محمداقا کوچی
شانزدهم حوت 1367 را باید بخاطر داشت
محمد الله وطندوست
هنوز از مراجعت آخرین سرباز شوروی یکماه سپری نشده بود که ملیشه های پاکستانی به پیشقراولی مزدوران افغانی خود حمله وسیعی را در جلال آباد آغاز نمودند. این حمله که از جانب کرنیل ها و جرنیل های پاکستانی هدایت و رهبری می شد , بمنظور فتح ولایت ننگرهار, انتقال حکومت موقتی گویا مجاهدین در جلال آباد و بالاخره سقوط کابل و ایجاد حکومت جهادی پاکستانی در کشور ما طرح شده بود.
لشکریان پاکستانی و مزدوران افغانی شان همچون مور وملخ با سلاح های ثقیل و خفیف از شرق جلال آباد وارد شدند و پوسته های امنیتی را یکی بعد دیگر سقوط دادند. شدت جنگ به اندازه یی شدید بوده که حتی قوماندان عمومی نیرو های مستقر در ننگرهار جنرال بارکزی نیز خود شخصا در صف اول محاربه قرار گرفت و جام شهادت نوشید.
ملیشه ها با اطمنان از موفقیت و پیروزی حتمی ,عده زیادی از عناصر اوباش را نیز با جوال ها و بوجی ها غرض چپاول شهر جلال آباد با خود همراه داشتند و مطمئن بودند که در یکی دو روز شهر جلال آباد را فتح و به پیشروی خودجانب کابل ادامه می دهند .اما جمهوری دموکراتیک افغانستان در راس رییس جمهور دکتور نجیب الله توطئه پاکستان را افشا و با جلب مردم در دفاع از وطن با طرح شعار وطن یا کفن دسیسه را خنثی نمود. نیرو های مسلح قهرمان کشور و اعضای داوطلب حزب دموکراتیک خلق افغانستان و سازمان جوانان از گوشه گوشه وطن به جلال آباد شتافتند و در برابر پاکستان سد مطمئنی را ایجاد کردند. گرچه جنگ چندین ماه طول کشید اما در همان هفته های اول پاکستان و مزدوران شان درک نمودند که شکست قوای مسلح قهرمان افغانستان و مدافعین حاکمیت دموکراتیک افغانستان آن طوریکه آنان حدس زده بودند کار سهل و ساده یی نبوده اس
درنو دوستانو ددی ليکنې يوه برخه ماله اريايي پاڼۍ راخستی خپل نظر ددی ليکنې په اړوند ليکم.
نن او پرون مې زياتې ليکنې تر ستگو شوی ومی لوستلی دا ليکنې د ۱۳۶۷ کال خونړې يرغل چی پر ننگرهار او هميشه بهار جلال ابات شوی وو ددی ټولوليکنو نه د عصمت قانع او محمدالله وطندوست ليکنو ته زير شوم قانع ليکنه باندی تبصيره نه کوم ځکه هغه تر مشخص عنوان لاندی ليکلي خود وطن دوست په ليکنه لږ شانته تبصيره کوم .
دا ځکه چی زه د ننگرهار اوسيدونکې اود پېښې ټول اړخونه ما په خپلو سترگو ليدلي او مشاهده کړي.
دا ير غل يو ساده او غلچکي يرغل نه وو دا د پاکستان د اسخباراتي اداری تر مستقيمې لار ښونی اودپاکستاني پوځ په مرسته د ټولو اوه گونو تنظيمونو سره يو ځای په ۱۳۶۷ کال دتلۍ او لړم په مياشتو کې پېل شو نه د ۱۳۶۷کال د کب په مياشت کې دوی پلان همداوو چی ننگرهار ونيسي او بيا د يوشمير بهرنيو هيوادو له خوا په رسميت وپېژندل شي حميد گل د اي اس اي د هغه وخت مشر په پوره باور سره دا کار ته ملا تړلی وه دا وخت شوروي اتحاد لښکری هم له دی ولايت پوره وتلي وو، والي اعظم خان شينواری د ملي روغې جوړی له برکته د مخالفو ډلو نه جلا شوی اوددی ولايت والي وو.
داولې دا ولايت غوره شو دلايل زيات دی خو زه يو څو دلايل ليکم له يو طرفه شوروي پوځونه د ژنيوا د لوځنامې له مخی ددی ولايت څخه تللي وو، بل د کنړ ولايت د مرکزد پرېکړی له مله له کنړ څخه د ننگرهار خواته را نقل شوی وو، د والي د کمزوری او نورو ستونزو له امله د شينوارو او مومندو مليشی له وسلو سره ددشمن خواته مخ اړولی وو په طرخم ، کمکي خيبر کې د پاکستاني ميلشو په مرسته څو ځله ير غل وشولو، د پاکستان پوځ په ښکاره مرستی ته را داخل شود ننگرهار خلکو په دی جنگ کې په زرگونو ماشومان،نارينه ښځۍ بوډاگان ځوان نسل دوسلوال پوځ منسوبينود شهادت جامونه وڅښل د قومندان بارکزي، چنارگل امير امنيت، سليم دتوپچي قومندان، سيداحمدشاه د ۱۱ فرقی ددرستيزوال نعمت الله توده مل دشينوارو امنيتي قومندان ، داکترگل الرحمن .دشينوارو گوندي مسول، شاه محمد دشينوارو د لوی ولسوالی گوندي مسول لعل محمد داوفراتيفي کنډک اتل قومندان، اصف کاروان د کوز کنر ولسوالی گوندي مسول او نور په سلگونو اتلان .
ددی ټولو قربانيو سره سره زموږ وسلوال پوځ د شخصي دفاع وزير او مرکز په مرسته د ننگرهار داتلو خلکو په مرسته دفاع وکړه د اي اس اي او نورو دشمنانو خوبونه په اوبو لاهو شول او ننگرهار سرلوړی پاته شولو داوه خورا لنډه تبصره.
ياد ونه غواړم په دی پېښه يووړکې کتاب وليکم او ټولو ته هغه واقعتونه وليکم چی په حقيقت ولاړ وي.
محمداقا کوچی
20170311
بالا
بازگشت