احمد شاه صديقى
وطن
زتند باد حوادث جهان ما رنگ است
زپیکر وطنم رنگ خون در سنگ است
بدیدم و وطن خویش ابتر و نالان
زکاروان تمدن عقب به فرسنگ است
وطن خراب شدی اجنبی خرابت کرد
که کار دشمن ما پر فریب ونیرنک است
کنید مهو گلان بنفشه را هر دم
که ریشه یی همه خواری تجارت بنگ است
دیگرمریز به تندور دشمنی هیزم
نفاق و دشمنی آری برای ما ننک است
تو هموطن تو بیا بین خود بیامیزیم
شکست دشمنی ها در توان فرهنگ است
به امر صلح و ترقی مجاهدت بکنید
ببین که کشور ما در فلاکت جنگ است
مجاهد امد و با تیغ دین فغان افگند
دل زمانه ز اعمال شان چه دلتنگ است
دعا کنید وطن دار رنجدیده ما
که نا پدید شود هر چه نام او جنگ است
+++++++++++++++++
پیام زنده گانی
روند زنده گانی دور از تصمیم انسان است
ز یک موجی چو برخیزد به موج دیگر همسان است
گهی ارام و زیبنده بیفتد در مسیر خود
زمانی تند و کوبنده چو دریای خروشان است
چسان انسان بیاستد در مسیرباد نا فرجام
چسان پیروزمندی حاصل دوران انسان است
اگر باشیم همه صادق نباشیم در عمل کاذب
گزینیم دوری از بغض وکه الحق دشمن جان است
به عقل و کار با تدبیر شود اسان مشکل ها
وگر نه کار بی تدبیر یقیناَ افت جان است
به بزم عاقلان امشب حضور دل میسر شد
درین اندیشه پیچیدم چطور کارم به دوران است
چطو خواهم تونست محور مردانگی باشم
که انسانیت و مردی دوای درد انسان است
چطور خواهم توانست مظهر ازاده گی باشم
به حق ازاده گی هم خصلت میمون انسان است
اگر دانیم که در مردی و هم ازاده گی انوار ایمان است
فقد نام نیکو یادی زانسانی به انسان است
بالا
بازگشت