غلام سخی ارزگانی
تغییر پروژه توتاپ با سیاست جدید شؤنیستان قبیلوی
باید نوشت که هموطنان مظلوم و رنج دیده ما درهیچ یک از مقاطع تاریخی و زمانی از کوچک ترین مزایای حقوق انسانی، شهروندی، مدنی و عدالت برخوردار نبوده و هنوزهم در این قرن 21 تمام اقوام ساکن و خاصتاً طبقات ستم دیده و محروم اجتماعی هزاره وغیرهزاره افغانستان در وضعیت نهایت غم انگیز بحران های شدید سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به سر می برند.
وقتی که جناب حامد کرزی در آغاز حاکمیت خود با برخی از اعضای کابینه، شخصیت ها و نهادهای جامعه مدنی به ولایت باستانی بامیان سفر کردند، و از شهر زمین سوخته، فقر گسترده، ویرانی و عقب مانی بامیان اشک تمساح ریختاندند. آقای کرزی در برابر مردم بامیان اظهار کرد که بیش ترین ویرانی ها در بامیان صورت گرفته و این مردم فقیر ترین کسانی اند که تا کنون از انظار کمک های دولت های گذشته و جامعه جهانی محروم می باشند.
افزون برآن، حامد کرزی اعتراف کرد که در ایام جهاد مردمان مناطق مرکزی از کمک های جامعه جهانی چندان مستفید نشدد و کمترین مساعدت شدند؛ ولی اتباع این مناطق با دستان خالی و همت والای اسلامی و ملی خویش در برابر اشغال گران خارجی و حکومت های دست نشانده شان قهرمانانه مبارزه کردند. به ادامه آن آقای کرزی تأید کرد که در وقت امارت اسلامی طالبان مجسمه های تاریخی بامیان نابود گردید، خیلی از مردمان این حیطه بیگناه به شهادت رسیدند و این شهر به خاک یکسان گردید. خلاصه جناب کرزی از ویرانی، شهادت و محرومیت بی سابقه مردم مظلوم مناطق هزاره جات و خاصتآ از وضعیت تأثر انگیزبامیان خیلی فریاد برآورد و تعهد کرد که هرچه زودتر بازسازی، نوسازی و انکشاف مادی، اجتماعی و معنوی بامیان را شروع خواهد کرد و در قدم اول برای بامیان برق خواهد آورد. این سخنرانی و تعهدات حامد کرزی بر رهبران، فرهنگیان و مردم هزاره شدیداً تأثیر گذاشت و همه را امیدوار کردند که دیگر این مناطق مانند گذشت ها باعث تبعیض قومی، فرهنگی، منطقوی و تعصب فاجعه آفرین حکام قرار نخواهد گرفت و انکشاف متوازن در قسمت مناطق هزاره جات نیز عملی خواهد شد.
اما در مدت 13 سال حاکمیت قبیله گرا و مصلحت گرای آقای حامد کرزی، وعده های داده شده در مناطق مرکزی و خاصتاً در شهر بامیان که ساکنین آن تاجیک، هزاره و سایر اقوام محروم نیز می باشند، هرگز عملی نگردید. بامیان، غور، دایکندی و سایر مناطق هزاره جات نسبت به دیگر ولایات کشور از کمترین کمک های دولتی و جامعه جهانی مستفید گردیده که این خود بیانگر عریان تبعیضات غرض آلود سیاسی و تعصبات قبیلوی برخی از زمام دارن حاکم پسین در مورد این مناطق و اقوام مختلف این حیطه باستانی می باشد.
آقای حامد کرزی با حلقات خاص شؤنیستان قبیلوی خویش نه تنها عملاً مصدر خدمات عادلانه، انسانی، قانونی و ملی برای تمام مردمان و اقوام کشور نگردیده؛ بلکه از یک طرف الهام آور تبعیضات قومی، قبیلوی، نژادی، فرهنگی، سمتی وغیره در بین تمام اقوام ساکن در کشور به نفع شخصی و حامیان خود گردیدند. و از طرف دیگر، بر بنیاد باورهای نژادپرستانه خویش، آن طالبان را که چندین مراتبه مرتکب کشتارهای نیروهای امنیت ملی و مردم عامه شدند بودند، آنها را بدون محاکمه قانونی از زندان های کشور و حتا از زندان گوانتانامو هم آزاد کردند. به این معنا که جناب حامد کرزی یگانه حامی تروریستان تباری خود به طور خاص حمایت گر صادقانه طالبان از سال 2001 میلادی تا کنون می باشد که مانند آفتاب روشن است. پس روشها و کنشهای طبقاتی، غیرانسانی، ضد اسلامی و ضد ملی برخی از زمامداران تک تباری و قبیلوی افغانستان از مدت های طولانی تا حال بر آحاد مردمان کشور، به ویژه در مورد اقوام تحت ستم و از آن هم خاص تر در قسمت مردمان مناطق مرکزی افغانستان با شدت تمام ادامه دارد که از داوری تاریخ هرگز پوشیده نیست.
در حدود دو سال از حیات ننگین به اصطلاح حکومت وحدت ملی تحت رهبری آقایون داکتر محمد اشرف غنی احمدزی و داکتر عبدالله عبدالله خروتی می گذرد که حتا به مراتب فاجعه بارتر نسبت به عصر حاکمیت تباری و مصلح گرای حامد کرزی در سطح کل کشور و به خصوص در قسمت مناطق هزاره جات عمل کرده که بیش از هشتاد در سد کل مردمان کشور از این حکومت نام نهاد وحدت ملی روی گردان می باشند.
در این اواخر کابینه دولت کنونی به صورت تبعیض انگیز وخلاف ماسترپلان بیست ساله برق افغانستان فیصله کرد که انتقال برق 500 کیلووات وارداتی ترکمستان از طریق سالنگ صورت میگیرد. این فیصله غیرقانونی کابینه، نفاق جدید اجتماعی و قومی را هم خلق کرده است. آقای امان الله غالب معین وزارت انرژی و آب و رییس برشنا با دستور قبیله گرایان در داخل و بیرون دولت با توجیه غرض آلود خویش بیان داشته که انتقال برق ترکمنستان از راه سالنگ نسبت به مسیر بامیان- میدان وردک کوتاه تر و آرزان تر تمام می شود. در حالی که، قبلاً شرکت آلمانی «فیشنر» و بانک آسیایی از نظر فنی و اقتصادی مسوولیت تهیه ماسترپلان بیست ساله برق افغانستان را به عهده داشت و انتقال برق 500 کیلووات ترکمنستان را از لحاظ امنیتی، اقتصادی و انکشاف متوازن از راه بامیان- میدان وردک را به سایر ولایات مستحق کشور تصویب کرده بود که مورد پذیرش دولت قبلی و استقبال مردم کشور در سال 2013م. نیز قرار گرفت. بر اساس تحقیق متخصصین اقتصادی و نظریات سایرین شخصیت های کشور، انتقال برق ترکمنستان از طریق بامیان- میدان وردک، مناطق بیشتری را در کشور نسبت به راه سالنگ تحت پوشش قرار می دهد. دوم این که، از نظر امنیتی، اقتصادی، بهره برداری معدن آهنگ حاجیگگ، زغال سنگ دره صوف و... در سطح کل کشور مفید تر تمام شده که بیشترین استفاده را سایر ولایات کشور از آن خواهد برد تا بامیان- میدان وردک. بازهم در این صورت؛ با فیصله دوباره بانک آسیایی و شرکت فیشنر آلمانی، خواست قانونی مردم، نهادهای جامعه مدنی در کشور، تمویل کنندگانی این پروژه برق 500 کیلووات و بسا از اعضای شورای ملی، معاونین مقام ریاست جمهوری و اجرائیه، شخصیت های مستقل ملی، رهبری برخی از احزاب کشور و سایر منابع این بوده که انتقال برق 500 کیلووات وارداتی ترکمنستان باید از مسیر راه بامیان- میدان وردک به سایر ولایت مستحق انجام شود تا بخش های کثیری از ولایات کشور تحت پوشش قرار گیرد.
جالب این است که شؤنیستان قبیلوی از درون دولت جمهوری اسلامی افغانستان به صورت مخفیانه با شرکت فیشنر آلمانی و بانک آسیایی تماس گرفته تا انتقال برق 500 کیلووات را از مسیر بامیان- میدان وردک مردود شمرده و آن را از طریق سالنگ منظور کند که بازهم خوشبختانه این توطیه حلقات شؤنیستی خنثا گردید. بانک آسیایی و شرکت فیشنر آلمانی بار دوم انتقال برق 500 کیلووات ترکمنستان را از لحاظ امنیتی، اقتصادی، انکشاف متوازن، سرمایه گذاری و درازمدت از طریق بامیان- میدان وردک مورد تصویب و تأید قرار داد تا در خدمت مناطق جنوبی، شرقی، مرکزی، سالنگ و کابل نیز قرار گیرد.
خبر دیگری این است که آقای داکتر غنی، جناب حنیف اتمر رییس عالی شورای امنیت ملی را نزد آقایون هر یک استاد محمد کریم خلیلی، سرور دانش، استاد حاجی محمد محقق و مردم هزاره در کابل فرستاده تا انتقال همین برق را از مسیر سالنگ قبول کنند که این درخواست تبعیض انگیز وغیرقانونی حکام اقتدارگرا نه تنها از طرف آنان و تمام مردم هزاره به طور قطعی رد گردیده؛ بلکه آقایون جنرال عطا محمد نور سرپرست ولایت بلخ، داکتر احدی (رییس قبلی حزب افغان ملت) به نمایندگی از جبهه نوین، رحمت الله نبیل رییس پیشین امنیت ملی، استاد سید مسعود، خانم فوزیه کوفی، خانم ناهید فرید، محمد حسین ناصری، اسدالله سعادتی، لطیف پدرام، احمد بهزاد اعضای شورای ملی، حاجی قربانعلی ارزگانی(والی پیشین ولایت دایکندی)، همچنان صدها نخبگان فرهنگی، دینی، مسلکی، خصوصی، دولتی، خارجی و نهادهای جامعه مدنی بر انتقال برق 500 کیلووات ترکمنستان از مسیر بامیان- میدان وردک شدیداً تأکید کرده که تا در خدمت مصالح ملی مردمان مناطق مرکزی، جنوبی، شرقی، کابل و سالنگ قرار خواهد گرفت.
حال اگر دولت مداران کنونی هرچه زودتر به این خواست قانونی و برحق ملی مردمان کشور پاسخ مثبت ندهند، آنگاه همه مردم افغانستان به تحقق این خواست اسلامی، ملی مدنی و قانونی خویش به روی جاده ها در داخل و خارج کشور خواهند ریخت تا خواست برحق شان برآورده شود.
حال تمام مردمان در داخل و خارج افغانستان به طور قاطعانه تصمیم گرفته اند که خواست قانونی، منطقی، عقلانی و ملی خویش را که عبارت از انتقال برق 500 کیلووات ترکمنستان از مسیر بامیان- میدان وردک به سایر نقاط کشور می باشد، با حرکات انسانی، مدنی، قانونی، اعتصابات و تظاهرات مسالمت آمیز خویش ادامه بدهند.
19 ثور 1395 خورشیدی برابر با 8/5/ 2016 میلادی/ کابل
بالا
بازگشت