عزیزه عنا یت
افغانستان درسالهای واپسین !
باآنکه افغانستان طی سالهای جنگ چهل ساله فرزندان زیاد خویش را ازدست داد وآتش جنگ خانه وکاشانۀ ملت شریف وطنرا به یغما برد که این نابودیها خسارات زیادی را برپیکروطن وارد کرد بازهم دیده میشود که با موجودیت عساکرامریکا درکشور، بهبودی دراوضاع امنیتی وطن بوجود نیامده بلکه شعله های جنگ هرروزبیشترازقبل زبانه میکشد. با تاسف باید گفت طی این سالهای آتشین، یک تعداد ازهموطنان مان یا روی مجبوریت ویاهم حب وطن باعث شد که دراین گیردارجنگ دروطن بما نند وبا هزارمشقت و ستم زندگی را سپری کنند. کودکان این خانواده ها با صدها مشکلات اقتصادی،بی سرپناهی،با ازدست دادن پدران و نان آوران خانواده بزرگ شدند که یک تعدادازاین جوانان نسبت نداشتن شغل وکاردروطن، به کشورهای دیگرفرارکردند که عواقب این مسافرت های جوانان به همه هویداست زیرا تعداد درکشتی به آب های بحرهاغرق شدن است ویا هم زندانی شدن وبدون سرنوشت ماه ها وسالها را سپری کردن. وتعدادی دیگری نسبت مشکلات روزگاربه مواد مخدرروآورده اند همچنان تعداد ازجوانان که به قوای مسلح پیوسته اند هرروزشاهد کشته شدن آنان درمناطق که جنگ با دشمنان این سرزمین جریان دارد هستیم واین همه بدبختی مردم افغانستان درحالی بوجود آمده است که دولت کرزی و همچنان دولت فعلی هرروز به نامهای مختلف ازکشورهای اروپایی و امریکا پول دریافت کرده و میکند ولی ازحال ملت ستم دیده بصورت مطلق غافل بوده اند.ضرب المثل بزرگ است "اگردل بسوزدازچشم نابینا هم آب میرود"
دولت فعلی که درآغاز وعده های ز یادی برای مردم داده بود طی این دو سال حکومت هیچ یک از وعده هایش جامۀ عمل نپوشید بلکه اوضاع ازبد بدترهم شد که اکنون قتل وغارت ،بیکاری،آدم ربایی،فساد خشونت برعلیه زنان،سوءاستفاده ازکودکان،اطفال وکارهای شاقه وهزاران درد دیگری است که به اندوه مردم اضافه کرده است .
دولت با آنکه میداند زنان افغانستان هرروزدربرابرستم وخشونت قرار میگیرند ولی تا حال دراین عرصه توجهی نکرده تا قانونی وضع میشد که درآن برای خشونت گران، جریمۀ های نقدی ویا حبس و زندانی شدن می بود تاکسانیکه به این عمل دست میزدند لااقل ازترس جریمه شدن ویاحبس دست ازخشونت برعلیه زنان بردارند .
اگرتاحال چنین قوانینی بوجود میامد شاید تبادلۀ دخترک شش ساله دربرابر یک بزصورت نمیگرفت ویاهم بینی بریدنها، سرتراشیدنها، با انبورشکنجه شدنها بوجود نمی آمد.
اوضاع امنیتی کشورهرروزبدترازروزقبل است. سربازانیکه درجنگ با دشمنان درسنگرهای داغ به کمک بیشترضرورت دارند درشرایط جنگ، کمک بموقع دریافت نمیکنند که بلاخره بعدازانتظاری زیاد، چنین وضع باعث کشته شدن ،زخمی شدن،اسیرشدن و شکست آنها میگردد.
شدت جنگ هرروزدر ولایات هلمند،کندز،بغلان ،جوزجان بیشترشده ویک تعداد ازولسوالی ها نسبت بی تفاوتی های ارگان های مربوطه به دست دشمنان سقوط میکند چون کسانیکه دررأس قراردارند بطورشاید وباید احساس مسئولیت نکرده ویا هم ازافرادی اند که برای دشمنان کار میکنند.
دراین حالت موجودیت عساکرامریکا چه درد را برای مردم افغانستان دوا خواهد کرد آیا دولت از متحدین خارجی خویش بطورمثال ازمسئولین که بخاطردفاع ونابودی دشمنان افغانستان دراینجا جمع شده اند نمیپرسد؟
جنگ هرروزبه شدت خویش می افزاید ومردم را به خاک وخون میکشاند
بخاطر آوردن صلح و قطع جنگ به کشوری مراجعه میکنند که خود دشمن دیرین این خاک وملت است.
دولت پاکستان که هیچ گاه طرفدارصلح وآرامش درافغانستان نیست به بهانه های مختلف دربرابر خواسته های دولت افغانستان قرارمیگیرد
وچند روزی رابا فریب سپری میکند تا اینکه زمامداران افغانستان متوجه میشوند که حکومت پاکستان ازصحنه برای آوردن صلح به افغانستان، پابیرون کشیده است . چنانچه که این موضوع بارها تکرارشده ونتجیۀ آن صرف ضیاع وقت چیزی دیگری نیست .
باتاسف باید گفت اگردولت کرزی بود و یا دولت فعلی، نمیدانم خود را فریب میدهند و یا ملت افغانستان را؟ زیرا ازکمک خواستن بخاطر صلح ازدولت پاکستان چیزی حصول نشده ونمیشود.
افغانستان که تاریخ پنجهزارساله دارد و فرزندانش بخاطرنجات وطن وسر افرازی خویش هیچگاه سربه دشمن خم نکرده و شجاعانه خود رزمیده اند که باعث افتخار نسل های بعدی بوده اند. اما وای بحال ما که اکنون به چنین روزی رسیده ایم وبرای نسل های آینده چه پاسخی خواهم داشت.
ازهمین ضعف ونارسایی های دولت کرزی ودولت فعلی افغانستان بوده که پاکستان
جاسوسهای خودرا حتا دربین پارلمان ونقاط کلیدی جابجا کرده است تا دربین ملیت
های باهم برادرافغانستان که سالیان متمادی باهم زندگی کرده اند تفرقه ایجاد
کنند. اگرچنین نیست چطوریک هواپیمایی پاکستانی با سرنشینان آن درخاک افغانستان
نشست میکند آیا مسئولین مراقبت ازفضادراین خاک،خواب بودند که این هواپیما
خودسرانه به خاک افغانستان نشست میکند ؟ واضح است که دست دشمنان دراین وطن کار
میکند ودولت بیان میدارد که بعداً دراین زمینه تحقیق میکنیم نه اینکه بصورت
فوری باید دست به عمل میشدند.
دولت فکرمیکنید که مردم افغانستان نادان اند که به چشم همه خاک می پاشند. آیا
جوانان امروزی وطن، همان جوانان پنجاه سال قبل اند ؟
موضوع دیگری که بسیارمهم است حکومت تاحال نتواسته است کشت کوکناررا ازمناطق مختلف کشورمحوونابود سازد. اگر چه پولهای زیادی بخاطراین موضوع گرفته شده است . زیرا آنقدرمصروف تقسیم قدرت اند که کارمهم را فراموش کرده اند ویاهم اصلاً نمیخواهند که توجه به حال ملت کنند. دراین صورت مردم شریف وطن چطورمیتوانند که ازاین همه بدبختی رهایی یابند.
فلهذا اگردولت به این بی توجهی خویش ادامه بدهد منزل بجایی نخواهند رسید وروزنۀ صلح را دراین سلول تاریک جنگ به چشم نخواهد دیدکه دشمنان وطن ازاین وضع استفاده کرده تا زمانیکه بخواهند به نفع خویش کارخواهند کرد وافغانستان را پارچه پارچه . با درود 7/8/2016
بالا
بازگشت