نجیب الله عظیمی
افغانستان در نودو هفتمین سالروز آزادی خویش در کجا و چه حالتی قرار دارد
28 اسد 1395 روز بزرگداشت از 97 سالروز جشن استقلال کشور بود ، پیرامون این روز گردهمایی ها و محافل برابر به توان مردم در نکات مختلف کشور برگذار گردید و اقشار مختلف کشور به شگل پراگنده و بدور از حوادث انتحاری از این روز تجلیل به عمل آوردند.
در کشور های دیگری جهان از روز های چون (آزادی و استقلال) شان به گونهء تجلیل به عمل می آورند، که گویا یک جشن (ملی و مردمی) میباشد
مردمان سرزمین های دیگر در جهان با براندازی محافل موسیقی و پایکوبی و نمایش هنر های فلکلوریک و برپایی بازار ها و تجمع های گوناگون مردمی از چنین روز ها یادهانی و قدر دانیبه عمل آورده و چنین روز را به جشن همه گانی مردم شان تبدیل می نمایند. ولی با درد و دریغ، که افغانستان و مردم بیچاره و رنج کشیدهء آن هنوز خیلی ها بدور از چنین روز ها و حالات قرار دارد.
رسانه ها و روز نامه های کشور در بارهء بزرگداشت از این روز چه ها نگاشتند:
روز نامهء 8 صبح در مقالهء شنبه ۳۰ اسد ۱۳۹۵خویش تحت عنوان «تاریخ تکرار شده است» چنین تذکر داده است که : « سیاست خارجی شاهان پیش از امان الله مستقل نبود. در زمان امیر عبدالرحمان و امیر حبیب الله، هند بریتانیایی بر سیاست خارجی این شاهان، قیمومیت داشت.»
غرض روشن ساختن بهتر موضوع روز نامه چنین نوشت: « در زمان امیر حبیب الله اگر یک حادثه در مرزهای شمالی اتفاق می افتاد، کابل ناگزیر بود با «سمله» در هند بریتانیایی تماس بگیرد و کسب تکلیف کند ، شان امان‌الله با اعلام استقلال سیاسی افغانستان این مانع را از بین برد. هند بریتانیایی گرچه به اکراه سند استقلال افغانستان را امضا کرد، اما به صورت پنهانی تلاش کرد شاه امان الله را سقوط دهد و دوباره قیمومیت اش را بر سیاست خارجی افغانستان، اعاده کند.»
روز نامه مخالفان داخلی دولت شاه امان الله را چنین رده بندی نموده و نوشت: که («شورشیان روستایی ضد مدرنیزاسیون در زمان شاه امان‌الله، به صورت نا نوشته متحد هند بریتانیایی شدند. این شورشیان خواسته و نا خواسته در خدمت هند بریتانیایی قرار گرفته بودند.عوامل نفوذی بریتانیا در درون دولت شاه امان‌الله، نیز از هیچ تلاشی برای تخریب شاه و برنامه‌های اصلاحی‌اش دریغ نمی کردند.»)
همین روز نامه به نکتهء خیلی ها مهمی اشاره نموده و چنین دوام داد(«واقعیت جالب دیگر این است پاکستان وقتی به میان آمد رسما اعلام کرد که دولت جانشین هند بریتانیایی است. همین دولت جانشین هند بریتانیایی حالا امتیازهایی را می خواهد که استعمار بریتانیا در منطقه داشت. یکی از این امتیازها قیمومیت بر سیاست خارجی افغانستان بود. پاکستان هم حالا می خواهد بر سیاست خارجی افغانستان قیمومیت داشته باشد. »)
در چنین وضیعتی چه باید کرد:
اینست واقعیت تلخ تاریخی امروز در کشوری، چون افغانستان، که باید با تمام حد و توان به مبارزه برخاست و به بسیج همه نیرو های ملی و وطنپرست افغان علیهء این خواست نامشروع، این دولت مصنوعی، یعنی پاکستان پرداخت.
با تاسف فراوان که سیر حوادث تاریخی در افغانستان خلاف این جریان حرکت داشته و از سیاست مداران آن کشور گرفته الی جنگ جویان آن در ادوار مختلف تاریخی خود را داوطلبانه در خدمت دولت مصنوعی و دغل پاکستان قرار داده اند.
باری اول:
با به میان آمدن اولین جمهوریت در تحت قیادت محمد داود، در سال 1352 اولین گروهء از شورش گران افغان داوطلبانه به دامن دولت پاکستان پناه برده و خود را در اختیار دولت پاکستان قرار دادند.
باری دوم:
زمانیکه کودتایی نظامی دوم در هفتم ثور 1357 تحت رهبری نیرو های نظامی کشور به وقوع پیوست، زمانیکه آنها قدرت دولتی را داوطلبانه به حزب شان انتقال دادند، چندی بعد شورش ها در نکات مختلف کشور آغاز گردیدند و گیر و گرفت از جانب دولت تره کی ـ امین نیرو های بیشتری از مخالفان دولت آنزمان را به دامن پاکستان انداخت.
باری سوم:
زمانیکه در 26 جدی 1358 دولت خونین امین سرکوب گردانیده شد، با تشکیل دولت جدید، سیل عظیم تبلیغاتی از طریق دستگاه های جهنمی منطقه و جهان سرمایه در جریان افتاد. با آغاز جنگ روانی به بهانه حضور قطعات نظامی شوروی زیر نام« اشغال شوروی» دولت پاکستان تنظیم های جهادی را تشویق برای سرنگونی نظام در افغانستان نموده واز هیچ نوع کمک های مادی معنوی برای شان دریغ نه ورزید. جنگ جویان افغان یا به اصطلاح آنزمان «جهادی های افغان» هم باری دیگر شکار سیاست های دو پهلو و تخریب گرانهء نظامیان و ادارهء استخباراتی پاکستان قرار گرفته به عساکر داوطلب پاکستان اخذ موقع نمودند.
باری چهارم:
حملات هوایی امریکا در دسامبر ۲۰۰۱ که منجر به سرنگونی حکومت طالبان در افغانستان شد، شهر بن آلمان میزبان کنفرانسی گردید، این کنفرانس با نام کنفرانس بن شناخته می‌شود. طی این کنفرانس حامد کرزی برای این عنوان انتخاب شد. از زمان حضور نظامی امریکا و متحدان آن در افغانستان تا کنون طی این اضافه از یک دهه سياست های پاكستان در مقابل افغانستان تغیر نه نموده و همیشه دو رویه و خصمانه بوده است.
در سامبر سال 2015 من در مضمون تحت عنوانی: شکایت تا به کی ؟ و مذاکره با کی؟
چنین نوشتم: از اینکه پاکستانیان در دوران مختلف پیوسته مزدورانی از (افغانستان) را در اختیاری خویش داشته بنآ، هیچ گاه علاقهء نه گرفته، که در سیاست های خویش در قبال افغانستان تغیری را وارد نمایند، این سیاست پاکستان تا به امروز هم به همان منوال جریان دارد.
وضعیت جاری سیاسی در کشور :
کفایت می نماید که اگر سری به روز نامه های کشور بزنیم به زودی درمی یابیم که در آنجا چه می گذرد. شبکه اطلاع رسانی افغانستان در مضمونی تحت عنوانی (28 اسد 1395 روزی کاملا قابل پیش بینی بود) چنین می نویسد: « عبدالله و اشرف غنی در اختلاف نظراتی فاحش و رویکردی متناقض، به جان حکومتی نامشروع و نیمه جان خواهند افتاد که نه اعتباری نزد مردم ملکی دارد، نه اقتصادی که قوه محرکه ثبات و امنیت باشد و نه قدرتی برای اعلام استقلال یا برائت از دست های بیگانه.»
روز نامه با بیرون دادن درد دلی مردم چنین می نگارد: («متاسفانه نه رییس جمهور و نه رییس اجرایی، نه کابینه ی نصفه و نیمه، نه خلوت خانه ی ملت، نه مجلس سنای پیش فروش شده و فرمایشی، نه امنیت ملی و نه ارگان های محلی در دولت وحدت ملی هیچیک نخواسته اند و نتوانسته اند وامدار و میراث دار درخور و شایسته ای برای مردم افغانستان باشند.»)
وضعیت امنیتی ولایات و ولسوالی ها :
سایت همایون بنقل از(پژواک،٣٠اسد٩٥) چنین خبری را به نشر سپرد: «حيات الله اميرى ولسوال خان آباد کندز به آژانس خبرى پژواک گفت که مخالفان مسلح دولت از چند روز به اينسو حملات سنگينى را بر ولسوالى خان آباد انجام دادند که در نتيجه صبح امروز اين ولسوالى به دست مخالفان مسلح سقوط کرد.»
شبکه اطلاع رسانی افغانستان به تاریخ ۱۳۹۵/۵/۲۶ در مطلبی زیری عنوانی (دهنه غوری سقوط نکرد واگذار شد ) به نشر سپرد که، شورای ولایتی بغلان اعلام کرده بود، که ولسوالی دهنه غوری ولایت بغلان بعد از یک هفته محاصره، شام روز یک شنبه توسط طالبان سقوط کرد.
سایت همایون به تاریخ 17 اگست چنین خبر داد ، که : ولایت هلمند، بزرگترین ولایت افغانستان و هم چنان مرکز تولید تریاک این کشور، تحت آتش باری شدید و سنگین دشمن قرار گرفته است. نیروهای پولیس و ارتش نتوانسته اند در برابر شورشیان مقاومت کنند که این امر، امکان سقوط لشکرگاه به دست طالبان را افزایش می‌دهد.
در روز گرامی داشت از استرداد استقلال در وطن مان چه گونه گذشت!
در همایش گرامی داشت از روز استرداد استقلال که دکترغنی درآن تنها ترین سخنران بود؛ حامد کرزی، دکترعبدالله رئیس اجراییه، سران طالبی و جهادی شورای ملی و شورای حراست و غیره تفنگ سالاران آزرده خاطرحضور به هم نرسانیده بودند.
غرض روشن شدن بهتر موضوع به نکاتی توجه نماید، که شبکه اطلاع رسانی افغانستان در مضمونی دیگر(عبدالله سرخورده و غنی قدرت طلب) چنین اشاره نموده: عبدالله از حمایت حامیان جنگ سالاری چون اسماعیل خان، والی پیشین ولایت هرات، عطا محمد نور، والی بلخ و دیگر افرادی برخوردا است، که نیروها را علیه تهاجم شوروی و پنج سال حاکمیت طالبان رهبری کردند، که بسیاری از آنان اعضای حزب سیاسی جمعیت اسلامی می باشند. تعدادی از حامیان وی شورای حراست و ثبات افغانستان حزب مخالف سیاسی حکومت را به رهبری عبدالرب رسول سیاف تشکیل دادند.
رییس جمهور، اشرف غنی دیروز 28 اسد 1395 در مراسم بزرگداشت از استقلال افغانستان گفت:«متاسفانه ما هم اکنون در حالتی آزادی خود را تجلیل می کنیم که ضرورت به تجدید عهد برای دفاع از آزادی خود داریم و باید به دشمنان خود مان بگوییم که افغانستان هیچ وقت سیاست خارجی خود را به کسی دیگر تسلیم نخواهد کرد.»
با سر هم گذاری تحلیل ها در روز نامه و مطالعه نشریه های گوناگون در کشور هر انسانی به چنین نتیجه گیری میرسد، که: ملت ومردم افغانستان هنوز به آزادی کامل خویش دست نیافته است، ( این برداشت به هیچ وجه شباهت، همسویی و یا همرنگی با برداشت طالبان و یا کدام نیروی ارتجاعی طالبی ـ جهادی دیگر در کشور نداشته و ندارد)
مدیر مسول گزارشنامهء افغانستان که سالیان زیادی را در همرکابی با جهادی های پیروز دیروزريا، ولی خشمگین امروزافغانستان گذرانده در مضمونی تحت عنوانی (دیو حرمین شریفین درکندز قهقهه می زند.) چنین می نگارد : «حکومت کابل در مدیریت جنگ، (ناگزیر) از روی مفادات «سیاست خارجی» هم آهنگ با خط امریکا و عربستان پیروی می کند.
این است واقعیت تلخ تاریخی که امروز به هیچ وجه نمی توان از آن گریز و انکار ورزید.
اکنون بعد از سپری گردیدن اضافه از سه دهه، همه آنانیکه جهاد نموده بودند، باید شریفانه اعتراف نمایند، که به چه هدفی شورشگری، جهاد و تخریب کاری پیشه نموده بودند و غرض برآورده شدن آرمان و آرزوی کدام کشور ها جهاد نموده بودند ؟
به امید به فرارسید چنین روزی !!!
نجیب الله عظیمی
20 اگست سال 2016
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع:
ـ روز نامهء 8 صبح در مقالهء شنبه ۳۰ اسد ۱۳۹۵خویش تحت عنوان «تاریخ تکرار شده است»
ـ عظیمی: شکایت تا به کی ؟ و مذاکره با کی؟ دسامبر سال 2015
ـ شبکه اطلاع رسانی افغانستان (28 اسد 1395 روزی کاملا قابل پیش بینی بود)
ـ سایت همایون بنقل از(پژواک،٣٠اسد٩٥)
ـ شبکه اطلاع رسانی افغانستان به تاریخ ۱۳۹۵/۵/۲۶ (دهنه غوری سقوط نکرد واگذار شد )
ـ شبکه اطلاع رسانی افغانستان(عبدالله سرخورده و غنی قدرت طلب)
ـ سایت همایون به تاریخ 17 اگست
ـ گزارشنامهء افغانستان (دیو حرمین شریفین درکندز قهقهه می زند.)
بالا
بازگشت