تبصره ای برتظاهرات ضد مداخلات پاکستان درهالند

نویسنده: متین آذرخش

مدتها به این سوال مواجه  بودیم که چرا ما افغانها، با وصف آنکه تعداد ما در اروپا به نیم میلیون میرسد، در برابر سر نوشت وطن و مردم خود در حدی احساس مسؤلیت نمی کنیم که با سرمایه گزاری از وقت وپول خود حرکات اعتراضی را علیه کشور های که آتش و مرگ را به افغانستان صادر میکنند،  برگزار کنیم؟ هر گاه این نوع حرکات اعتراضی به یک جنبش تبدیل گردد وحد اقل یک بر پنجم نیم میلون افغان به آن بپیوندند، بدون تردید، با ارزش تبلیغاتی و تاثیری که بر اذهان عامه اروپا میتواند داشته باشد، در کوتاه ساختن دورهٔ آلام مردم ما مؤثر خواهد بود. اما متأسفانه ما افغانها درین زمینه بی ابتکاریم. درین اواخرجنب وجوش خفیف درین زمینه در بلجیم و هالند به مشاهده رسید. 

افغانهای مقیم هالند به روز یکشنبه ۱۶ اپریل در شهر لاهه (هاگ) هالند  به تظاهرات  علیه ادامه و توسعهٔ تجاوزات پاکستان بر افغانستان دست زدند. از طریق فیسبوک از تظاهرات هالند مطلع شدم و درتماشای آن از طریق یوتیوب آاشتراک کنم. درین تظاهرات بیش از ۱۱۰ افغان مقیم هالند و بلجیم فعالانه اشتراک داشتند. تظاهرات با  تجمع اعتراضی یکساعته آغاز یافت. بنر های سفید با نوشته های آبی و  سرخ از دور توجه عابرین را بخود جلب میکرد. سخنرانی ها و شعار ها هم  به زبانهای ملی کشور و هم به زبانهای انگلیسی و هالندی در فضای منطقهٔ دیپلوماتیک شهر لاهه (هاگ) طنین انداز بود. سپس مظاهره کنندگان مارش کنان راهی  سفارت پاکستان شدند. شعارهای که از طریق میگافون ها داده میشد  پاکستان را بحیث آشیانه و حامی تروریسم و عامل ادامه جنگ و بی ثباتی در افغانستان محکوم می کردند.   عدهٔ زیادی  از جوانان  پلاکارتهای حاوی شعار های محکوم کننده اعمال خصمانهٔ پاکستان را حمل میکردند وبا میگافون شعار های در مخالفت با صدور بنیادگرائی و دهشت افگنی از جانب پاکستان به افغانستان میدادند. تظاهرات در جوار سفارت پاکستان توقف کرد. متعاقبأ یک زن، یک مرد ودو طفل به نمایندگی از تظاهر کنندگان اعتراضنامه را به پُست بکس سفارت پاکستان انداخته و دوباره به صف تظاهرات پیوستند. مظاهره کنندگان در راه بازگشت به محل تجمع دوباره با شعار هائی که خشم شان را نسبت به صدور دهشت افگنی، نا امنی و بی ثباتی توسط این همسایهٔ نا اهل به افغانستان انعکاس میداد، جاده های شهر لاهه را پیمودند وبعد از جمعبندی تظاهرات و تجدید پیمان به ادامه استفاده از حق دموکراتیک مظاهره برای افشای پالیسی ترور پروری پاکستان و دفاع از مصالح ملی افغانستان خاتمه یافت.عکس ذیل گوشه ای ازین تظاهرات را نشان میدهد:

در اعتراضنامه به ۴ موضوع ذیل تأکید شده بود:

۱ - جنگ نیابتی که پاکستان از طریق طالبان و ۱۹ گروه هراس افگن دیگر در افغانستان پیش میبرد، ریشه در جنګ غیر علنی دارد که پاکستان برای منافه استراتیژیک خود از چند دهه بدینسو به پیش میبرد. این جنگ روزمره از افغانها قربانی میگیرد و با برهم زدن امنیت جلو انکشاف اقتصادی و اجتماعی کشور وانجام  اصلاحات را گرفته است. کاسه صبر افغانها لبریز شده است. پاکستان باید به جنگ نیابتی خود علیه مردم افغانستان خاتمه بدهد. 

۲ - آزار و اذیت مهاجرین افغان به این هدف که آنها با وصف نداشتن دورنمای تأمین معیشت حد اقل مجبور به باز گشت به کشور خود شوند، نقض آشکارکنوانسیون ژنیو برای پناهندگان بوده و با موازین اخلاقی و اصول اخوت اسلامی در تضاد کامل قرار دارد.  اگر پاکستان خواهان بازگشت مهاجرین است، به جنگ پشت بردهٔ خود در افغانستان خاتمه بدهد تا حکومت افغانستان توان برپایی پروژه های کاریابی، مسکونی وتأمین احتیاجات حد اقل عودت کنندگان را پیدا کند. 

۳- فیر هزاران راکت از پاکستان به مناطق مسکونی در ولایات شرقی افغانستان بصورت متناوب تکرار میگردد.  این عمل شکل نسل کشی و خالی ساختن ولسوالی های معین از سکنه را دارد. این عمل در قوانین بین المللی جنایت علیه بشریت تعریف میگردد و مجازات شدید برای دستوردهندګان وعاملین آن در قوانین مذکورپیش بینی شده است. پاکستان به بهانه موجودیت طالبان پاکستانی درین ولایات دست به این جنایت میزند. بهانه مذکورغیر موجه میباشد. زیرا این دولت پاکستان بود که در سال ۲۰۱۴ زیر نام عملیات ضرب ازب، چند گروه تروریستی منجمله بخشی از طالبان پاکستانی و داعش ساخت پاکستان را به افغانستان صادر کرد. مردم ولایات شرقی ما قربانی مداخلات پاکستان اند.

۴ -  تجاوزات ارضی پاکستان در امتداد خط فرضی و استعماری دیورند و طرح پلانهای ساختن دیوار و گرفتن سیم خاردار در امتداد نقاط مسخ شدهٔ این خط، مفهوم دیگری جز ماجراجوئی جنرالهای پاکستانی ندارد.‌ چه بر مبنای موازین بین المللی انجام همچو اجراآت صرف در صورتی قانونی تلقی میگردد که  بعد از توافق دو دولت بالای محتوی و جزئیات آن عملی گردد. رسم و عنعنه  اقوام ساکن در دو طرف خط فرضی دیورند صلاحیت تصمیمگیری در همچو موارد را به لویه جرگهٔ عنعنوی داده است. 

تظاهرات بعد ازایراد ا بیانیه اختتامیه  که به زبان هالندی ایرادشد،خاتمه یافت.

صفوف نخست مظاهره حین توقف در ۳۰ متری سفارت پاکستان

این تظاهرات در فیسبوک، یوتیوب وبرخی رادیو های بین المللی انعکاس یافت. ولی قرار معلوم اهمیت برگزاری اینگونه تظاهرات هنوز برای افغانهای مقیم اروپا و امریکا درست تفهیم نشده است. یک مظاهره ولو با تعداد کم برگزارگردد، میتواند حد اقل ذهنیت عده ای از مردم کشور میزبان را تغیر میدهد. حال آنکه نشرافکاردر انترنت به زبانهای رسمی افغانستان به روشن ساختن اذهان خودافغانها کمک میکند، اما متأسفانه تأثیری بر اذهان عامه جهان ندارد.

(ختم)