احمد سعیدی
صلح از درامه تا حقیقت
داستان صلح واشتی در افغانستان با جهت های پنهان وپیدا همه را سر گیچ ساخته چون معلوم نیست طرف جنگ وصلح افغانستان کیست وموضوع مورد منازعه چیست.اگر طالبان ادعای اسلامیت دارند مردم افغانستان همه مسلمان اند ومساجد ومجالس ذکر بیشتر از حد رائج ومعمول در تمام کشور شکوفائی خودرا دارد وقانون اساسی افغانستان هم در ماده های دوم وسوم بر اسلامی بودن کشور تا کید دارد.اگر اسلام ناب را پاکستان میخواهد سوال این است که چرا در کشور خودش نمیخواهد رسانه ها آزاد افراد آزاد درس وتعلیم آزاد موسیقی از شرقی تا غربی مست وآزاد ومراکز غیر اخلاقی وغیر اسلامی در شهر های بزرگ پاکستان بشکل پیشرفته باز است.لذا این مسئله کاملا روشن است که ادعای اسلامیت علیه مردم افغانستان نا درست.اگر مسئله وجود پایگا های خارجی خصوصا امریکاست پایگاه سیاسی طالبان در دوحه در کنار پایگاه نظامی امریکا در بحرین وقطر بیرق بر افراشته ودر کشور های تمویل کننده طالبان مانند سعودی وکویت وامارات وجود پایگا های نظامی سیاسی وعیاشی غربیها موج میزند که این ادعا هم دروغ است لذا بر ماست تا مسئله صلح وجنگ افغانستان را از لایه های درامه بیرون آوریم وحقیقت را باز گو کنیم که گپ اصلی بر سر چیست واین لحاف چرا کهنه نمیشود واز بین نمیرود؟
طرف اصلی جنگ کیست وعناصر صلح چیست؟ اول این سوال به ذهن انسان خطور میکند که چرا چند ماه قبل پاکستان در نشست های چهار جا نبه وعده های بسیار چربی بخاطر کشاندن طالبان به پای میز مذاکره با دولت افغانستان داد وسر انجام بدون دلیل پا عقب کشید؟فکر میکنم که پا کستان تقاضای های دارد که برخی عناصر عالی رتبه در داخل نظام به عملی شدن این خواستها وعده داده بودند واما بر داشت پاکستان این است که این وعده ها عملی نیست ونا راض کردن طالبان بدون گر فتن امتیاز به نقص آن کشور است لذا پا پس کشید ازین بازی ها یک قدم پیش ودو قدم عقب فهمیده میشود که این درامه صلح با طالبان ظاهر قضیه است بلکه مدعی کشمکش وعنصر صلح خود پا کستان است.البته امریکا هم از دولتمردان افغانستان تقاضای های دارد تا وقتیکه مطمئن نشود این مردمان یاغی وسر کش رام شده اند ودیگر توان جنبیدن را ندارند گاهی سر نخ را کش میکند وگاهی هم رها میسازد که هدف اصلی خسته سازی افغانهاست.افغانهارا به پول ورشوت معتاد ساختند تا از جنگ وبیزار باشند وعده که طرفدار جنگ اند آنقدر جنگ را طولانی میسازند تا همه مانند کسیکه در تا بستان یک مشک دوغ را سر کشیده وبه پشت افتیده به پشت بیفتند وقدرت حرکت کردن را نداشته باشند.
پاکستان دشمن خلق شده ویا دشمن ساخته شده؟ بیائید این را درست بدانیم ویقین کنیم طرف جنگ وصلح ما پا کستان است وآنرا قصدا بما دشمن ساختند چون فطرتا پاکستان دشمن خلق نشده وپاکستان هم از نسل ونژاد همان هندی هاست که آنطرف تر از پاکستان با ما دوست اند وروابط خوب دارند: از سال ها زعما ورهبران افغانستان ضعیف ونا عاقبت اندیش بودند وحالا هم هستند ایشان هم پاکستان را دشمن گفتند وهم مردم را بنوع بدامن پاکستان انداختند تا از مردم خود ما علیه ما استفاده کند وهدف پاکستان محتاج ساختن افغانها بود تا در برابر کمک نا چیز دست به هر خرابکاری بزنند.اینجا تنها پاکستان ملامت نیست چون پاکستان دشمن هست اما نه دشمن طبیعی وفطری دشمنی که زعمای افغانستان با خرید وفروش خاک به انگلیس ساختند.وما باید از خود پرسان کنیم چرا پاکستان در تلاش بی ثباتی وخرابی افغانستان است آیا این خواست در فطرت وطبیعت مردمی است که آنطرف مرز پاکستان این چنین نیستند. نه خیر اینجا سوالی است که باید پاسخ داده شود وآن اینکه چرا پاکستان دشمن افغانستان است وچرا مارا ضعیف وناتوان میسازد؟
بلی پاکستان را ادعای رد دیورند دشمن افغانستان ساخته:طالبان عنصر صلح وجزء پروسه نیستند:از نظر پاکستانیها طالبان زنبور زخم خونین ومتعفن دیورند است که تا هنوز التیام نیافته آنها میگویند تا وقتیکه همه افغانها یک صدا نگو یند هیچ ادعای در موضوع دیورند وجود ندارد این زنبور هارا با نا مهای مختلف بر نعش گندیده دیورند رها میسازند خیر است که گاهی مارا هم نیش زنند اما تمرکز بالای جسد آن طرف خط است.لذا تا وقتیکه مسئله دیورند رسما وعلنا از طرف حکومت های افغانستان تا ئید نشود وادعای های بیهوده از طرف حکومت های افغانستان رد نشود افغانستان بار ها زیر سم سواران بنام مجاهد وطالب وداعش ویتیم وشهید واز طرف پاکستان لگد مال میشود وما در سر حد نزع رسیده ایم واین شعار ها ولاف های ما دیگر خریدار ندارد ما باید این سوال را حل کنیم که چرا پاکستان دشمن ماست واز ما چه میخواهد وما با دادن این امتیاز چه از دست میدهیم وچه بدست میآوریم؟لذا طالبان در پروسه صلح ئجای ندارند نه دپاکستان میخواهد طالبان حکومت کند نه امریکا ونه هم سعودی اینها اگر میخواستند در کشور های خود میخواستند طالبان فقط ابزار جنگ ونا آرامی در منطقه اند.لذا هیچکس امید وار نباشد که با طالبان صلح صورت میگیرد چون کسیکه از نظر پاکستان وامریکا اهلیت شمولیت در نظام سیاسی را نداشته باشد وشامل نظام نشود به صلح هم نمی پیوندند. طالبان را در حکومت شریک نمیکنند چون خواست امریکا وپاکستان همین است پس چه امتیازی میتواند تفنگ را از دوش مخالفین دولت بر دارد.؟ لذا با قناعت پاکستان همه حرف ها حرف است والا خیر.>>>
بالا
بازگشت