اعتراض برنا کارآئی مزمن حکومت در تأمین امنیت جانی مردم

بمناسبت کابل خونین ۳۱ می ۲۰۱۷

اول  جون ۲۰۱۷

درین اواخر شهرکابل یکبار دیگر به میدان جنگ مبدل شده است. حملهٔ تروریستی فاجعهٔ بار ۳۱ ماه می  در کابل نقطهٔ اوج قتل های دسته جمعی مردم کابل است که از ماه جولای سال گذشته بدینسو زندگی مردم این شهررا تیره و تار ساخته اند. به تعقیب کشتارهای بربرمنشانه ماه جولای ۲۰۱۶ که ازمیان متعلمین در جواراکادمی پولیس کابل و مظاهره کنندگان  درچهار راهی دهمزنگ کابل صد ها قربانی گرفت، حمله برشفاخانهٔ چهارصدبستر، حمله بر نمازگذاران مسجد باقر العلوم در غرب کابل،  انفجاردر نزدیکی سفارت امریکا و… گواه آنست که دهشتگران بدون هیچگونه باک از نیروهای امنیتی، قادر اند خود را حتی به مناطق  ظاهرأ تابع اقدامات شدید امنیتی برسانند، و به کشتار مردم بپردازند. هرگاه در حملهٔ ۳۱ می پوسته کنترول نزدیک سفارت آلمان هم با بی پروائی برخورد میکرد، خسارات ارگ به شکستن شیشه های دفتراشرف غنی محدود نمی ماند و آبروریزی وتلفات برای حکومت و پشتیبانان بین المللی اش بس بزرگتر و جدی تر میبود. حکومت مثل همیشه آی اس آی وشبکۀ حقانی را مسؤل این رویداد قلمداد میکند. ممکن است این ادعا درست باشد. اما این ادعا نه خون ریخته شدۀ بیش از ۶۰۰ جوان کابل نشین را جبران کرده میتواند و نه درجلوگیری از جنایات مشابه در آینده مؤثریت دارد. علاوتأ مردم افغانستان اعم از بیسواد و با سواد بخوبی میدانند که بیش از  ۲۰ گروه تروریستی توسط آی. اس.آی برای تخریب صلح وامنیت افغانستان و کشتار مردم ملکی ما به اینسوی دیورند فرستاده میشوند. برای فهم این مطلب مردم به توضیحات ریاست عمومی امنیت ملی نیاز ندارند. وظیفهٔ ریاست عمومی امنیت ملی وپولیس کابل در قدم نخست جلوگیری ازهمچو حوادث فاجعه بار ودر قدم دوم شناسایی و به عدالت کشانیدن عاملین آنست. هرگاه پرسونل امنیتی با تعهد مسلکی و خود آگاهی ملی کار کنند، قادر به انجام این وظایف خویش خواهند شد. درسگیری ازضعف هاو نا کارائی ها در شیوهٔ کار وبلند بردن درجهٔ حس مسؤلیت نیروهای استخبارات و پولیس که امنیت شهربه آنها اعتماد شده است، باید در قالب اصلاحات بنیادین درین نهاد ها انعکاس عملی یابد. پانزده سال اقدامات عوامفریبانه وطفره رفتن از اتخاذ تدابیراصلاحی بنیادین کاسۀ  صبرمردم ما را لبریزساخته است.

مایهٔ تعجب اینست که معمولأ ریاست امنیت ملی و پو لیس بعد از وقوع حادٍثه، از طریق رسانه ها از فاجعه آگاهی می یابند و مصروفیت شان محدود به  گرفتن امنیت مرده ها و انتقال زخمی ها و صحبت با رسانه ها محدود میباشد. قرارگزارش اول جون نیویارک تایمز، سفارت آلمان در کابل چند روز قبل از احتمال همچوحمله ای آگاهی یافته و کارمندان خویش در بخش عمیق ترتعمیر سفارت جا بجا کرده بود. به احتمال قوی این اطلاعات در اختیار ریاست امنیت ملی هم قرار داشته است، اما اینکه  با وصف آن موتر حامل بم ساخته شده با موادتخریبی  پُر قدرت ، قادر به عبور از همه کمربند و پوُسته های امنیتی شده است، شک وتردید زیادی را در مورد پاک بودن دست آدمهای قدرتمند وبرخوردار از امتیازات و مصَؤنیت ها که درعین حال مرتبط با سفارتخانه های دول خارجی بوده و ازموتر های زره، شیشه سیاه و بی نمبرپلیت نیزبه زور شصت خود استفاده میکنند، بوجود می آورد.

 فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا بدینوسیله، به نمایندگی از رهبری و اعضای ۵۳ سازمان عضو خویش، با قربانیان این حملۀ خونین ابراز همبستگی و غم شریکی نموده عاملین و زمینه سازان جنایت جنگی فاجعهٔ بار ۳۱ ماه می در کابل را بشدت محکوم و خواستار شناساِئی عاجل وبه محاکمه کشیدن آنها میباشد. فدراسیون نگرانی شدید خویش را از ناکارآئی مزمن پالیسی سازان و مسؤلین امنیتی واستخباراتی در تأمین امنیت جانی مردم ملکی افغانستان ابراز داشته خواستار تغیر جدی و سریع درین زمینه میباشد.   

 از رهبران دولت افغانستان انتظارمیرود به مکلفیتهای شان تحت ماده  ۷ قانون اساسی توجه نموده و بادرنظرداشت مواد ۲۳ و بند ۱ ماده ۶۴   این قانون از وقوع حوادث تروریستی جلوگیری نموده و شرایطی را ایجاد کنند که اتباع از طبعی ترین حق شان، یعنی حق حیات محروم نشوند.

 

 

"هیأت اجراییه فارو"

 

 

---

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com