شریف بها
اظهارات متضاد در حکومت وحدت ملی پیرامون صلح
پاکستان نتوانست بر تعهداتش مبنی بر زمینه سازی گفتگوهای روبرو با طالبان ، عمل نماید و از سوی دیگر عدم هماهنگی میان هفت مقام بلند پایه نظام کنونی باعث خواهدشد که نتیجه یی را در پی نخواهد داشت.
اخیرا در داخل نظام تلاش ها برای سبوتاژ کردن پروسه صلح علنی شده و درحکومتی که از هفت وهشت مجرا کنترول میشود ، در رابطه به پروسه صلح نظریات و تصامیم متضاد اتخاذ میشود. چندی قبل نماینده ویژه اصلاحات وحکومتداری بهتر طی سفرش به ولایات شمالشرقی کشور بر آغاز مقاومت تاکید داشت همچنان رهبران حکومت وحدت ملی در مراسم مختلفی که طی دو هفته اخیر رخ داد ،سخنان متضاد از دهن شان بیرون شد که بدون شک بر اذهان مردم افغانستان تاثیرات منفی را بجا گذاشته است.
رییس شورای عالی صلح جنگ علیه طالبان را ناجایز خواند اما پس از آن رییس اجرایه و نماینده ویژه رییس جمهور در امور حکومتداری بهتر ،عکس العمل های تندی از خود نشان دادند . علاوه بر این نماینده ویژه در مراسم یاد بود از فوت مارشال فهیم و عبدالرحمن سیدخیلی مجاهدین را برآغاز مقاومت جدید تشویق نموده و تاکید بر برداشتن اسلحه نمود. در عین حال مسعود گفت : پس از قتل برخی سران جهادی، مجاهدین نتوانسته اند که بسیج شوند و ساختار منظمی داشته باشند، به گفته وی در چهارده سال گذشته شماری زیادی از سران مجاهدین و شخصیت های کشور از سوی تروریستان در هماهنگی با برخی حلقات داخلی کشته شده اند. نامبرده ادعا نمود که مخالفان مسلح به کمک برخی حلقات داخلی به شکل گسترده در میان نهادهای امنیتی و ملکی افغانستان نفوذ دارند. این در حالیست که پیش از این نیز آقای مسعود در جریان سفرش به ولایات شمال شرق افغانستان برای بهتر شدن اوضاع امنیتی کشور روی بسیج مردمی و مجاهدین سابق تأکید کرده است.
در عین حال داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجرایه حکومت وحدت ملی اظهار داشته است که هر بار که صدای صلح را بلند کرده به پاسخ منفی از سوی مخالفان مسلح مواجه شده تاکید کرد که مردم افغانستان از ارزش‌ها دفاع خواهند کرد .
این اظهارات در حالی صورت میگیرد که رئیس جمهور غنی همواره پیرامون گفتگوهای صلح بر پاکستان اتکا کرده است. ولی اظهارات متضاد میان مقامات که نظام در کنترول دارند ،دارد اذهان مردم را مخشوش ساخته و پروسه صلح را نیز متأثر خواهد ساخته و نگرانی های را در میان مردم برانگیخته است.
اکنون سوال اینجاست که آیا با چنین وضعیت آغاز گفتگو های صلح از سوی حکومت با طالبان چگونه ممکن است ؟
دراین شکی نیست که از دیر زمان حلقات داخل نظام با پروسه صلح مخالف دارند و شاید کسانی هم باشند که با مفکوره طالبان وارد نظام شده اند و دراین هم تردیدی نیست که پاکستان در طول چهار دهه از بحران افغانستان امتیازی گیری نموده است . اما در حکومت وحدت ملی نظریات متضاد به صورت علنی در گذشته و درحال ابراز شده و این باعث خواهد شد که اعتماد مردم به پروسه صدمه ببیند. زیرامردم در چنین وضعیت چگونه امیدوار تامین صلح خواهند بود ؟ امروز طالبان خود را نسبت به دولت حاکم تر تلقی میدارند زیرا ساحه کنترول آنان نسبت به دولت بیشتر بوده و نظام کنونی توان کنترول را بیشتر مناطق از دست داده است. از سوی دیگر طالبان دارند روابط خود را با کشور های منطقه گسترده میسازند که اخیرا نزدیکی طالبان با ایران وروسیه شاهد این مدعا خواهد بود. و قدرت و حاکمیت طالبان در افغانستان باعث شده است که همیشه پروسه که به میل شان نبوده رد کرده اند.
بناء باور بر این است که تاهنوز تلاش های صلح چی در نظام قبلی و چی در حال حاضر کدام نتیجه یی نداشته و نشست های چهار جانبه در باره صلح تاکنون نیز موثر نبوده وکدام دستاورد مشخص که برای مردم امیدوار کننده باشد وجود ندارد و تنها برداشت این خواهد بود که با برگزاری همچو نشست ها فرصت ها از دست خواهد رفت .
از سوی دیگر موجودیت شورای عالی صلح نیز از آوان که ایجاد شده کدام دستاوردی مفید به مردم نداشته است و تنها انعده از افراد مشخص قدرتمند توانسته اند از امکانات مادی و معنوی این شورای صلح استفاده بهتری نمایند دراین شکی نخواهد بود که ساختار پیشین و جدید شورای عالی صلح ناکارآ بود و برای رسیدن به صلح کدام برنامه یی نداشته و هر شخص به میل خود از پروسه صلح تعریف مینمایند .
با این حال حکومت وحدت ملی در سال اینده با فشار های زیادی روبرو خواهد بود زیرا احتمال افزایش تهدیدات و فشار های امنیتی در ولایات آسیب پذیر میرود همچنان بحران مشروعیت نظام مردم را نگران کرده است و شکی نخواهد بود که وضع با گذشت هر روز وضع امنیتی در کشور وخیم تر شده خواهد رفت .ولی برای تامین صلح واقعی در نخست نیاز است که در دستگاه حاکم وحدت نظر به میان اید و از اظهارات متضاد خوداری شود . از سوی دیگر برای بدست آوردن نتیجه موثر بر افغانیزه سازی پروسه تلاش به خرچ داده شود ، زیرا پاکستان هر گز انطوریکه یک افغان صلح وآرامش میخواهد پاکستان نخواهد توانست به آن حدی که توقع است درپروسه موثر واقع شود، زیرا پاکستان از جمله کشور های است که همیشه بحرانزا بوده و تولید خشونت نقش مهم وکلیدی داشته و هنوز هم نیروهای نظامی شان به بهانه های مختلف در امور افغانستان مداخله نموده ومینمایند و تلاش پاکستان بر این خواهد بود که در افغانستان نظامی به میان اید که تمام هوش بسوی اشاره پاکستان باشد.
شریف بها
مورخ/ 1394.12.24
بالا
بازگشت