزید . این مناظره طبعا بوقوع نه خواهد پیوست ، ولی شما در دموکراسی نوپای افغانستان ازروشهای دکتاتوری استفاده می نمایید. دردکتاتوری مردم حق برکناری حاکم جبار راندارند.

افسوس که حکومتهای افغانستان قدرمحبت مردم را نمی دانند.  مردم دولتی را می خواهند که اهداف مشروع داشته باشد وخواسته های بنیادی سیاسی برمبنای تساوی طلبی های بشردوستانه اجراگردد. مردم ازدولت قوی ومقتدر حمایت مینمایند چون میدانند که بدون دولت قوی عمراختلافات قومی وبی عدالتی های اجتماعی درازترمی گردد . مردم می خواهند تا دولت ازمردم حفاظت وحمایت نماید وهرفرد نه تنها آزادی خودرا می خواهد بلکه می خواهد آزادی دیگران نیز حفظ وحمایت گردد وهیجکس خوشبختی خودرا به بدبختی دیگران جستجونه نماید، هیچ کس نمی خواهد کسانیکه زورآور وتفنگ داراند هرکاری را که خواست انجام بدهند، مردم می خواهند تادولت درمقابل تجاوز ازحق شان دفاع نماید وفرق میان دفاع وتجاوز شناخته شود و دولت ازمظلوم درمقابل ظالم ومتجاوزپشتبانی نماید.  

ادامه وضع جاری فاجعه بزرگ برای تمام اقوام افغانستان خواهد بود. تجارب جهانی ثابت گردانیده است که دو راه برای رهایی ازشرحکومتها بدون خونریزی وجود دارد، راه اول انتخابات صادقانه ومشارکت نهاد های سیاسی واجتماعی است که حکومتها به ارداه مردم انتخاب وبرکنار می گردند ومردم دراین راه سرنوشت مشترک ومسئولیت مشترک دارند وراه دوم سرنگونی حکومتها ازطریق انقلاب وقهرآمیزاست ودرشرایط قهرآمیزباید حکومتها سرزنش گردند که نه توانسته اند ازراه مسالمت مردم را ازشرخون وخشونت نجات بدهند.

دکتورعلی احمد کریمی- تحلیلگراموربین المللی