گزارشی از تحصن کنندگان شهر گوتنبرگ مقیم سویدن
در این رابطه مسولین بر گزاری تحصن صحبت های داشتند. تعداد زیادی از جوانان هستند که در این تحصن شرکت دارند ولی این سه نفر ؛ هر یک عارف مرادی ، زهرا صمدی و حمید سعادت آغاز گر این تحصن بوده و تا اکنون رهبری این تحصن عدالتخواهانه را بر عهده دارند. در این میان شخصیت ها و گروپ های مدافع حقوق بشر و مدافع حقوق مهاجرین نیز سهم خود شان را ایفا نمودند از جمله میتوان از فدراسیون مهاجرین افغان در اروپا." فارو " نام برد.
مسول فارو در کشور سویدن آقای داکتر ویس جلالزاده. پشتیبانی فارو را در اولین روز های تحصن اعلان نمودند و این نو جوانان را هم از نظر معنوی و هم از نظر مادی حمایت نموده است.
در این گزارش توجه شمارا بر گفته های هر یک از فعالیت نام برده جلب میکنیم:
آقای عارف مرادی در رابطه با وضعیت عمومی در افغانستان چنین گفت:
"افغانستان یک کشور است که چهل سال است در داخل جنگ بوده و است که مرد، زن، و طفل سر بریده میشود و در هیچ جای کشور افغانستان امنیت و جود ندارد.
افغانستان یک کشور است که سرباز و مردم ملکی هر روز به خاک خون کشانده میشود و خود ریس جمهور افغانستان و دولت مردان افغانستان خود شان فاسد اند. و به همین ترتیب آنهای که چوکی های پارلمان کشور افغانستان را غضب کرده اند نیز فاسد اند. از نظر من افغانستان یک کشور مذهبی است. و متاسفانه از مذهب سوی استفاده شده و زیر نام مذهب سر بریده میشود. اطفال، زنان و سال مندان به فجیع ترین شکل آن به خاک خون کشانیده میشود. و ما اکنون که در کشور سویدن پناهنده شدیم و حق داریم که خود ما به اراده خود دین و مذهب خود را انتخاب کنیم. ولی این حق در افغانستان وجود ندارد. در اینجا هستند نوجوانان که مثل من مسیحی شدند و یا سر هیچ دین مذهب باور ندارد. اگر من و نوجوانان مثل من به افغانستان بر گردانده شوند خود مردم دین دوست افغانستان سر مان را می برد."
"آقای حمید سعادت در رابطه با چگونگی آغاز تحصن و جریان تداوم آن چنین گفت:
من در جمع تحصن کنندگان در شهر استکهلم سویدن حضور داشتم که عده ای از دوستان از شهر گوتنبرگ با من در تماس شده و ما تصمیم گرفتیم که این حرکت را در شهر گوتنبرگ نیز به راه بی اندازیم. در رابطه با مسئولین تحصن استکهلم صحبت نموده پرسیدم اگر آنها امکانات آن را دارند که مارا کمک کرده تا با کرایه نمودن بوس ها بتوانیم نوجوانان را از شهر های مختلف جمع نماییم ولی آنها گفتن که این امکانات را ندارند. دید ما این بود که بتوانیم صدای خود را علاوه بر استکهلم. در سایر شهر های بزرگ سویدن بلند نماییم. به‌این‌ترتیب ما که تعداد ما در ابتدا شش نفر بود باهم جمع شده و به تاریخ یازده آگوست ساعت دو بجه بعد از ظهر در "يارن توريت" جمع شدیم. حدف ما این بود که بتوانیم از تحصن کنندگان در استکهلم حمایت نماییم.
امروز ده روز میشود که ما تحصن کنندگان شب روز در این محل حضور داشته و مشکلات زیادی را متحمل شدهیم. ولی اکثر نوجوانان می گویند که این مشکلات در مقایسه با مشکلات که ما در راه رسیدن به اروپا و سویدن متحمل شدهیم خلی کوچک است. پس بر ماست که مقاومت خود ادامه داده و نگذاریم که مارا دوباره به جای بفرستند که در آنجا هیچ گونه امنیت و جود ندارد. باید گفت که در این ده روز دوستان سویدی ما مارا بسیار کمک نموده و از این حرکت عدالت خواهانه ما پشتیبانی کرده است.
ما امروز به کمک اینها و همچنان سایر شخصیت های ملی و طرف دار حقوق مهاجرین خلی قوی تر شده و به تعداد ما افزوده شده و دست آورد های زیادی را داشته آیم."
خانم زهرا صمدی در رابطه با ادامه این حرکت چنین گفت:
"ما مدت ده روز است که در اینجا دست به تحصن زده‌ایم. امروز ما شاهد حمایت کلیسا های مختلف این شهر بوده آیم. این برای ما جای خوشی است که همچو ساز مان های طرفدار انسانیت و انسان دوستی به پشتیبانی ما بر خواسته اند.
امشب قرار است که جلسه همراه با سایر شرکت کنندگان داشته باشیم تا چگونگی ادامه تحصن را مورد بررسی قرار بدهیم. در اینجا چند آلترناتیف و جود دارد. یکی آن که نوجوانان روزانه بعد از ساعت چهار بجه بعد از ظهر در این محل جمع شده و به تحصن شان تا ساعت های ده شام بطور روز مره ادامه دهند با این کار آنهای که مکتب های شان شروع میشود می توانند سر کلاس های درسی شان برود.
دوم اینکه تحصن صرف در روز های جمعه بعد از ظهر آغاز شده تا ساعت های ده بجه شام ادامه پیدا کند. امکان دیگر اینکه با تحصن کنندگان در شهر استکهلم پیوسته و در تحصن خود ادامه دهند. تا چند ساعت دیگر تصمیم نهایی در این زمینه گرفته شده به اطلاع همه دوستان رسانیده خواهد شد."
اکنون توجه شمارا به صحبت های داکتر ویس جلالزاده مسئول "فارو" در کشور سویدن جلب میکنم. وی در رابطه با این حرکت خود جوش عدالتخواهانه چنین گفت:
"تاریخ بشریت در واقع تاریخ مهاجرت ها است. مهاجرت انسانها از یک مکان به مکان دیگر یک پدیده معمول در رشت، تکامل و بقای زندگی انسانها بوده است. از نظر من مهاجرت این نوجوانان نه تنهایی که حق مسلم آنها است بلکه عامل مهم در رشت و تکامل جامعه سویدن در دراز مدت میباشد. بناآ این حرکت خود جوش نوجوانان مهاجر باید از جوانب مختلف حمایت گردیده و سمت و سوی سالیم داده شود. من به عنوان یک افغان که از بست سال به این طرف در اینجا زندگی میکنم و مسئولیت فد راسیون پناهندگان افغان در اروپا در کشور سویدن بر عهده دارم، وظیفه خود میدانم تا با این پناهجویان عدالت‌خواه و مبارز حمایت نموده و صدای شان را هرچه رساتر بگوش مسئولین و اداره امور مهاجرین برسانیم.
خوشبختانه مسئولین این تحصن که نام شان در بالا تذکر داده شده است با روحیه عالی به نظرات دیگران ارج قایل شده و به کمک آنها به نتیجه گیری های معقول دست می یابند. این نوجوانان هم از نظر معنوی و هم از نظر مادی به حمایت و پشتیبانی نیازمند اند. از تمامی طرف داران و مدافعین حقوق مهاجرین میخواهم تا با این حرکت عدالت خواهانه همراه شده و نقش شان را در حمایت از این روند ایفا نمایند."
بر اساسی تصامیم که در بالا ذکر آن رفت. مسئولان تحصن مسئله چگونگی ادامه این تحصن را با شرکت کنندگان حاضر در تحصن که تعداد شان حدود صد نفر می رسید، در میان گذاشت حاضرین با اکثریت آراه تصویب نموده اند که یک تحصن باید ادامه پیداکند ولی بااین تغیر که شاگردان مکتب سر از فردا به ساعت های درسی شان حاضر شده و به عنوان اعتراض به جای نشستن بالای چوکی های شان در روی زمین نشسته از یک طرف در صنف های شان حاضر بوده و از طرف دیگر به تحصن شان در داخل صنف های درسی شان ادامه بدهند.
دوم- آنعده از تحصن کنندگان که در کمپ ها هنوز اجازه مکتب رفتن به مکتب را ندارند و میخواهند که به تحصن شان شب و روز ادامه دهند، به استکهلم انتقال داده شده و در جمع آنها بی پیوندند.
سوم - سایر تحصن کنندگان که در شهر گوتنبرگ و حومه آن زندگی می کنند هر روز جمعه ، ساعت شش بعد از ظهر در همین جا جمع شده و بدین ترتیب به تحصن شان ادامه می دهند.
بااحترام
تهیه گزارش: محمد طاهر ( شهیدانی ) فعال حقوق مهاجرین در کشور سویدن شهر گوتنبرگ
بالا
بازگشت